ITPP2/443-367b/11/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-367b/11/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniach 6 kwietnia i 2 czerwca 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych w zakresie utrzymania i doskonalenia grupowego systemu zarządzania jakością wg normy EN ISO 9001:2000 oraz egzaminów kompetencyjnych na certyfikat administratora nieruchomości zgodnie z normą PN-EN ISO/IEC 17024 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 6 kwietnia i 2 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych w zakresie utrzymania i doskonalenia grupowego systemu zarządzania jakością wg normy EN ISO 9001:2000 oraz egzaminów kompetencyjnych na certyfikat administratora nieruchomości zgodnie z normą PN-EN ISO/IEC 17024.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Izba jest organizacją samorządu gospodarczego, reprezentującą interesy gospodarcze zrzeszonych w niej podmiotów w zakresie zarządzania i administrowania nieruchomościami i aktualnie zrzesza 300 członków. Jest dobrowolnym związkiem firm zakładów budżetowych, spółek, wspólnot mieszkaniowych opłacających składki określone przez Walne Zgromadzenie Członków. Działalność Izby polega głównie na organizowaniu szkoleń, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, ustawą o własności lokali i rozporządzeniami dotyczącymi warunków technicznych utrzymania nieruchomości a także na podstawie europejskich norm PN-EN ISO 9001:2008 oraz PN-EN ISO/IEC 17024.

W ramach działalności Izba przeprowadza ustawiczne szkolenia zawodowe dla swoich członków przy obsłudze grupowego systemu zarządzania jakością, zgodnie z normą europejską PN-EN ISO 9001:2008. Według tej normy, organizacja posiadająca certyfikat jakości ISO powinna określić i zapewnić zasoby ludzkie potrzebne do wdrażania i utrzymania systemu zarządzania jakością ciągłego doskonalenia jego skuteczności i zwiększania zadowolenia klienta przez spełnianie jego wymagań. Personel wykonujący pracę wpływającą na jakość wyrobu powinien być kompetentny na podstawie odpowiedniego wykształcenia, szkolenia, umiejętności i doświadczenia. Organizacja posiadająca grupowy certyfikat ISO, jaką jest Izba, powinna określić niezbędne kompetencje personelu oraz zapewnić przeprowadzanie właściwych szkoleń pozwalających na uzyskanie tych kompetencji. Nadzór nad jakością utrzymania systemu zarządzania jakością sprawuje firma certyfikująca. Szkolenia odbywają się w formie prowadzenia konsultacji telefonicznych i elektronicznych, forum dyskusyjnego przy stronie internetowej (wejścia na hasło) w zakresie interpretacji przepisów, wyjaśnianiu skarg właścicieli, lokatorów i zarządców nieruchomości (w 2010 r. udzielono około 10 tys. wyjaśnień). Do tego dochodzą szkolenia opiekunów terenowych, audity nadzorcze prowadzone przez Izbę i firmę certyfikującą.

Przykładowe tematy szkoleń to:

* zawodowe standardy jakości w zarządzaniu nieruchomościami wg. normy ISO 9001:2008 oraz zadania dyrekcji i kierownictwa w ich stosowaniu i doskonaleniu,

* system zarządzania jakością w zakresie zarządzania nieruchomościami wg. wymogów normy ISO 9001:2008 oraz zadania dyrekcji i kierownictwa w ich stosowaniu

Szkolenia z zakresu grupowego systemu zarządzania jakością (oprócz normy PN-EN ISO 9001:2008) nie są regulowane przepisami prawa. Dlatego szkolenia te określone są umownie pomiędzy Izbą a jednostką posiadającą certyfikat ISO. Przedmiot takiej umowy określa precyzyjnie jej charakter i zakres. Celem takich ustawicznych szkoleń członków jest utrzymywanie i doskonalenie systemu jakości zarządzania i administrowania nieruchomościami w świetle wymogów normy ISO 9001:2008 oraz obowiązujących przepisów prawa dotyczących gospodarowania nieruchomościami. Sposób obciążania podmiotów uczestniczących w szkoleniach zakresu grupowego zarządzania jakością określa umowa. Podobnie umowa określa zasady odpłatności za uzyskiwanie materiałów drogą elektroniczną w tym na forum dyskusyjnym w zakresie wszystkich spraw tam zamieszczanych.

