ITPP2/443-297/08/AK - Czy podwykonawca (podmiot gospodarczy zarejestrowany na terenie kraju), nie mający rejestracji jako czynny VAT UE, może za usługi świadczone na zlecenie spółki (wykonywane poza krajem, na terytorium Wspólnoty) wystawić fakturę VAT NP?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-297/08/AK Czy podwykonawca (podmiot gospodarczy zarejestrowany na terenie kraju), nie mający rejestracji jako czynny VAT UE, może za usługi świadczone na zlecenie spółki (wykonywane poza krajem, na terytorium Wspólnoty) wystawić fakturę VAT NP?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2008 r. (data wpływu 28 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur dokumentujących świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym poza terytorium kraju w innym państwie UE - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur dokumentujących świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym poza terytorium kraju w innym państwie UE.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność usługową w zakresie remontów i budowy statków oraz prac spawalniczych na konstrukcjach metalowych i ich częściach. Siedziba Spółki znajduje się w S. Spółka nie posiada biur ani oddziałów poza granicami Polski. Firma prowadzi działalność usługową na zlecenie firm polskich oraz stoczni krajowych i zagranicznych. Prace w stoczni niemieckiej są prowadzone przy budowie nowych modułów oraz sekcji dziobowych statku na ich terenie. Całość prac zleca stocznia niemiecka. Prace mogą być również prowadzone na terenie innego kraju UE, gdyż Spółka stara się tam o kontrakty. W związku z faktem świadczenia usług poza krajem na terenie innego państwa UE Wnioskodawca wystawia faktury VAT NP. Do wykonywania usług na terenie Niemiec lub innych krajów UE Spółka oddelegowuje swoich pracowników, ale chciałaby również zlecić prace podwykonawcom - osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Polski i zarejestrowanym we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Spółka byłaby zleceniodawcą dla tych podmiotów, z tym że miejsce wykonywania działalności - realizacja zlecenia, miałaby miejsce poza granicami kraju - na terytorium Wspólnoty. Usługi wykonywane są na ruchomym majątku rzeczowym. Po wykonaniu ww. usług statki wypływają poza terytorium kraju, na którym były wykonane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podwykonawca (podmiot gospodarczy zarejestrowany na terenie kraju), nie mający rejestracji jako czynny VAT UE, może za usługi świadczone na zlecenie Spółki (wykonywane poza krajem, na terytorium Wspólnoty) wystawić fakturę VAT NP (nie podlega opodatkowaniu na terenie kraju - Polski)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących przepisów mając na uwadze fakt wykonywania usługi na ruchomym majątku rzeczowym, miejscem świadczenia tej usługi jest kraj, gdzie usługi są faktycznie świadczone. Spółka zleca osobie prowadzącej działalność gospodarczą wykonywanie usługi poza terytorium kraju, na tej podstawie osoba prowadząca działalność gospodarczą ma prawo wystawić fakturę VAT NP (nie podlega opodatkowaniu na terenie kraju - Polski).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług podstawowe znaczenia ma określenie miejsca świadczenia danej usługi.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Jak stanowi art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Ustawa nie definiuje pojęcia "usługi na ruchomym majątku rzeczowym". W związku z tym należy termin ten interpretować w oparciu o wykładnię językową jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

W myśl art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c) i d), świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Zgodnie z art. 28 ust. 8 ww. ustawy, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca - firma Polska z siedzibą w S., nieposiadająca biur ani oddziałów poza granicami kraju zleca podwykonawcom - osobom fizycznym prowadzącym działalność na terytorium Polski prace remontowe na statkach lub na konstrukcjach metalowych, przy czym realizacja zleceń odbywa się poza granicami kraju.

Analizując przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w odniesieniu do usług będących przedmiotem zapytania miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania (zgodnie z regulacjami tam obowiązującymi), będzie terytorium kraju, gdzie usługi te będą faktycznie wykonywane.

Skoro zatem świadczenie przedmiotowych usług ma miejsce poza terytorium kraju, i niemożliwe jest zastosowanie przepisów art. 28 ust. 7 i ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi te, winny być dokumentowane jako niepodlegające opodatkowaniu na terytorium Polski.

Zgodnie z przepisami § 27 ust. 1 - 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, zastrzeżeniem ust. 4.

Końcowo wskazać należy, iż prawo do wystawiania faktur VAT mają jedynie podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, stąd zapis cytowanego wyżej § 27 rozporządzenia ma zastosowanie w przypadku, gdy podwykonawcy są podatnikami podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl