ITPP2/443-298a/10/AK - Możliwość odliczenia VAT w związku z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-298a/10/AK Możliwość odliczenia VAT w związku z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2010 r. (data wpływu 30 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 25 czerwca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług od zakupów związanych z projektami realizowanymi w ramach Działania 7.2 - "Rozwój Transportu Morskiego" oraz Działania 2.2 - "Przywracanie terenom zdegradowanym wartości przyrodniczych i ochrona brzegów morskich", niezwiązanego z czynnościami opodatkowanymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 25 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług od zakupów związanych z projektami realizowanymi ramach Działania 7.2 - "Rozwój Transportu Morskiego" oraz Działania 2.2 - "Przywracanie terenom zdegradowanym wartości przyrodniczych i ochrona brzegów morskich", niezwiązanego z czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Urząd Morski realizuje projekty w ramach Programu Operacyjnego "Infrastruktura i Środowisko 2007-2013". Projekty te będą korzystały w dofinansowania z Funduszu Spójności, Priorytet VII "Transport Przyjazny Środowisku", Działanie 7.2 - "Rozwój Transportu Morskiego" oraz Priorytetu II "Gospodarka odpadami i ochrona powierzchni ziemi", Działanie 2.2 "Przywracanie terenom zdegradowanym wartości przyrodniczych i ochrona brzegów morskich".

Projekty realizowane są wyłącznie w ramach wykonywania ustawowych zadań określonych w art. 42 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczpospolitej Polskiej i administracji morskiej. Wnioskodawca przy wykorzystaniu funduszy unijnych, realizuje w szczególności zadania w zakresie bezpieczeństwa żeglugi morskiej, korzystania z dróg morskich oraz portów i przystani morskich, ochrony środowiska morskiego przed zanieczyszczeniem wskutek korzystania z morza oraz przez zatapianie odpadów i innych substancji w zakresie nieuregulowanym przepisami prawa geologicznego i górniczego, budowy, utrzymywania i ochrony umocnień brzegowych, wydm i zalesień ochronnych w pasie technicznym, oznakowania nawigacyjnego dróg morskich i kotwicowisk w portach i przystaniach morskich oraz na wybrzeżu, budowy i utrzymywania obiektów infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich, czy zarządzania portami niemającymi podstawowego znaczenia dla gospodarki narodowej i przystaniami morskimi, w których nie powołano podmiotu zarządzającego w trybie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich.

W ramach realizowanych działań nabywane będą w głównej mierze roboty budowlane, usługi o charakterze konsultacyjno-doradczym (zarządzanie projektem, usługi prawne, nadzór), usługi projektowe, a także materiały promocyjne (ulotki, plakaty, foldery, gadżety reklamowe). Efekt żadnego z tych działań nie będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych Urzędu.

Wnioskodawca występując w roli beneficjenta środków z funduszy unijnych, we wniosku o dofinansowanie realizowanych w ramach POliŚ zadań, składa oświadczenia o kwalifikowalności podatku od towarów i usług, zawierające informację, iż realizując projekt nie może w żaden sposób odzyskać tego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Urząd Morski ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towarów i usług z tytułu realizowanych projektów w ramach Programu Operacyjnego "Infrastruktura i Środowisko 2007-2013" - Priorytet VII "Transport Przyjazny Środowisku", Działanie 7.2 - "Rozwój Transportu Morskiego" oraz Priorytetu II "Gospodarka odpadami i ochrona powierzchni ziemi", Działanie 2.2 "Przywracanie terenom zdegradowanym wartości przyrodniczych i ochrona brzegów morskich".

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wskazał, że zadania realizowane w ramach wskazanych projektów Wnioskodawca realizuje wyłącznie w ramach zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany.

