ITPP2/443-325/14/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu dostawy działki gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu dostawy działki gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2010 r., wspólnie z żoną, zakupił Pan działkę stanowiącą grunty rolne (VI klasa), nieużytki i las, o powierzchni 5591 m² z zamiarem budowy domu jednorodzinnego (część rolna). Działka została zakupiona za 65 tys. zł. Poniósł Pan, wspólnie z żoną, znaczne koszty w związku z: wyrównaniem działki (posiada Pan dokumentację zdjęciową) za kwotę 4.500 zł, wykonaniem przyłączy energetycznych za kwotę 2.000 zł oraz rozgraniczenia działki dokonanego przez geodetę za kwotę ok. 1.500 zł w celu rozpoczęcia budowy. W 2011 r. wystąpił Pan wspólnie z żoną do urzędu gminy o wstępne warunki zabudowy, które zostały wydane w dniu 16 sierpnia 2011 r. W wypisie z rejestru gruntów działka nadal pozostaje oznaczona jako rolna. Na zakup działki zaciągnięto kredyt hipoteczny w wysokości 58 tys. zł (miesięczna rata około 600 zł). Zaprzestał Pan działań na dwa lata, gdyż nie pozwalała na to sytuacja finansowa. W 2014 r. okazało się, że nie jest w stanie wybudować domu na tej działce, gdyż przeliczone koszty budowy przerosły możliwości finansowe. Wspólnie z żoną ma Pan zaciągnięty jeszcze jeden kredyt hipoteczny (miesięczna rata około 300 zł) na zakup mieszkania, w którym zamieszkują.

W międzyczasie Pana żona zaczęła chorować na kręgosłup (ma znaczną skoliozę). To utwierdziło Pana w przekonaniu, że nie będzie w stanie finansowo podołać budowie domu. Wspólnie z żoną podjął Pan decyzję o sprzedaży całości działki po kosztach i poniesionych nakładach finansowych za kwotę 73 tys. zł. Nadwyżkę po spłaceniu kredytów hipotecznych, zamierza Pan przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe (kupno nieco większego mieszkania, gdyż posiadane obecnie ma 31 m² i trudno pomieścić się w nim wraz z dzieckiem). Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Żona również nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jesteście Państwo podatnikami podatku od towarów i usług - oboje jesteście zatrudnieni na podstawie umowy o pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy musi Pan uiścić w przypadku sprzedaży podatek od towarów i usług.

* W jaki terminie od ewentualnej daty sprzedaży należy uiścić podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien uiszczać podatku od towarów i usług. Stwierdził Pan, że nie prowadzi, jak wspomniano powyżej ani Pan ani żona żadnej działalności gospodarczej. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto, czytając kilka interpretacji w tym zakresie uważa Pan, że - o czym mówi art. 15 ust. 2 ustawy - nie spełnia zapisu odnośnie działalności gospodarczej, która obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Stwierdził Pan, że nie dokonywał wcześniej takich transakcji, ta jest pierwsza. Podniósł jednocześnie, że nie można tu mówić o celach zarobkowych, gdyż gdyby nie sytuacja finansowa oraz choroba żony, to zaplanowana budowa domu na tej działce doszłaby do skutku. Wskazał Pan, że nie dokonuje sprzedaży majątku ze znaczną częstotliwością, gdyż to jedyny przypadek takiej sprzedaży. Nie traktuje ewentualnej sprzedaży działki gruntu jako handlu w celu uzyskania wysokiego dochodu, a jedynie ma to na celu spłatę zaciągniętych kredytów i stabilizację finansową. Podniósł, że chce dokonać sprzedaży własnego majątku, lecz będzie to czynność okazjonalna i nie będzie zmierzać do nadania jej stałego charakteru. Myśli Pan, że w rozumieniu powołanego art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej i działania w charakterze handlowców, Końcowo wskazał Pan, że nie dzielił działki na mniejsze części i zamierza sprzedać ją w całości tak ją kupił.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza Pan sprzedać grunt, który nabył w 2010 r. z zamiarem budowy domu jednorodzinnego. W toku przygotowania do procesu budowy poniósł Pan koszty związane z wyrównaniem terenu, geodezyjnym wyodrębnieniem, wystąpieniem z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i dokonaniem przyłączy energetycznych. Z uwagi na trudną sytuację finansową postanowił Pan, wspólnie z żoną, sprzedać działkę gruntu. Kwota sprzedaży będzie obejmowała wartość działki powiększoną o wartość poniesionych nakładów. Pozwoli to Panu na spłatę dwóch kredytów hipotecznych i zakup większego mieszkania. Nie podzielił Pan ww. gruntu na mniejsze działki.

Mając na uwadze powyższe, treść powołanych przepisów prawa oraz aktualne orzecznictwo sądowe, w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), trudno uznać, że zbycie gruntu, o którym mowa we wniosku, nastąpi w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku wynika, że wykonywał Pan czynności mające na celu przygotowanie gruntu do budowy domu jednorodzinnego (wystąpił z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę, otrzymał decyzję o wstępnych warunkach zabudowy, nie dokonał uzbrojenia gruntu, wyrównał teren, wyposażył działki w przyłącza energetyczne, geodezyjne, rozgraniczył działkę). Poza tymi czynnościami nie wykonywał Pan żadnych czynności, które zmierzałyby do przygotowania gruntu do sprzedaży, w szczególności takich, które charakteryzują podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami np. ogłoszenie o zamiarze sprzedaży w radio, prasie, telewizji. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji stwierdzić należy, że w tej konkretnej sprawie pomimo, że przedmiotem sprzedaży będzie działka gruntu, brak Pana aktywności w zakresie podjęcia działań podobnych do działań handlowca wykonywanych w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami skutkuje tym, że planowana dostawa będzie wyrazem przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Zatem w odniesieniu do tej czynności nie wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, a czynności te będą mieścić się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym.

Wobec powyższego rozstrzygnięcie kwestii poruszonej w pytaniu 2 stało się bezprzedmiotowe. Zaznaczenia wymaga, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Pana żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.