ITPP2/443-306A/07/KL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udzielanych kontrahentom premii pieniężnych i prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wypłaconą premię pieniężną - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2007 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udzielanych kontrahentom premii pieniężnych i prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wypłaconą premię pieniężną.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w celu zachęcenia klientów do nabywania jej towarów zamierza wypłacać w 2008 r. swoim kontrahentom premie pieniężne. Warunkiem otrzymania premii będzie osiągnięcie określonego poziomu zakupów w uzgodnionym okresie czasu. Premie te nie będą związane z konkretnymi dostawami. W chwili obecnej Wnioskodawca również wypłaca premie pieniężne (po spełnieniu analogicznych warunków jak przedstawione powyżej), a na okoliczność ich udzielenia otrzymuje od kontrahentów faktury VAT, odliczając zawarty w nich podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy osiągnięcie określonego poziomu zakupów towarów Spółki w uzgodnionym okresie czasu może być uznane za świadczenie usługi przez klientów, a w konsekwencji, czy Wnioskodawca, w przypadku otrzymania w 2008 r. faktury VAT dokumentującej fakt wypłacenia premii pieniężnej, będzie miał prawo do odliczenia zawartego w niej podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięcie określonego poziomu zakupów w uzgodnionym okresie czasu nie może być uznane za świadczenie usługi, a zatem wypłata premii nie jest wypłatą wynagrodzenia z tytułu świadczenia usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym wypłata premii nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem (jest poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług) i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. W konsekwencji tego, na gruncie przepisu art. 88 ust. 3a w związku z art. 8 ww. ustawy, podatek naliczony wynikający z faktury otrzymanej w 2008 r., wystawionej z tytułu wypłacenia premii, nie będzie podlegał odliczeniu.

Uzasadniając swoje stanowisko Spółka, powołując orzeczenie ETS (sprawa C 384/95) wskazała, iż świadczeniem usługi będzie każda transakcja podatnika wykonana w ramach samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów. Świadczenie usług nie może mieć jednak miejsca bez ustalenia konsumenta, tj. podmiotu będącego beneficjentem danej usługi. Gdyby przyjąć założenie, że osiągnięcie określonego poziomu obrotów w danym przedziale czasowym stanowi jednak usługę, doszłoby do podwójnego opodatkowania tych samych czynności, tj. dostawy towarów i usługi polegającej na realizacji określonej wartości zakupów, uprawniającej do otrzymania wynagrodzenia. Byłoby to sprzeczne z dyspozycją art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Spółka wskazała, iż powyższe wnioski znajdują potwierdzenie m.in. w wyroku NSA z dnia 6 lutego 2007 r. sygn. akt I FSK 94/06 oraz wyroku WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 4080/2006. Przytoczono również stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie wyrażone w decyzji z dnia 25 września 2007 r. Nr PP-3/4407-44/07.

Odnosząc się z kolei do stanowiska Ministra Finansów, zawartego w urzędowej interpretacji z dnia 30 grudnia 2004 r. Nr PP3-812-1222/2004/AP/4026, które jest sprzeczne ze stanowiskiem Wnioskodawcy, uznano, że ma ono jedynie na celu wskazanie organom podatkowym pewnego kierunku interpretacyjnego w procesie stosowania prawa, nie mając jednocześnie charakteru wiążącego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W przypadku gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości dostawy (ceny). W przypadku, gdy kontrahenci kształtują wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane w pewnym okresie dostawy, a premie te nie są związane z konkretną dostawą, to należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię.

W oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wypłacane przez Spółkę premie z tytułu uzyskiwania przez nabywcę odpowiedniego poziomu obrotów stanowią wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług przez kupującego towar i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. przepisem art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wyłączona jest możliwość obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego na podstawie otrzymanej faktury, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku, niezależnie od faktu uregulowania kwoty wykazanej na fakturze. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

W konsekwencji, w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, gdzie wypłacane przez Spółkę premie z tytułu uzyskiwania przez nabywcę odpowiedniego poziomu obrotów stanowią wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych, a także z uwagi na brak zmiany obowiązujących przepisów w zakresie opodatkowania premii pieniężnych, należy uznać, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach VAT wystawianych przez kontrahentów za odpłatne świadczenie usług, w zakresie, w jakim te usługi wykorzystane zostaną do wykonywania czynności opodatkowanych i jednocześnie wydatki na ich nabycie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, uwzględniając ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo stwierdzić należy, iż powołane przez Spółkę rozstrzygnięcia: NSA o sygn. akt I FSK 94/06 oraz WSA o sygn. akt III SA/Wa 4080/2006, czy też Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Nr PP-3/4407-44/07, są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Z kolei orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (sprawa C 384/95) wydane zostało w sprawie o odmiennym stanie faktycznym i nie może także wpłynąć na treść wydanej interpretacji.

Natomiast pismo Ministra Finansów Nr PP3-812-1222/2004/AP/4026 jest interpretacją wydaną w trybie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), która nie uległa zmianie i nadal obowiązuje.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.