ITPP2/443-298/07/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zmniejszenia kwoty należnego podatku oraz obrotu o wartość udzielonych bonifikat - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zmniejszenia kwoty należnego podatku oraz obrotu o wartość udzielonych bonifikat.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą polegająca na sprzedaży leków i innych artykułów w aptece. W ramach działań promocyjnych, mających na celu zwiększenie liczby klientów i intensyfikację sprzedaży, udziela Pan przy sprzedaży niektórych leków dodatkowych preferencji cenowych nazywanych bonifikatą. Bonifikata polega na obniżeniu ostatecznej kwoty do zapłaty bez obniżania ceny leków wyszczególnionych na dokumencie sprzedaży (paragonie). W raporcie dziennym z kasy fiskalnej przychód jest ewidencjonowany bez pomniejszania o bonifikaty. Kwoty bonifikaty widoczne są na wydruku paragonów fiskalnych oraz na zestawieniach komputerowych generowanych z programu obsługującego sprzedaż. Zaznaczył Pan, że rzeczywista kwota obrotu, którą otrzymuje od nabywców różni się od kwoty wynikającej z raportu kasy fiskalnej o wartość udzielonych bonifikat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielana bonifikata udokumentowana paragonem fiskalnym (z przechowywaną kopią) oraz wynikająca ze sporządzonego zestawienia jest podstawą do zmniejszenia kwoty podatku należnego VAT oraz zmniejszenia przychodu ze sprzedaży.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał na treść art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonywanych korekt faktur. Pana zdaniem w przypadku udzielenia bonifikaty od ceny płaconej przez ostatecznego odbiorcę tę cześć obrotu należy skorygować o wartość udzielonej bonifikaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl postanowień art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "bonifikata", w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Bonifikata to zniżka ustalonej ceny sprzedaży towarów, robót lub usług, przyznawana już po dokonaniu transakcji, zwykle na skutek reklamacji odbiorcy; opust, rabat ("Współczesny słownik języka polskiego", Langenscheidt Polska sp. z o.o., rok wydania 2007). Ponadto jak wskazało Ministerstwo Finansów w piśmie z 14 kwietnia 1994 r. nr PO 4/AK-722-122-94 "...Przez bonifikatę (rabat) należy rozumieć zmniejszenie umówionej wcześniej należności za wykonane świadczenie. Najczęściej bonifikata udzielana jest w związku z faktycznie poniesioną lub przewidywaną szkodą kontrahenta. Bonifikata udzielana jest w przypadku, gdy wystąpią okoliczności, których strony nie mogły przewidzieć w momencie podpisania umowy i w jej efekcie następuje faktyczne obniżenie określonej w umowie ceny towaru. W przypadku gdyby okoliczność wpływająca na zmniejszenie tej ceny była znana stronom przed podpisaniem umowy, powinna znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w kontrakcie...".

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania można wyróżnić dwa rodzaje rabatów:

* rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży - nie mające wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat; tym samym nie ma potrzeby wykazywać odrębnie na fakturze VAT lub paragonie fiskalnym dokumentującym transakcję sprzedaży kwoty udzielonego rabatu;

* rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży - bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta - wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania na dokumencie sprzedaży.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że bonifikata jest udzielana kupującemu w chwili dokonywania sprzedaży i polega ona na "obniżeniu ostatecznej kwoty do zapłaty bez obniżania ceny poszczególnych leków wyszczególnionych na paragonie".

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl postanowień § 4 ust. 1 pkt 6 lit. f) - k) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.) - paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. takie informacje jak: cenę jednostkową towaru lub usługi, ilość i wartość sprzedaży, wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek, wartość sprzedaży zwolnionej z podatku, łączną kwotę podatku, łączną kwotę należności. Zatem fakt udzielenia bonifikaty w chwili sprzedaży powinien mieć odzwierciedlenie na paragonie fiskalnym z zachowaniem ww. zasad.

Jakkolwiek żaden z przepisów powołanej ustawy ani też przepisów wykonawczych do tej ustawy nie zawiera unormowań co do samej techniki udzielania rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) to brzmienie przytoczonego art. 29 ust. 1 i 4 jednoznacznie wskazuje że wielkości te kształtują wartość netto sprzedawanego towaru (usługi), która stanowi kwotę wyjściową dla obliczenia podatku należnego. Bonifikaty powinny być uwzględnione na poziomie ewidencjonowania sprzedaży i w tym momencie pomniejszać obrót i kwotę należnego podatku. Natomiast w rozpatrywanej sprawie dokumentowanie bonifikaty następuje poprzez obniżenie ostatecznej kwoty do zapłaty bez przyporządkowywania jej do poszczególnych towarów (bez rozbicia na kwotę netto i kwotę podatku). Bonifikata udzielana przez Pana ma zatem charakter wpływający na ostateczną kwotę do zapłaty, pozostaje natomiast bez wpływu na kwotę należnego podatku.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, ze udzielone bonifikaty, które nie zostały w sposób prawidłowy udokumentowane (uwidocznione) na paragonach, nie mogą stanowić podstawy do obniżenia obrotu i kwot podatku należnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.