Podniósł, że Dyrektor Urzędu Morskiego jest organem władzy publicznej - terenowym organem administracji morskiej, stosownie do treści art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502 z późn. zm.). Wyjaśnił, że wnioskodawcą jest Dyrektor Urzędu Morskiego. Wskazał, że ilekroć we wniosku jest mowa o Dyrektorze Urzędu Morskiego, należy przez to rozumieć również Urząd Morski, gdyż pojęcia te używane są w nim zamiennie. Podniósł, że wprawdzie na gruncie przepisów prawa podatkowego płatnikiem jest Urząd Morski, jednak zgodnie z powołanym art. 38 ust. 1 pkt 2 oraz art. 39 ust. 4 ww. ustawy, to Dyrektor Urzędu Morskiego jest organem uprawnionym do reprezentowania płatnika - Urzędu Morskiego. Z treści art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że wyłączenie w nim opisane ma miejsce wówczas, gdy spełnione zostaną łącznie dwie przesłanki: podmiotem dokonującym czynności jest organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ i czynność mieści się w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami na ten podmiot (wymieniony w pkt 1), dla realizacji których został on powołany i jednocześnie czynność ta nie jest wykonywana na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, iż do uznania, że organ władzy publicznej działa w zakresie swoich funkcji ustawowych i jednocześnie nie korzysta z formy cywilistycznej, musi zaistnieć sytuacja tego rodzaju, że przy realizacji danego zadania organ ten wyposażony jest we władztwo publiczne, tj. występuje w pozycji nadrzędnej w stosunku do innych podmiotów uczestniczących w danej czynności. Kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Dopiero jeśli organ władzy publicznej nie wykonuje przy realizacji danej czynności, swoich kompetencji w sferze imperium (która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług), lecz występuje w sferze dominium, to w ramach art. 15 ust. 6 ustawy powinien być traktowany jak podatnik VAT. Urząd Morski wykonuje czynności w ramach obowiązków określonych w art. 42 ust. 2 ustawy o obszarach morskich, występując nie jako przedsiębiorca, lecz jako działający w ramach imperium organ władzy publicznej, który swoje ustawowe zadania realizuje nie w ramach czynności cywilnoprawnych, a zatem w ramach tych czynności nie jest podatnikiem VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy.

Podkreślił, iż Urząd nie wykonuje żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, przy których ewentualnie wykorzystywałby produkty lub usługi nabyte w ramach realizowanych projektów, a tym samym w świetle art. 86 ust. 1 ustawy nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Po powołaniu treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W ust. 2 powołanego artykułu ustawodawca wskazał, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502 z późn. zm.), dyrektor urzędu morskiego jest organem administracji morskiej, jako terenowy organ tej administracji.

Stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy, dyrektor urzędu morskiego podlega ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej.

Dyrektor urzędu morskiego wykonuje swoje kompetencje przy pomocy urzędu morskiego, który jest państwową jednostka budżetową (ust. 4 powołanego artykułu).

Zgodnie z art. 40 ust. 1 ww. ustawy, urzędy morskie tworzy i znosi minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w drodze rozporządzenia.

Organizację urzędu morskiego oraz szczegółowy zakres działania dyrektora urzędu morskiego określa statut nadany przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej (art. 40 ust. 3 ww. ustawy).

Urząd Morski obsługujący Wnioskodawcę działa m.in. na podstawie wskazanej wyżej ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz statutu organizacyjnego, stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 29 Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 22 czerwca 1995 r. (Dz. Urz. MTiGM, Nr 7, poz. 15 z późn. zm.). Stanowi on wyodrębniony organizacyjnie zespół ludzi i środków powołany do realizacji kompetencji dyrektora urzędu morskiego jako terenowego organu administracji morskiej, działający zgodnie z jego zarządzeniami, decyzjami i poleceniami oraz pod jego nadzorem i kierownictwem (§ 2 ust. 1 statutu).

Do zadań dyrektora urzędu morskiego, stosownie do § 2 ust. 2 statutu, należą:

1.

nadzór nad bezpieczeństwem żeglugi,

2.

nadzór nad stanem bezpieczeństwa statków morskich oraz wydawanie dokumentów stwierdzających stan bezpieczeństwa statków i ich wyposażenia oraz prowadzenie rejestru administracyjnego statków,

3.

nadzór nad obsadzaniem stanowisk na statkach morskich oraz wydawanie dokumentów kwalifikacyjnych i żeglarskich dla członków załóg statków morskich,

4.

nadzór w sprawach bezpieczeństwa żeglugi i życia na morzu związanych z rozpoznawaniem i eksploatacją zasobów mineralnych dna morskiego,

5.

wyznaczanie dróg morskich, red i kotwicowisk, a także badanie warunków ich żeglowności,

6.

oznakowanie nawigacyjne na drogach morskich, redach, kotwicowiskach, w morskich portach i przystaniach z wyłączeniem portów (przystani) lub ich części przekazanych innym podmiotom oraz na wybrzeżu, a także sprawy funkcjonowania innych systemów związanych z bezpieczeństwem żeglugi,

7.

nadzór nad utrzymaniem porządku portowo-żeglugowego na obszarze morskich portów i przystani, torów wodnych, red i kotwicowisk,

8.

nadzór nad technicznym stanem torów wodnych oraz sprawy pogłębiania i utrzymania w stanie żeglowoności torów wodnych, red i kotwicowisk oraz morskich portów i przystani z wyłączeniem portów lub ich części przekazanych innym jednostkom,

9.

skreślony,

10.

nadzór nad ochroną środowiska morskiego przed zanieczyszczeniami wskutek korzystania z morza oraz przez zatapianie odpadów i innych substancji,

11.

nadzór nad ratownictwem życia na morzu oraz zabezpieczenie mienia znalezionego na morzu, bądź wyrzuconego przez morze,

12.

nadzór nad organizacją i wykonywaniem pilotażu, holownictwa i cumowania w portach morskich,

13.

nadzór nad stanem zabezpieczenia przeciwpożarowego w polskich obszarach morskich oraz morskich portach i przystaniach,

14.

sprawy, budowy, utrzymania i ochrony umocnień brzegowych, wydm i zalesień ochronnych w pasie technicznym oraz wydawanie zezwoleń i określanie warunków wykorzystywania pasa technicznego dla innych celów,

15.

uzgadnianie pozwoleń wodno-prawnych dotyczących morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego, pasa technicznego oraz morskich portów i przystani, jak również decyzji w sprawach budownictwa, zmian w zalesieniu, zadrzewieniu, tworzeniu obwodów łowieckich i planów zagospodarowania przestrzennego w pasie ochronnym,

16.

zatwierdzanie planów i projektów związanych z zagospodarowaniem pasa technicznego, morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego,

17.

sprawy zagospodarowania przestrzennego morskich portów i przystani w tym:

* uzgadnianie wniosków o przekazywanie gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa położonych w granicach morskich portów i przystani oraz pasa nadbrzeżnego,

* uzgadnianie planów realizacji inwestycji zlokalizowanych w graniach morskich portów i przystani, opracowywanie projektów granic terytorialnych portów morskich i red oraz określenie granic terytorialnych przystani morskich,

18.

ogólne kierownictwo i koOrdynacja akcji przeciwlodowych i przeciwsztormowych oraz udział w akcjach przeciwpowodziowych,

19.

skreślony,

20.

zarząd i utrzymywanie morskich portów i przystani, bądź ich części, nie przekazanym we władanie innym podmiotom,

21.

wydawanie zezwoleń na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń na morskich wodach wewnętrznych oraz ustanawianie wokół nich stref bezpieczeństwa,

22.

wydawanie zezwoleń na układanie i utrzymywanie podmorskich kabli i rurociągów na morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym,

23.

wydawanie przepisów prawnych na zasadach określonych odrębnymi przepisami,

24.

współpracę z izbami morskimi w sprawach wypadków morskich,

24a. realizację postanowień Memorandum Paryskiego w zakresie PSC,

25.

współpracę międzynarodową w zakresie spraw związanych z korzystaniem z morza i zadaniami terenowych organów administracji morskiej,

