ITPP2/443-371/10/12-S/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 15 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Ol 640/11 (data wpływu prawomocnego wyroku 13 lutego 2012 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu 22 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 1 lipca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 26 maja 2000 r. nabył Pan spadek na podstawie testamentu, którego przedmiotem było gospodarstwo rolne o powierzchni 2,25 ha. Nigdy nie prowadził Pan działalności rolniczej, a otrzymaną w spadku nieruchomość użyczył znajomemu rolnikowi, który uprawiał grunt w zamian za opłacanie podatku rolnego. W 2009 r. nieruchomość została przekwalifikowana w planie zagospodarowania przestrzennego na grunt budowlany. Od chwili przekwalifikowania grunt "leżał odłogiem", nie był w żaden sposób użytkowany. W związku z sytuacją rodzinną (konieczność spłacenia żony po rozwodzie) zmuszony był Pan w 2008 r. sprzedać dom. W przeszłości dokonał Pan sprzedaży dwóch działek zabudowanych (stary i nowy dom). Po przekształceniu gruntu na budowlany, dokonał Pan jego podziału na 13 działek, które zamierza sprzedać z przeznaczeniem uzyskanych środków finansowych na cele mieszkaniowe (prawdopodobną budowę domu). W celu sprzedaży ww. działek nie zamierza Pan prowadzić żadnej reklamy, lecz będzie czekał na "okazję".

Oprócz ww. nie posiada Pan innych nieruchomości gruntowych. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowane transakcje zbycia opisanych działek budowlanych, będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie działek pod zabudowę nie będzie opodatkowane, ponieważ art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych w ramach zgłoszonej działalności gospodarczej. Działalnością handlową byłoby nabycie i odsprzedaż tych działek, tymczasem grunt będący przedmiotem wniosku został odziedziczony. Jego sprzedaż związana jest z sytuacją rodzinną i mieszkaniową, i nie jest prowadzona w sposób profesjonalny i zorganizowany. Wskazał Pan, iż ustawa o podatku od towarów i usług skierowana jest do uczestników obrotu profesjonalnego i nie stosuje się jej do transakcji prywatnych, dokonywanych nawet przez podatników tego podatku.

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2010 r. znak ITPP2/443-371/10/AP uznano stanowisko Pana za nieprawidłowe. Nie zgadzając się w treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu przedmiotowej skargi na rozprawie w dniu 15 grudnia 2011 r., na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. W wydanym wyroku Sąd stwierdził, że Polska nie skorzystała z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. W konsekwencji, w odniesieniu do sprawy będącej przedmiotem sporu, przesądził, iż zamiar sprzedaży przez Pana działek jest związany ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i dokonując tej czynności nie będzie Pan działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność handlową.

W dniu 13 lutego 2012 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie z dnia 15 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Ol 640/11, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Według ww. przepisu w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16 poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Z kolei w myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1, w szczególności (...) dostawy działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter, przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że w 2000 r. otrzymał Pan spadek, którego przedmiotem było gospodarstwo rolne o powierzchni 2,25 ha. Nigdy nie prowadził Pan działalności rolniczej, a otrzymaną w spadku nieruchomość użyczył znajomemu rolnikowi, który uprawiał grunt w zamian za opłacanie podatku rolnego. W 2009 r. nieruchomość została przekwalifikowana w planie zagospodarowania przestrzennego na grunt budowlany. Od chwili przekwalifikowania grunt "leżał odłogiem", nie był w żaden sposób użytkowany. W związku z sytuacją rodzinną zmuszony był Pan w 2008 r. sprzedać dom. W przeszłości dokonał Pan sprzedaży dwóch działek zabudowanych (stary i nowy dom). Po przekształceniu gruntu na budowlany, dokonał Pan jego podziału na 13 działek, które zamierza sprzedać z przeznaczeniem uzyskanych środków finansowych na cele mieszkaniowe (prawdopodobną budowę domu). W celu sprzedaży ww. działek nie zamierza Pan prowadzić żadnej reklamy, lecz będzie czekał na "okazję".

Oprócz ww. nie posiada Pan innych nieruchomości gruntowych. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji stwierdzić należy, że mimo, iż grunty spełniają definicję towarów zawartą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży działek gruntu, działał Pan w charakterze handlowca. Przedmiotowy grunt został przez Pana uzyskany w drodze spadku, a z treści wniosku nie wynika, aby wykonał Pan jakiekolwiek czynności w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając ww. działki będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Końcowo zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja indywidualna wydana została w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.