Izba przeprowadza również egzaminy kompetencyjne na certyfikat administratora nieruchomości, jako ostatni etap szkolenia zawodowego prowadzonego przez organizacje zawodowe lub firmy dla swoich członków zgodnie z normą PN-EN ISO/IEC 17024 oraz cały proces utrzymania i audytowania procesu certyfikacji w formie szkoleń. Izba przechodzi proces akredytacji jednostki certyfikującej (Polskie Centrum Akredytacji) na certyfikat administratora nieruchomości zgodnie z wyżej podaną normą. Akredytowana Jednostka Certyfikująca nie powinna prowadzić szkoleń na administratora, jest natomiast zgodnie z wymaganiami normy, uprawniona do przeprowadzania egzaminów na certyfikat administratora zgodnie z programem certyfikacji. W międzynarodowej normie podane są wymagania dotyczące jednostki certyfikującej osoby względem określonych wymagań, łącznie z opracowywaniem i utrzymywaniem programu certyfikacji osób. Wskazuje to na konieczność prowadzenia systemowych konsultacji i wyjaśnień reklamacji zgłaszanych przez osoby współpracujące z administratorami. Stąd potrzeba umieszczania w internecie (na hasło) zarówno skarg jak i wyjaśnień z komentarzami. Egzaminy kompetencyjne na certyfikat administratora odbyły się dotychczas w G. i B. Do końca roku planowane są w 6-ciu kolejnych miastach.

Przykładowe tematy szkoleń to:

* zagadnienia prawno-ekonomiczne związane z zarządzaniem nieruchomościami i administrowaniem,

* jak sprostać wymaganiom stawianym przez UE w dziedzinie gospodarki nieruchomościami,

* sposoby na budowę lokali zastępczych, socjalnych oraz tymczasowych "Partnerstwo Publiczno-Prywatne" jako możliwość realizacji wspólnych zadań w tym obszarze,

* administrator nieruchomości to zawód czy misja - wykład komentujący poszczególne zapytania,

* certyfikacja zawodu Administrator Nieruchomości - ekspert, egzaminator.

Izba nie prowadzi szkoleń na certyfikat administratora nieruchomości, a jedynie przeprowadza egzaminy kompetencyjne, co jest zgodne z normą ISO IEC 17024 i warunkami określonymi przez Polskie Centrum Akredytacji. Zawód administratora nieruchomości wpisany jest w Krajowy Rejestr Zawodów. Jest jednym z ośmiu zawodów, które będą obowiązywać od 2012 r. Uzyskanie certyfikatu administratora nieruchomości nie jest regulowane przepisami prawa, oprócz normy PN-EN ISO IEC 17024, z której wynikają formy i zasady określające standardy tego zawodu.

Każde szkolenie zgłaszane jest do Ministerstwa Infrastruktury, gdzie zostaje nadany stosowny numer szkolenia. Izba nie ma uprawnień jednostki szkolącej nadanej przez Ministerstwo Oświaty, organizuje jedynie szkolenia zawodowe wynikające z ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz norm europejskich w zakresie wykonywania zawodu zarządcy i administratora nieruchomości, które to zawody bez tego typu szkoleń nie mogłyby być wykonywane (szczególnie w jednostkach gminnych i Skarbu Państwa). Nie przewiduje się w trakcie trwania szkoleń żadnych wystąpień reklamowych. Izba nie realizuje żadnych świadczeń (szkoleń) w zamian za składki członkowskie. Jej głównym celem funkcjonowania jest uzyskanie wysokiej jakości zarządzania budynkami mieszkalnymi przez swoich członków. Nie jest nastawiona na zysk.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkolenia zawodowe specjalistyczne, o których mowa we wniosku, organizowane przez Izbę są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE, szkolenia zawodowe, o których mowa we wniosku, winny być zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w przypadku tych usług dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym", co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja "interesu publicznego", nie zostały również określone podmioty, które mogą działać "w interesie publicznym". Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu "interesu publicznego".

Wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

* oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26a. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

* oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyższa kwestia w sposób analogiczny została uregulowana w § 13 ust. 1 pkt 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 73, poz. 392).

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Analizując powołaną wyżej regulację art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że warunkiem zwolnienia od podatku usług w zakresie kształcenia jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r., szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem lub muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, t.j.:

* formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,

* na świadczone szkolenia należy uzyskać akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,

* szkolenia muszą być finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Z treści wniosku wynika, że Izba przeprowadza ustawiczne szkolenia zawodowe dla swoich członków przy obsłudze grupowego systemu zarządzania jakością, zgodnie z normą europejską PN-EN ISO 9001:2008. Szkolenia odbywają się w formie prowadzenia konsultacji telefonicznych i elektronicznych, forum dyskusyjnego przy stronie internetowej (wejścia na hasło) w zakresie interpretacji przepisów, wyjaśnianiu skarg właścicieli, lokatorów i zarządców nieruchomości (w 2010 r. udzielono około 10 tys. wyjaśnień). Do tego dochodzą szkolenia opiekunów terenowych, audity nadzorcze prowadzone przez Izbę i firmę certyfikującą. Szkolenia z zakresu grupowego systemu zarządzania jakością (oprócz normy PN-EN ISO 9001:2008) nie są regulowane przepisami prawa. Ich charakter i zakres określony jest umownie pomiędzy Izbą a jednostką posiadającą certyfikat ISO. Umowa określa również sposób obciążania podmiotów uczestniczących w szkoleniach oraz zasady odpłatności za uzyskiwanie materiałów drogą elektroniczną, w tym na forum dyskusyjnym, w zakresie wszystkich spraw tam zamieszczanych. Izba przeprowadza również egzaminy kompetencyjne na certyfikat administratora nieruchomości, jako ostatni etap szkolenia zawodowego prowadzonego przez organizacje zawodowe lub firmy dla swoich członków zgodnie z normą PN-EN ISO/IEC 17024. Zawód administratora nieruchomości wpisany jest w Krajowy Rejestr Zawodów. Jest jednym z ośmiu zawodów, które będą obowiązywać od 2012 r. Uzyskanie certyfikatu administratora nieruchomości nie jest regulowane przepisami prawa, oprócz ww. normy, z której wynikają formy i zasady określające standardy tego zawodu.