26.

inne sprawy zlecone z mocy odrębnych przepisów.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż przedmiotowe projekty realizowane są wyłącznie w ramach wykonywania ustawowych zadań określonych w art. 42 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczpospolitej Polskiej i administracji morskiej. Przy wykorzystaniu funduszy unijnych Wnioskodawca realizuje w szczególności zadania w zakresie bezpieczeństwa żeglugi morskiej, korzystania z dróg morskich oraz portów i przystani morskich, ochrony środowiska morskiego przed zanieczyszczeniem wskutek korzystania z morza oraz przez zatapianie odpadów i innych substancji w zakresie nieuregulowanym przepisami prawa geologicznego i górniczego, budowy, utrzymywania i ochrony umocnień brzegowych, wydm i zalesień ochronnych w pasie technicznym, oznakowania nawigacyjnego dróg morskich i kotwicowisk w portach i przystaniach morskich oraz na wybrzeżu, budowy i utrzymywania obiektów infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich, czy zarządzania portami niemającymi podstawowego znaczenia dla gospodarki narodowej i przystaniami morskimi, w których nie powołano podmiotu zarządzającego w trybie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich.

W ramach realizowanych działań nabywane będą w głównej mierze roboty budowlane, usługi o charakterze konsultacyjno-doradczym (zarządzanie projektem, usługi prawne, nadzór), usługi projektowe, a także materiały promocyjne (ulotki, plakaty, foldery, gadżety reklamowe). Efekt żadnego z tych działań nie będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych Urzędu.

Z powołanego wcześniej art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy uznaje się za podatników podatku od towarów i usług jedynie w zakresie zadań realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem Dyrektor Urzędu Morskiego, wykonując czynności przy pomocy Urzędu Morskiego, w zakresie w jakim wykonuje zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro czynności w zakresie bezpieczeństwa żeglugi morskiej, korzystania z dróg morskich oraz portów i przystani morskich, ochrony środowiska morskiego przed zanieczyszczeniem wskutek korzystania z morza oraz przez zatapianie odpadów i innych substancji w zakresie nieuregulowanym przepisami prawa geologicznego i górniczego, budowy, utrzymywania i ochrony umocnień brzegowych, wydm i zalesień ochronnych w pasie technicznym, należą do zadań nałożonych na Dyrektora Urzędu Morskiego odrębnymi przepisami prawa, to podmiot ten, jako terenowy organ administracji morskiej, wykonujący czynności w tym zakresie przy pomocy urzędu morskiego (z wyjątkiem umów cywilnoprawnych), nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca warunku tego nie spełnia, ponieważ realizując przedmiotowe przedsięwzięcia wykonuje zadania publiczne nałożone odrębnymi przepisami. Ponadto wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektów nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Reasumując należy stwierdzić, iż skoro - jak wskazano we wniosku - czynności wykonywane w ramach Programu Operacyjnego "Infrastruktura i Środowisko 2007-2013" korzystające z dofinansowania z Funduszu Spójności, Priorytet VII "Transport Przyjazny Środowisku", Działanie 7.2 - "Rozwój Transportu Morskiego" oraz Priorytetu II "Gospodarka odpadami i ochrona powierzchni ziemi", Działanie 2.2 "Przywracanie terenom zdegradowanym wartości przyrodniczych i ochrona brzegów morskich", nie są wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych i efekt projektów nie będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług niezbędnych do realizacji tego projektu.

Końcowo informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości rejestracji dokonanej na potrzeby podatku od towarów i usług, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska oraz nie postawiono pytania. Nie rozstrzyga ona również kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Jednocześnie wskazuje się, że kwestia możliwości odzyskania podatku od towarów i usług od zakupów związanych z projektami realizowanymi w ramach Działania 3.3 "Inwestycje w portach rybackich, miejscach wyładunku i przystaniach", niezwiązanego z czynnościami opodatkowanymi, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-298b/10/AK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl