ITPP2/443-322/14/KT - Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 11 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "M." - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "M.".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina, jako partner w projekcie pn. "M.", którego liderem jest Urząd Marszałkowski Województwa, realizowała część zadań związanych z zakresem rzeczowym przedsięwzięcia. Zakres ten dotyczył nabycia wyposażenia Centrum Informacji Turystycznej, które jest prowadzone przez Gminę. Projekt dofinansowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007#8722;2013. Projekt ma na celu stworzenie nowoczesnych centrów informacji turystycznej, w tym również ich udostępnianie dla turystów niepełnosprawnych. Projekt zakłada wyposażenie centrów w nowoczesny sprzęt komputerowy, służący obsłudze ruchu turystycznego (do pracy dla informatorów oraz co najmniej jedno samodzielne stanowisko dla turysty, dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych z dysfunkcją narządów ruchu, niesłyszących lub niewidomych), elektroniczny sprzęt biurowy (np. urządzenia wielofunkcyjne, telefony), meble dla tego typu obiektów oraz oznakowanie lokali centrów informacji turystycznej. W ramach projektu tworzony jest system do indywidualnego zwiedzania mGuide, obejmujący swoim zakresem obszar całego województwa (bezpłatne udostępnianie specjalnej aplikacji na smartphony, tablety, etc).

W związku z realizacją projektu zaistniała konieczność dołączenia, wraz z wnioskiem o płatność końcową, interpretacji indywidualnej w sprawie kwalifikowalności podatku od towarów i usług, potwierdzającej brak możliwości odzyskania tego podatku. Artykuł 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań, dla realizacji których zostały powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W ramach opisanego powyżej programu, inwestycja służyć będzie wyłącznie realizacji zadań własnych nałożonych na Gminę przepisami prawa (ustawa o samorządzie gminnym), dla których Gmina została powołana. Inwestycja dotyczy poprawy estetyki przestrzeni publicznej #8722; promocji Gminy. Samorządowe osoby prawne nie mają własnych struktur organizacyjnych, a nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem Urzędu. Urząd nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych. W przedstawionym przypadku nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną, jak wskazano bowiem we wniosku, zrealizowana inwestycja nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z tym nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, bądź zwrotu różnicy podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, jako partner w projekcie, realizując przypisane sobie działania z przedstawionego projektu i programu, może odzyskać koszt poniesionego podatku od towarów i usług, przy uwzględnieniu argumentów przytoczonych w treści niniejszego wniosku oraz aktualne uwarunkowania prawne.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu realizowanych inwestycji zaliczanych do zadań własnych, gdyż realizuje zadania nałożone przez odrębne przepisy prawa i tym samym, w zakresie tych zadań, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina stoi na stanowisku, że jeśli w przyszłości zaistnieją przesłanki umożliwiające odliczenie podatku od towarów i usług (biorąc pod uwagę zmieniające się przepisy prawne), zwróci zrefundowane w ramach projektu części poniesionego podatku. W realizowanych do chwili obecnej przez Gminę inwestycjach, przy wsparciu środków pochodzących z Unii Europejskiej (ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, z którego są finansowane regionalne programy operacyjne), koszt podatku od towarów i usług zawsze stanowi wydatek kwalifikowalny z uwagi na brak możliwości jego odzyskania. Wskazała, że zrealizowane zadania nie będą służyć czynnościom opodatkowanym (sprzęt i meble służyć będą pracownikom centrum oraz turystom, którym będzie udostępniany nieodpłatnie, podobnie jak w przypadku aplikacji umożliwiającej indywidualne zwiedzanie - mGuide).

Reasumując Gmina stwierdziła, że realizując wspomniany projekt nie ma możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, bądź otrzymania zwrotu kwoty podatku od towarów i usług, jak również prawa zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodu, zatem stanowi on koszt kwalifikowalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), które obowiązywało od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., regulowało powyższe kwestie w analogiczny sposób w rozdziale 9 oraz w § 8 ust. 3 i 4.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego projektu, skoro - jak wskazała we wniosku - zrealizowana inwestycja nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach Ministra Finansów.

Jednocześnie należy wskazać, że Gmina nie może zaliczyć nieodliczonego podatku naliczonego do kosztów uzyskania przychodu, gdyż zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), zwalnia się od podatku jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

Końcowo należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do kwestii możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.