Normy ISO serii 9000 są one międzynarodowymi standardami opracowanymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną ISO (International Organisation for Standarisation), poświęconymi systemowi zapewnienia jakości, koncentrującymi się nie bezpośrednio na jakości wyrobu, a na jakości procesów towarzyszących jego powstawaniu. Zadaniem norm jest stworzenie skutecznego sposobu zarządzania, pozwalającego na stabilną jakość wyrobu. Normy wyraźnie określają, które z tych obszarów powinny być w takim skutecznym zarządzaniu jakością uwzględnione. Efektywne wdrożenie wymagań norm ISO serii 9000 jest podstawą do uzyskania certyfikatu. Nie odnoszą się one do żadnej konkretnej branży, czy specjalności ani do żadnego konkretnego wyrobu. Są stosowane przez przedsiębiorstwa produkcyjne, usługowe, przez organizacje nastawione na zysk, ale także przez organizacje typu non-profit, np. urzędy administracji publicznej, publiczne szkoły wyższe. Idea norm ISO serii 9000 można sprowadza się do stwierdzenia, że wszystkie działania mające wpływ na jakość wyrobu powinny być zaplanowane, systematyczne, udokumentowane i nadzorowane, a przedsiębiorstwo powinno dostarczyć dowodów, że wszystko odbywa się zgodnie z wymaganiami opisanymi w normie oraz z wymaganiami klientów.

ISO 9001:2008 to norma międzynarodowa zawierająca wymagania dotyczące systemów zarządzania jakością mająca zastosowanie, gdy organizacje potrzebują wykazać zdolność do ciągłego dostarczania wyrobu spełniającego wymagania klienta oraz wymagania w zakresie nadrzędnych przepisów. System to zestandaryzowany sposób w jaki organizacja kieruje i steruje tymi działaniami biznesowymi, które mają związek z jakością. Na system zarządzania jakością składa się: struktura organizacyjna, planowanie procesów, zasobów i dokumentacji, które są stosowane przez organizację aby osiągnąć cele dotyczące jakości oraz doskonalić swe wyroby i usługi wychodząc naprzeciw wymaganiom klientów.

Norma PN-EN ISO IEC 17024 Ocena zgodności - Ogólne wymagania dotyczące jednostek certyfikujących osoby zawiera wymagania dla jednostek certyfikujących osoby wobec specyficznych wymagań, w tym dotyczące opracowania i utrzymania systemu certyfikacji osób.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż usługi szkoleniowe w zakresie utrzymania i doskonalenia grupowego systemu zarządzania jakością wg normy EN ISO 9001:2000 oraz egzaminy kompetencyjne na certyfikat administratora nieruchomości, w związku z faktem, iż z treści wniosku nie wynika, aby Izba była jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, nie wypełniają dyspozycji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Szkolenia oraz egzamin nie są również finansowane ze środków publicznych, a Izba nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zatem przeprowadzane szkolenia oraz egzamin, o których mowa we wniosku, nie korzystają również ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 lit. b) i c) powołanego artykułu.

Podkreślić należy, iż zgodnie z normą wyrażoną w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, zwolnieniem objęte są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Tak więc, ustawodawca przewidział zastosowanie zwolnienia przedmiotowego dla ww. usług, ale wyłącznie w sytuacji, gdy warunki ich świadczenia, w szczególności forma i zasady wynikają z odrębnych od podatkowych aktów prawnych. Izba, oprócz powołanej normy EN ISO 9001:2000 oraz PN-EN ISO IEC 17024, które są jedynie wytycznymi określającymi standardy systemu zarządzania jakością oraz zawodu administratora nieruchomości, nie powołała żadnych aktów prawnych, z których wynikałyby formy i zasady przeprowadzania przedmiotowych szkoleń oraz egzaminów. Zatem nie ma podstaw, by prowadzone szkolenia oraz przeprowadzane egzaminy mogły być zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy. w konsekwencji świadczenie przedmiotowych usług podlega opodatkowaniu stawka podstawową, t.j. 23%.

Końcowo wskazać należy, iż kwestia dotycząca zwolnienia od podatku usług organizacji praktyk zawodowych dla przyszłych zarządców nieruchomości i szkoleń podnoszących kwalifikacje dla osób posiadających licencje zarządców nieruchomości, rozstrzygnięta została w interpretacji nr ITPP2/443-367a/11/AK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl