ITPP2/443-334/10/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2010 r. (data wpływu 14 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad ewidencji sprzedaży usług oraz wystawiania faktur VAT - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad ewidencji sprzedaży usług oraz wystawiania faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Kamienica, będąca przedmiotem najmu, stanowi własność w #188; części Pani oraz #190; małżeństwa X pozostającego we wspólnocie majątkowej. Każdy ze współwłaścicieli kamienicy jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Małżeństwo X złożyło w urzędzie skarbowym oświadczenie, że usługę najmu (zarówno z tytułu podatku od towarów i usług, jak i zryczałtowanego podatku dochodowego) rozlicza żona. Prowadzone były dwie ewidencje sprzedaży VAT, w których rejestrowano kwoty odpowiadające udziałowi odpowiednio Pani i drugiego współwłaściciela. Ewidencje te były podstawą dla określenia wysokości podatku należnego i sporządzenia deklaracji VAT przez Panią i drugiego współwłaściciela.

W związku z powyższy zadano następujące pytanie:

Czy może Pani zastosować taką zasadę ewidencji wartości sprzedaży usług najmu i wystawić jedną wspólną fakturę.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przepis art. 109 ustawy, prowadzona w ten sposób ewidencja sprzedaży usług najmu odzwierciedlałaby prawidłowo podstawę opodatkowania i podatek należny dla właściwego sporządzenia deklaracji VAT zarówno dla Pani, jak i drugiego współwłaściciela. Tym samym spełniony będzie wymóg ewidencji sprzedaży VAT, a usługobiorca, dla ułatwienia współpracy, otrzyma jedną fakturę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży - w myśl art. 2 pkt 22 tej ustawy - rozumieć należy przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Obowiązek dotyczący wystawiania faktur, o których mowa w powołanym wcześniej art. 106 ust. 1 ustawy, został doprecyzowany w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy. Zgodnie z zapisami zawartymi w tym paragrafie, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Stosownie do § 5 ust. 1 tego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego, a taki powstaje m.in. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu (art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy).

Jednocześnie z powołanych przepisów nie wynika, aby uznać za niezgodne z przepisami prawa podatkowego wystawienie jednej faktury na okoliczność wykonania usługi przez dwóch lub większą liczbę podatników.

W oparciu o przepis art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Istotne jest zatem, w przypadku prowadzenia ww. ewidencji, aby każdy podatnik dysponował stosownymi dokumentami, na podstawie których dokonywane są stosowne zapisy w tej ewidencji (np. kopie faktur sprzedaży). Ewidencję tę prowadzi każdy podatnik z osobna, w oparciu o zebraną w tych celach dokumentację, co - pod warunkiem prowadzenia jej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa - umożliwia prawidłowe rozliczenie tego podatnika w zakresie podatku od towarów i usług.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133, o czym stanowi art. 99 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pani, wraz z małżeństwem X współwłaścicielem kamienicy (w #188; stanowi ona własność Pani). Każdy ze współwłaścicieli jest podatnikiem podatku od towarów i usług, przy czym w urzędzie skarbowym małżeństwo X złożyło oświadczenie, że usługę najmu rozlicza żona. Prowadzone będą dwie ewidencje sprzedaży VAT, które będą podstawą dla określenia wysokości podatku należnego i sporządzenia deklaracji VAT przez Panią i drugiego współwłaściciela uprawnionego do rozliczenia tej usługi.

Wątpliwości Pani sprowadzają się do kwestii ustalenia, czy może Pani zastosować wskazaną powyżej zasadę ewidencji wartości sprzedaży usług najmu i wystawić z tytułu świadczenia przedmiotowej usługi jedną wspólną fakturę z drugim współwłaścicielem kamienicy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w konfrontacji z powołanymi przepisami prawa prowadzi do wniosku, że nie narusza przepisów podatkowych wystawienie jednej wspólnej faktury VAT przez odrębnych podatników podatku od towarów i usług, na okoliczność świadczonej wspólnie przez tych podatników usługi najmu. Ponadto, w tym przypadku, za prawidłowe uznać należy prowadzenie przez każdego z ww. podatników odrębnej ewidencji dla celów podatku VAT, co stanowi podstawę do sporządzenia deklaracji VAT przez każdego z nich.

Jednocześnie informuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii stawki podatku, bądź też zastosowania zwolnienia od tego podatku w związku ze świadczonymi usługami najmu, o których mowa we wniosku, a tym samym prawidłowości rozliczenia podatku w deklaracji składanej przez Panią dla celów podatku od towarów i usług, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska i nie postawiono pytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.