ITPP2/443-292E/08/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2008 r. (data wpływu 27 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót remontowych lokali użytkowych znajdujących się na parterze budynku mieszkalnego wielorodzinnego sklasyfikowanego wg PKOB w dziale 11, w którym w podziemiach znajdują się miejsca postojowe dla samochodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 marca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót remontowych lokali użytkowych znajdujących się na parterze budynku mieszkalnego wielorodzinnego sklasyfikowanego wg PKOB w dziale 11, w którym w podziemiach znajdują się miejsca postojowe dla samochodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza podjąć się wykonania remontu części budynku mieszkalnego wielorodzinnego, w którym w podziemiach znajdują się miejsca postojowe, natomiast na parterze lokale użytkowe. Budynek stanowi obiekt budownictwa mieszkaniowego - budynek mieszkalny stałego zamieszkania sklasyfikowany w PKOB w sekcji 1 w dziale 11 w grupie 112. Jest zatem obiektem budowlanym, w którym więcej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkaniowych. Remont będzie polegał na wykonaniu robót remontowych tylko i wyłącznie wszystkich lokali użytkowych w tym budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z brzmieniem art. 41 ust. 2 i ust. 12 - 12c ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a pkt 1-2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka powinna zastosować do całości robót stawkę podatku 7%, czy też stawkę 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w związku z brzmieniem art. 41 ust. 2 i ust. 12 - 12c ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a pkt 1-2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, do całości wykonywanych robót remontowych lokali użytkowych należy stosować stawkę podatku wyłącznie w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wysokość stawek podatku ustawodawca określił w art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 powołanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 129 ust. 1.

Artykuł 41 ust. 12 tejże ustawy stanowi, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - według treści ust. 12a powołanego artykułu - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do ust. 12b tegoż artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Według art. 41 ust. 12c powołanej ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

,

W złożonym wniosku wskazano, iż budynek, w którym będą wykonywane roboty remontowe lokali użytkowych został sklasyfikowany wg PKOB w dziale 11 w grupie 112, zatem wypełnia on definicję budownictwa mieszkaniowego wymienioną w art. 2 pkt 12 ustawy.

Należy jednak podkreślić, iż przepis powyższy wyłącza zastosowanie obniżonej stawki podatku do robót dotyczących lokali użytkowych znajdujących się we wskazanych obiektach budownictwa mieszkaniowego. Spółka wskazała, iż prace remontowe będą dotyczyły tylko i wyłącznie lokali użytkowych. A zatem prace te objęte są ww. wyłączeniem i w związku z tym podlegają opodatkowaniu według stawki podstawowej, tj. 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.