ITPP2/443-36/08/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2008 r. (data wpływu 18 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w odniesieniu do robót budowlano-montażowych dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu stosownie do przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2008 r. - jest prawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w odniesieniu do robót budowlano-montażowych dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu stosownie do przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na wykonywaniu robót budowlano-montażowych związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu. Do 31 grudnia 2007 r. Przedsiębiorstwo stosowało 7% stawkę podatku na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. W roku 2008 Spółka będzie kontynuowała swoją działalność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż od 1 stycznia 2008 r. w odniesieniu do robót, o których mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) i których przedmiot zdefiniowany jest przez art. 146 ust. 2 i 3 ustawy należy stosować stawkę podatku 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług budowlano-montażowych, remontowych i konserwacyjnych związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu zdefiniowaną w art. 146 ust. 2 i 3 ustawy, w związku z zakończeniem obowiązywania okresu przejściowego dla stosowania stawki 7%, od 1 stycznia 2008 r. obowiązuje stawka podatku 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wysokość stawek podatku ustawodawca określił w art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 2 dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 129 ust. 1.

Artykuł 41 ust. 12 stanowi, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym według treści ust. 12a ww. artykułu rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do ust. 12b do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

;

.

Według art., 41 ust. 12c w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Wnioskodawca wskazał, iż przedmiot świadczonych usług zdefiniowany jest w art. 146 ust. 2 i 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r.

Od dnia 1 stycznia 2008 r. utraciły moc przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2007 r. dotyczące usług budowlano-montażowych, remontowych i konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. W nowym brzmieniu przepisów odnoszących się do tego typu usług ustawodawca nie przewidział pojęcia "infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu".

Powołane wyżej regulacje art. 41 ust. 12 do 12c ustawy odnoszą się bezpośrednio do obiektów budowlanych lub ich części. Zatem usługi budowlano-montażowe związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu w rozumieniu ustawy obowiązującej do 31 grudnia 2007 r., tzn. świadczone poza obiektami budowlanymi nie stanowią podstawy do zastosowania obniżonej stawki podatku.

Ponadto, zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

,

Jak wynika z powołanych przepisów preferencyjna 7% stawka podatku nie dotyczy usług budowlano-montażowych związanych z infrastrukturą towarzyszącą, zatem usługi świadczone przez Spółkę w zakresie wskazanym w przedmiotowej sprawie począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r. podlegają opodatkowaniu według 22% stawki podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.