ITPP2/443-343a/11/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu 8 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 26 maja 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 marca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 26 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundacja prowadzi głównie działalność w zakresie usług edukacyjnych (85 PKD). Działa m.in. jako organ prowadzący szkoły, czyli jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania. Do podstawowych celów Fundacji należy:

W celu realizacji zadań Fundacja może m.in.:

Fundacja jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2003 r.

W dniu 27 kwietnia 2010 r. kupiła, od osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej i niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług, niezabudowaną nieruchomość oznaczoną w ewidencji gruntów jako grunty orne w klasie lllb. Nieruchomość składa się z 19 działek niezabudowanych o łącznej powierzchni 0,8734 ha. W związku z posiadaniem nieruchomości Fundacja złożyła deklarację na podatek rolny wg wzoru DR-1 i rozliczała się w 2010 r. z tytułu tego podatku. Nieruchomość ta - zgodnie z Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 25 maja 2007 r. - w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej.

Umową z dnia 22 października 2010 r. Fundacja zawiązała Spółkę z o.o. w organizacji. Jako udziałowiec Spółki, Fundacja pokryła kapitał zakładowy wkładem niepieniężnym w postaci prawa własności opisanej wyżej nieruchomości.

Przedmiotem działalności Spółki jest również działalność edukacyjna (m.in. prowadzenie szkół podstawowych, gimnazjów, liceów ogólnokształcących i profilowanych, szkół zawodowych, policealnych, zakładów kształcenia nauczycieli, pozaszkolnych form edukacji sportowej, artystycznej, z zakresu nauki jazdy i pilotażu i innych niesklasyfikowanych).

Kapitał zakładowy Spółki składa się z 630 udziałów o wartości nominalnej 500,00 zł każdy udział, z czego Fundacja objęła 600 udziałów, a resztę 6 osób fizycznych (po 5 udziałów każda). Celem wniesienia do Spółki opisanej nieruchomości jest utworzenie na niej ośrodka szkoleniowego w zakresie nauki języków obcych oraz sportów wodnych. W chwili wniesienia aportu przedmiotowa nieruchomość nie była zabudowana. Aport tej nieruchomości nastąpił w celach statutowych Fundacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie aportem przez Fundację prawa własności nieruchomości, w wyżej opisanym stanie faktycznym, spowoduje powstanie obowiązku odprowadzenia podatku od towarów i usług od wartości aportu, czy też będzie mieć zastosowanie:

* art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, t.j. dostawa opisanej nieruchomości będzie zwolniona od podatku, lub

* art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, t.j. dostawa opisanej nieruchomości będzie zwolniona od podatku (zwolnione od podatku są usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane).

Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym przypadku zastosowanie będzie mieć art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż wniesienie aportu - traktowane przez ustawodawcę jak dostawa towaru - ściśle jest związane z działalnością zwolnioną od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w październiku 2010 r., oceny prawnej tego stanowiska dokonano w oparciu o przepisy obowiązujące w 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wniesienie aportu rzeczowego do spółek prawa cywilnego lub handlowego spełnia definicję dostawy zawartą w ww. przepisie, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z brzmienia art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera bowiem definicji tych pojęć.

Wobec powyższego celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem o charakterze danego gruntu winien więc rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Fundacja prowadząca głównie działalność w zakresie usług edukacyjnych, działa m.in. jako organ prowadzący szkoły. Od 2003 r. jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. W 2010 r. nabyła od osoby fizycznej niezabudowaną nieruchomość, oznaczoną w ewidencji gruntów jako grunty orne. Nieruchomość składa się z 19 działek o łącznej powierzchni 0,8734 ha. W związku z jej posiadaniem Fundacja zapłaciła podatek rolny. W obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomość ta stanowi tereny zabudowy rekreacji indywidualnej. Na podstawie umowy z dnia 22 października 2010 r. Fundacja zawiązała Spółkę z o.o. w organizacji. Jako jej udziałowiec Fundacja pokryła kapitał zakładowy wkładem niepieniężnym w postaci prawa własności ww. nieruchomości. Kapitał zakładowy Spółki składa się z 630 udziałów, z czego Fundacja objęła 600 udziałów, a resztę 6 osób fizycznych (po 5 udziałów każda). Celem wniesienia nieruchomości jest utworzenie na niej ośrodka szkoleniowego w zakresie nauki języków obcych oraz sportów wodnych. W chwili wniesienia aportu przedmiotowa nieruchomość nie była zabudowana. Aport tej nieruchomości nastąpił w celach statutowych Fundacji.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro nieruchomość niezabudowana, którą Fundacja w 2010 r. wniosła aportem do Spółki, w planie zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona pod zabudowę, aport ten nie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy od towarów i usług. W związku z powyższym czynność ta była opodatkowana stawką podatku w wysokości 22%.

Jednocześnie należy wskazać, że ww. aport nie mógł być rozpatrywany w świetle przepisów wprowadzonych z dniem 1 stycznia 2011 r., w tym powołanego przez Spółkę art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, bowiem przepisy te zaczęły obowiązywać dopiero od tej daty.

Informuje się, iż pozostałe kwestie przedstawione we wniosku będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.