ITPP2/443-308a/10/KT - Darowizna samochodu wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz żony.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2010 r. (data wpływu 2 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 16 czerwca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania samochodu współmałżonce - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania samochodu współmałżonce.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W dniu 30 listopada 2009 r. zawiesił Pan prowadzoną działalność gospodarczą, którą w dniu 1 grudnia 2009 r. rozpoczęła żona. W dniu 31 lipca 2009 r. nabył Pan samochód, odliczając z tego tytułu podatek naliczony w kwocie 2.759 zł. Przedmiotowy samochód, będący środkiem trwałym w Pana firmie, chce Pan przekazać w darowiźnie żonie, która ma zamiar również zaliczyć go do środków trwałych. Między Panem a żoną istnieje majątkowa wspólność ustawowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po stronie żony, jak i męża powstają jakieś obowiązki na gruncie podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku oraz jego uzupełnieniu, w niniejszej sprawie nie dochodzi do żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ Pana żona rozpocznie użytkowanie samochodu, który objęty był wspólnością majątkową. Podniósł Pan, że skoro w ramach przedmiotowego wykorzystywania samochodu przez żonę nie występuje żadna odpłatność, nie ma miejsca podlegająca - na gruncie art. 5 ust. 1 ustawy - odpłatna dostawa towarów albo odpłatne świadczenie usług.

Wskazał Pan, iż nie jest to również nieodpłatne przekazanie towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ jeśli samochód pozostawał we wspólności ustawowej, nie można mówić o jego jakimkolwiek przekazaniu z jednego małżonka na drugiego. Podkreślił Pan, iż nie jest to także nieodpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, ponieważ Pana żona cały czas zachowuje prawo do użytkowania ww. samochodu, z uwagi na fakt, iż znajduje się on we wspólności ustawowej małżeńskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w ww. art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do postanowień zawartych w ust. 2 ww. artykułu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Stosownie do zapisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 196 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W myśl § 2 tegoż artykułu, współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. W przypadku małżeństwa stosunki własnościowe dotyczące ustawowego ustroju majątkowego regulują przepisy art. 31-46 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisami, ustawową wspólność majątkową charakteryzuje współposiadanie objętego nią majątku przez obojga małżonków.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż będąc czynnym podatnikiem VAT, zamierza Pan przekazać nieodpłatnie żonie (w drodze darowizny) samochód, stanowiący środek trwały w Pana firmie, z tytułu nabycia którego przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego Pan skorzystał. Przedmiotowy samochód żona zamierza zaliczyć do środków trwałych w prowadzonej - od dnia 1 grudnia 2009 r. - działalności gospodarczej. Między Panem a żoną istnieje majątkowa wspólność ustawowa.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy, jest Pan traktowany jako odrębny podmiot, spełniający definicję podatnika. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami, pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Towar przekazany przez podatnika podatku od towarów i usług małżonkowi, w świetle Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi (przy istnieniu wspólności ustawowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, jest to towar, który podatnik (małżonek) kupił w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, nabywcą tego towaru jest małżonek, który dokonał jego zakupu, a z chwilą przekazania nabywcą stanie się drugi z małżonków.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy, jak również treść powołanych przepisów prawa, należy stwierdzić, iż czynność nieodpłatnego przekazania przedmiotowego samochodu żonie, w sytuacji, gdy odliczył Pan podatek naliczony przy jego zakupie, stanowi - w świetle art. 7 ust. 2 ustawy - odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo, informuje się, że w kwestii obowiązków podatkowych ciążących ewentualnie na żonie, w związku z otrzymaniem darowizny, wydano postanowienie nr ITPB1/415-335b/10/PSZ, ITPP2/443-308b/10/KT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.