ITPP2/443-35a/11/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-35a/11/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 13 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 marca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup paliwa do samochodu Mitsubishi Outlander - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 25 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup paliwa do samochodu Mitsubishi Outlander.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania kwartalnych deklaracji podatkowych. Prowadzi działalność w zakresie produkcji artykułów dziewiarskich, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 22% (w obecnym roku podatkowym 23%).

W dniu 17 grudnia 2010 r. Spółka nabyła samochód ciężarowy marki Mitsubishi Outlander. Przedmioty pojazd został zarejestrowany w dniu 22 grudnia 2010 r., ujęty w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Spółkę i od tego dnia jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Nabycie przedmiotowego samochodu zostało udokumentowane fakturą VAT z dnia 17 grudnia 2010 r., w której została wyszczególniona wartość netto w wysokości 100.885 zł oraz kwota podatku naliczonego 22.194,75 zł. Niniejsza faktura została doręczona Spółce w dniu 17 grudnia 2010 r. Ze świadectwa homologacji wydanego dla przedmiotowego pojazdu wynika, że jest to samochód ciężarowy, którego masa całkowita jest niższa niż 3,5 tony (wynosi 2.360 kg), a ładowność wynosi 685 kg. Na dzień złożenia wniosku Spółka nie uzyskała zaświadczenia, o którym mowa w art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, potwierdzającego spełnienie wymagań przez opisany samochód ciężarowy dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce od dnia 1 stycznia 2011 r. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa służącego do napędu samochodu ciężarowego Mitsubishi Outlander, wykorzystywanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej, którego masa całkowita jest niższa niż 3,5 tony i nie spełnia wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na cel art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy, pojęcie "prawo krajowe" odnosi się do krajowego systemu odliczania podatku od wartości dodanej, obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy. Klauzula "standstill" nie pozwala nowym członkom Unii Europejskiej na dokonywanie zmian w swych wewnętrznych przepisach dla doraźnych celów. Skoro zatem przed dniem 1 stycznia 2011 r. Spółce przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do samochodu Mitsubishi Outlander, to należy uznać, że ustawodawca art. 4 ustawy z zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym bezpodstawnie wprowadził ograniczenia (pojazd nadal jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych). Reasumując - zdaniem Spółki - należy stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2011 r. Spółce nadal przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego (za dany kwartał rozliczeniowy), wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego marki Mitsubishi Outlander, wykorzystywanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

Na podstawie art. 4 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Należy podkreślić, że wskazane wyżej regulacje zostały wydane przez ustawodawcę krajowego w związku z uzyskaniem przez Polskę, na podstawie decyzji Rady UE (decyzja nr 2010/581/UE z dnia 27 września 2010 r., opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE seria L nr 256, s. 24), zgody na czasowe stosowanie pewnych odstępstw od reguł wspólnotowych, dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność w zakresie produkcji artykułów dziewiarskich, opodatkowaną stawką podatku w wysokości 22% (w obecnym roku podatkowym 23%). W dniu 17 grudnia 2010 r. nabyła samochód ciężarowy marki Mitsubishi Outlander. Od dnia 22 grudnia 2010 r. jest on wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Ze świadectwa homologacji, wydanego dla przedmiotowego pojazdu wynika, że jest to samochód ciężarowy, którego masa całkowita jest niższa niż 3,5 tony (wynosi 2.360 kg), a ładowność wynosi 685 kg. Na dzień złożenia wniosku Spółka nie uzyskała zaświadczenia, o którym mowa w art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, potwierdzającego spełnienie wymagań przez opisany samochód ciężarowy dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4. Nie spełnia on również wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro samochód nie uzyskał zaświadczenia o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, od dnia 1 stycznia 2011 r. Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, wnikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa do przedmiotowego samochodu.

Jednocześnie informuje się, że kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego paliwa do samochodów Opel Movano i Renault Clio została rozstrzygnięta w interpretacji nr ITPP2/443-35b/11/AF.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl