ITPP2/443-326/11/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2011 r. (data wpływu 7 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi oceny ryzyka i szacowania strat - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 marca 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi oceny ryzyka i szacowania strat.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan następujące czynności: oględziny na miejscu zdarzenia; opis miejsca zdarzenia (zaistniałej szkody); wykonywanie opinii technicznych, dotyczących ustalenia przyczyn, skutków i rozmiarów szkody; sporządzenie dokumentacji z miejsc powstawania szkód (fotograficzna, opisowa). Działanie na rzecz towarzystw ubezpieczeniowych odbywa się na podstawie zlecenia e-mailowego lub telefonicznego. Zlecenia wykonuje Pan na podstawie umowy z towarzystwem ubezpieczeniowym oraz na podstawie umowy z tzw. operatorem, tj. podmiotem gospodarczym, który wykonuje dalsze czynności likwidacji szkód bezpośrednio dla ubezpieczyciela. Swoje usługi kwalifikuje wg. PKD, jako działalność związaną z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat - 66.21.Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do usług opisanych we wniosku nadal można stosować zwolnienie od podatku od towarów i usług, czy tez należy po przekroczeniu 150.000 zł wartości sprzedaży w 2011 r. stosować stawkę 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie usług bez względu na obrót powinno być zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Aby ubezpieczyciel mógł w pełni wykonywać swoje usługi ubezpieczeniowe musi również ponosić ryzyko powstałych szkód, dlatego też usługi wstępnej i ostatecznej likwidacji szkód (usługi związane z oceną ryzyka i szacowaniem start) stanowią niezbędny element usługi ubezpieczeniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. W odniesieniu do usług ubezpieczeniowych oraz usług stanowiących ich element zasadnicze znaczenie ma dodanie do art. 43 ustawy punktu 37 oraz ust. 13, regulujących zwolnienia od podatku w tym zakresie.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 06. 347. 1 z późn. zm.).

Przy określaniu zakresu zwolnień od podatku usług ubezpieczeniowych, uwzględniony został m.in. przepis art. 135 ust. 1 lit. a) ww. Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zgodnie z ust. 13 ww. artykułu, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam w sobie stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Stosownie do treści ust. 14 tegoż artykułu, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usługi pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Na podstawie ust. 15, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy zaznaczyć, że terminy używane do określenia zwolnień od podatku, przewidziane w Dyrektywie 2006 /112/WE, muszą być ściśle interpretowane, jako że stanowią wyjątki od ogólnej zasady, która mówi, że podatek od wartości dodanej pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Doktryna aktów wyjaśnionych zakłada uwzględnianie przez sądy krajowe, a także organy podatkowe, wcześniejszych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jeżeli dane wątpliwości prawne w ramach określonego zagadnienia zostały już wyjaśnione. Innymi słowy ustalenia zawarte w orzeczeniach, dotyczące opisanych zwolnień, zawierają wyjaśnienia niezależnych pojęć prawa wspólnotowego. Ich celem jest uniknięcie rozbieżności w stosowaniu sytemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych krajach Unii Europejskiej. W związku z powyższym tut. organ wydając interpretację indywidualną w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. określił zakres przedmiotowych zwolnień z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego, a także orzecznictwa sądów.

Dyrektywa 2006/112/WE nie zawiera definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Jednakże Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, iż istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu to, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zwierania umowy w zamian za uprzednio uzgodnioną wpłatę składki (sprawa Card Protection Plan C-349/96 oraz Skandia C-240/99).

Trybunał orzekł, że wyrażenie "transakcje ubezpieczeniowe" nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje również zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem i w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochroną, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przejmuje na siebie ryzyko objęte ubezpieczeniem. Jednakże w akapicie 41 sprawy Skandia Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych istotna jest tożsamość osoby, której świadczy się usługę. Stąd też transakcja ubezpieczeniowa pociąga za sobą istnienie umowy pomiędzy dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka.

Z treści złożonego wniosku wynika, ze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan następujące czynności: oględziny na miejscu zdarzenia; opis miejsca zdarzenia (zaistniałej szkody); wykonywanie opinii technicznych, dotyczących ustalenia przyczyn, skutków i rozmiarów szkody; sporządzenie dokumentacji z miejsc powstawania szkód (fotograficzna, opisowa). Działanie na rzecz towarzystw ubezpieczeniowych odbywa się na podstawie zlecenia e-mailowego lub telefonicznego. Zlecenia wykonuje na podstawie umowy z towarzystwem ubezpieczeniowym oraz na podstawie umowy z tzw. operatorem, tj. podmiotem gospodarczym, który wykonuje dalsze czynności likwidacji szkód bezpośrednio dla ubezpieczyciela. Swoje usługi kwalifikuje wg. PKD, jako działalność związaną z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat - 66.21.Z.

Uwzględniając powyższe fakty stwierdzić należy, że opisane usługi nie stanowią elementu usługi ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej, bądź też usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, które stanowią odrębną całość i są właściwe oraz niezbędne do świadczenia tych usług. Charakter tych czynności wskazuje, że co prawda są one związane z działalnością obejmującą usługi ubezpieczeniowe, jednakże nie można ich uznać za usługę właściwą i specyficzną dla świadczonych usług ubezpieczeniowych. Potwierdzeniem powyższego rozumowania może być treść wyroku Trybunału w sprawie Assurander-Societetet C-8/01. Rozstrzygnięto w nim, iż wyceny szkód pojazdów silnikowych, dokonane przez stowarzyszenie w imieniu swoich członków będących firmami ubezpieczeniowymi, nie są ani transakcjami ubezpieczeniowymi, ani usługami pokrewnymi transakcjom ubezpieczeniowym, które świadczą maklerzy lub przedstawiciele ubezpieczeniowi.

W konsekwencji biorąc pod uwagę powyższą analizę oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że usługi świadczone przez Pana na rzecz Towarzystwa nie będą podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.