ITPP2/443-355/11/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.), uzupełnionym dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup paliwa do samochodów ciężarowych - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 26 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup paliwa do samochodów ciężarowych.

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w specjalnej strefie ekonomicznej, która polega na produkcji stolarki okiennej, zatem działalność wyłącznie opodatkowaną. W działalności wykorzystuje między innymi pojazdy ciężarowe o całkowitej masie poniżej 3,5 tony, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (4 pojazdy) i pkt 3 (2 pojazdy). Pojazdy te zostały nabyte (wykupione po zakończeniu umów leasingu) przed dniem 1 stycznia 2011 r., z wyłączeniem jednego pojazdu, który został wyleasingowany w 2008 r., w związku z czym Spółka otrzymała szereg faktur leasingowych przed dniem 1 stycznia 2011 r. Wszystkie pojazdy zostały poddane badaniu w stacji kontroli pojazdów pod kątem spełniania warunków odliczenia podatku naliczonego, o jakich mowa w art. 86 ust. 4. Otrzymały pozytywną opinię, co zostało odzwierciedlone odpowiednimi wpisami w dowodach rejestracyjnych ("VAT 1" "VAT 3"). Od chwili uzyskania zaświadczenia nie dokonywano zmian konstrukcyjnych, w wyniku których pojazdy te przestały spełniać warunki, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka nie rejestrowała umowy leasingowej, gdyż obowiązek rejestracji nie obejmował samochodów ciężarowych, o jakich mowa we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym podatnik zachowuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem paliwa wykorzystywanego w tych pojazdach.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym zachowuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem paliwa wykorzystywanego w tych pojazdach ciężarowych. Po powołaniu treść art. 86 ust. 7 oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka stwierdziła, że opisane we wniosku pojazdy nie są pojazdami o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, lecz tymi, o których mowa w ust. 4 powołanego artykułu, zatem podatnik zachowuje prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego. Zmiany w podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. nie wprowadziły w tym zakresie żadnych zmian.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 4 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł (art. 3 ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

Przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy oraz pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r. (ust. 2 powołanego artykułu).

Z treści art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wynika, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 powołanej wyżej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem był ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z ust. 4 tego przepisu wynika, iż przepis ust. 3 nie dotyczy:

Zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowych, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł (art. 86 ust. 7 ustawy).

Analizując powyższe przepisy należy wskazać, iż mimo zaistniałej z dniem 1 stycznia 2011 r. zmiany przepisów, zaświadczenia wydane przez okręgowe stacje kontroli pojazdów po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego do końca 2010 r., nie tracą swojej ważności i nie zachodzi konieczność przeprowadzenia ponownego dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Wymagania dla pojazdów samochodowych, których spełnienie potwierdzają te zaświadczenia, nie uległy bowiem zmianie po 31 grudnia 2010 r. Takie zaświadczenia pozostają nadal aktualne, o ile nie zostaną dokonane zmiany w badanym pojeździe, w wyniku których nie spełniałby już wymagań potwierdzonych tym zaświadczeniem.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność w zakresie produkcji stolarki okiennej. W prowadzonej działalności wykorzystuje między innymi samochody ciężarowe o całkowitej masie poniżej 3,5 t, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 i 3, (zakupione i jeden użytkowany na podstawie umowy leasingu zawartej przed dniem 1 stycznia 2011 r.). Wszystkie pojazdy zostały poddane badaniu w stacji kontroli pojazdów pod kątem spełnienia warunków odliczenia podatku, a w dowodach rejestracyjnych dokonano wpisów potwierdzających spełnienie wymagań określonych w powołanych wyżej przepisach. Od momentu otrzymania zaświadczeń nie dokonano zmian konstrukcyjnych, które skutkowałyby zmianą parametrów technicznych pojazdów.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro przedmiotowe samochody uzyskały zaświadczenia o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 lub 3 - i posiadają stosowny wpis w dowodach rejestracyjnych, to w 2011 r. Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, wnikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa do ich napędu, w zakresie w jakim są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, o ile nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo, które zostały określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.