ITPP2/443-357/11/PS - Zwolnienie z VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-357/11/PS Zwolnienie z VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy zbyciu prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami i budowlami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy zbyciu prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami i budowlami.

W przedmiotowym wniosku przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

Budynki posadowione na opisanej we wniosku nieruchomości były wzniesione w pierwszych latach XX wieku (jeden w 1907 r., drugi w 1914 r.). Po 1945 r. były one przez cały czas użytkowane. Decyzją Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia 8 maja 1951 r. przekazano tą nieruchomość w zarząd i użytkowanie Centrali Spożywczej - Hurtowni (poprzednikowi prawnemu P. H. S.). Uchwałą Rady Ministrów z 21 maja 1976 r. w sprawie zmian w organizacji handlu wewnętrznego postanowiono o zlikwidowaniu przedsiębiorstw zgrupowanych w Zjednoczeniach oraz o przekazaniu majątku Zjednoczeń Centralnemu Związkowi Spółdzielni "S.". Na podstawie tej uchwały w dniu 1 września 1976 r. "S." WSS przejęła od PHS różne składniki majątkowe, w tym m.in. budynki posadowione na opisanej we wniosku nieruchomości. Następnie w dniu 12 stycznia 1983 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Przedstawicieli "S." WSS przyjęło koncepcję przekształcenia dotychczasowych Oddziałów w Powszechne Spółdzielnie. Powstające Powszechne Spółdzielnie uzyskały osobowość prawną i wydzielono na ich rzecz majątek. Decyzją Naczelnika Miasta z dnia 10 listopada 1987 r. przekazano w użytkowanie Wnioskodawcy działkę gruntu wraz ze znajdującymi się na niej budynkami i budowlami. Nieruchomość ta została oddana w użytkowanie do dnia 31 grudnia 1997 r. Oddanie gruntu w użytkowanie nastąpiło odpłatnie. Wobec odmowy nieodpłatnego uwłaszczenia Spółdzielnia wystąpiła z powództwem przeciwko Gminie o złożenie oświadczenia woli, skutkiem czego Sąd nakazał złożenie oświadczenia oddającego w użytkowanie wieczyste działkę gruntu na okres 99 lat oraz przenieść nieodpłatnie na rzecz PS własność posadowionych na tej nieruchomości budynków i budowli. Podstawą prawną wyroku, a tym samym nabycia przez PS użytkowania wieczystego działki oraz nieodpłatnego przeniesienia własności budynków i budowli stanowiły art. 64 k.c. oraz art. 204 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarki nieruchomościami. W dniu 21 listopada 2008 r. nastąpiło w formie aktu notarialnego zawarcie umowy oddania działki gruntu w wieczyste użytkowanie i nieodpłatne przeniesienie własności budynków i budowli.

Budynki i budowle posadowione na opisanej we wniosku nieruchomości były użytkowane przez Spółdzielnię lub poprzedników prawnych co najmniej od 1951 r. Natomiast nigdy nie były ulepszane w takim stopniu, że wydatki poniesione na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych obiektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do sprzedaży opisanych we wniosku budynków i budowli będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i czy Wnioskodawca również będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia w stosunku do zbywanego wraz z budynkami i budowlami prawa użytkowania wieczystego gruntów na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649).

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży ww. budynków i budowli będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), a Spółdzielnia będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia w stosunku do zbywanego wraz z budynkami i budowlami prawa wieczystego użytkowania gruntów na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), gdyż Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych obiektów oraz nie ponoszono wydatków na ulepszenie tych budynków i budowli, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W myśl art. 29 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Do dnia 5 kwietnia 2011 r. tożsama regulacja zawarta była w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółdzielnia zamierza dokonać dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami i budowlami. Na budynki i budowle nie ponoszono nakładów, których wartość przekroczyła 30% ich wartości początkowej. Przy nabyciu ww. obiektów Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów, stwierdzić należy, że dostawa ww. budynków i budowli nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10. ustawy, bowiem będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż dopiero z chwilą sprzedaży nastąpi ich oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu.

Natomiast ww. dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 10 lit. a ustawy, gdyż - jak wskazano we wniosku - przy nabyciu obiektów Spółdzielni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej. W świetle powołanych przepisów zwolnione od podatku będzie również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowione są przedmiotowe obiekty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl