ITPP2/443-287/09/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-287/09/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania czynności, za które otrzymywana będzie premia pieniężna - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania czynności, za które otrzymywana będzie premia pieniężna.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie m.in. wykończenia wyrobów włókienniczych, produkcji wyrobów tartacznych, produkcji arkuszy fornirowych i płyt wykonanych na bazie drewna, produkcji gotowych parkietów podłogowych, produkcji pozostałych wyrobów stolarskich i ciesielskich dla budownictwa, produkcji opakowań drewnianych, produkcji pozostałych wyrobów z drewna, produkcji wyrobów z korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania, produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych, produkcji szkła i wyrobów ze szkła, produkcji wyrobów z betonu, cementu i gipsu. W ramach prowadzonej działalności Spółka jako kupujący zamierza zawrzeć z kontrahentami polskimi oraz zagranicznymi, jako sprzedającymi, umowy o wypłatę premii pieniężnych/bonusów. Przewidywać one będą, że premie pieniężne/bonusy wypłacane będą z tytułu np. dokonywania przez Spółkę nabyć określonej wartości, czy ilości towarów w określonym przedziale czasu lub dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i/lub w określony sposób, lub osiągnięcia określonego w umowach poziomu obrotów w danym okresie rozliczeniowym itp. Premie pieniężne/bonusy nie będą związane z żadną konkretną dostawą towarów.

Wypłata premii nie będzie uzależniona od świadczenia przez Spółkę żadnych dodatkowych czynności takich, jak np. dokonywanie zakupów towarów określonego asortymentu u danego dostawcy, posiadanie pełnego asortymentu towarów kontrahenta, reklamy. Premia pieniężna wyliczana będzie na podstawie faktur oraz dokumentów magazynowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywane przez Spółkę od kontrahentów polskich i zagranicznych bonusy/premie pieniężne stanowią wynagrodzenie za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, której miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy i która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z czym Spółka zobowiązana jest wystawić fakturę VAT, stosownie do art. 106 ust. 1 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywane od kontrahentów polskich i zagranicznych bonusy/premie pieniężne stanowią wynagrodzenie za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, której miejscem świadczenia jest terytorium RP zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z czym Spółka obowiązana jest wysławić fakturę VAT, stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy.

Spółka wskazała, że bonus, którego dotyczyłyby umowy zawierane z kontrahentami, stanowi premię pieniężną, co znajduje potwierdzenie w piśmie Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. Bonusy przyznawane Spółce na gruncie umów, które zamierza zawrzeć z kontrahentami, wypełniają definicję wskazaną w ww. piśmie, a zatem powinny być kwalifikowane jako premie pieniężne. Kontrahenci bowiem odnoszą wymierne korzyści związane z określonym Jej zachowaniem zmierzającym do spełnienia warunków uzyskania premii pieniężnej. Świadczenia obu stron, polegające na wypłacie przez kontrahentów określonego wynagrodzenia na rzecz Spółki w zamian za np. nabycie określonej wartości, czy ilości towarów w danym okresie czasu lub też dokonywanie terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i/lub w określony sposób, lub też osiągniecie określonego w umowie poziomu obrotów w danym okresie rozliczeniowym, wynikać będą ze stosunku zobowiązaniowego istniejącego pomiędzy Spółką, a Jej kontrahentami, statuowanego w zawartych umowach. Zdaniem Spółki wskazany stosunek zobowiązaniowy, na podstawie którego wykonywane będą ww. świadczenia, ma charakter wzajemny, co oznacza, że płynie z niego bezpośrednia korzyść zarówno dla Spółki, jak i dla Jej kontrahentów. Spółka nabywać będzie roszczenie o wypłatę wynagrodzenia (co oznacza, że wynagrodzenie nie ma charakteru dobrowolnego). Interes kontrahentów w wypłacie premii pieniężnych wyraża się w tym, że zabezpieczają oni sobie źródło zbytu towarów oraz ugruntowują i intensyfikują współpracę handlową ze Spółką. Wypłata premii pieniężnych przyczynia się do zwiększenia sprzedaży towarów kontrahentów, albowiem Spółka otrzymując te premie chętniej dokonuje większych (bardziej wartościowych) zakupów od kontrahentów lub dokonuje terminowych płatności za zrealizowane w pewnym okresie i/lub w określony sposób dostawy. Wskazane premie stanowią pewnego rodzaju nagrodę dla Spółki za dotychczasową współpracę z kontrahentami oraz niewątpliwą zachętę dla dalszej kooperacji.

Spółka wskazała, że wypłata wynagrodzenia (premii pieniężnej) na gruncie umów, które zamierza zawrzeć, nie byłaby związana z konkretnymi dostawami towarów dokonywanymi przez kontrahentów na rzecz Spółki, ale odnosiłaby się do wszystkich dostaw w określonym przedziale czasowym, co powoduje, że nie stanowiłaby rabatu, stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki otrzymywane przez nią premie pieniężne związane byłyby ze świadczeniem usługi i stanowiłyby wynagrodzenie za tę usługę.

Wskazała, że w przypadku świadczenia opisanych usług na rzecz kontrahentów polskich mających siedzibę na terytorium Polski miejscem ich świadczenia jest terytorium Polski, w myśl art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług. Natomiast w przypadku świadczenia usług na rzecz kontrahentów zagranicznych, żaden z wyjątków wskazanych w art. 27 ust. 2-6 i art. 28 ustawy nie ma zastosowania. W konsekwencji miejscem ich świadczenia będzie również terytorium kraju, a właściwą formą dokumentowania świadczenia tych usług jest faktura VAT, stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy.

Przytoczona wyżej argumentacja - w ocenie Spółki - wskazuje, że spełnione są wszystkie przesłanki, aby wypłatę bonusu/premii pieniężnej na gruncie umów, które zamierza zawrzeć z kontrahentami, potraktować jako wynagrodzenie za świadczenie usługi podlegające opodatkowaniu.

Na potwierdzenie powyższego powołała interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 stycznia 2009 r. znak IPPP1/443-2099/08-2/AW, z dnia 19 stycznia 2009 r. znak IPPP1-443-2029/08-2/JB, z dnia 28 stycznia 2009 r., znak IPPP3-443-180/08-2/JF, z dnia 19 stycznia 2009 r., znak: IPPP1-443-2029/08-2/JB oraz z dnia 9 grudnia 2008 r. znak IPPP1-443-1839/08-2/JB; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 stycznia 2009 r. znak ILPP1/443-1017/08-2/AK, z dnia 20 stycznia 2009 r. znak ILPP2/43-992/08-3/EN, z dnia 24 kwietnia 2008 r., znak ILPP2/443-92/08-3/GZ, a także Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 czerwca 2008 r., znak ITPP2/443-221/08/PS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanego art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że pojęcie "świadczenie usług", ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także jego zaniechania poprzez zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Usługa w rozumieniu omawianej regulacji jest transakcją gospodarczą, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać jakieś zdarzenie za odpłatne świadczenie usług musi wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli należy zobowiązać się do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności, np. w zawartej umowie. Jednoznaczny podział czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na dostawy towarów oraz świadczenie usług (który to podział wynika z treści analizowanego przepisu), nie może prowadzić do uznania, że dana sytuacja faktyczna, stanowić może jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usługi.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza zawrzeć z kontrahentami (polskim i zagranicznymi) umowy o wypłatę premii pieniężnych, które wypacane będą między innymi z tytułu: dokonywania nabyć określonej wartości, czy ilości towarów w określonym przedziale czasu, terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób lub osiągnięcia określonego w umowach poziomu obrotów w danym okresie rozliczeniowym. Premie pieniężne (bonusy) nie będą związane z żadną konkretną dostawą towarów. Ponadto wypłata premii pieniężnych - jak wskazała Spółka - nie będzie uzależniona od świadczenia żadnych dodatkowych czynności. Wyliczana będzie na podstawie faktur oraz dokumentów magazynowych.

Tak skonstruowane relacje handlowe nie wiążą się z wykonywaniem przez Spółkę na rzecz sprzedawcy czynności innych niż dokonywanie zakupów na określonym poziomie. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy kupującym, a sprzedającym nie dojdzie do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia nabywcy na rzecz zbywającego towary. Nie ma zatem podstaw aby uznać, że - w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym - "premie", które zostaną wypłacone stanowić będą wynagrodzenie za realizowane jednocześnie przez Spółkę usługi. Nabywanie towarów - choć wiąże się ściśle z działalnością prowadzoną przez kupującego - nie wchodzi w zakres istoty tej działalności, zatem nie może stanowić usługi, którą świadczyć będzie Spółka na rzecz dostawcy.

Tym samym należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku otrzymujący premie nie będzie świadczyć (na rzecz kontrahentów polskich i zagranicznych) usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem przedmiotowa premia pieniężna nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług i w konsekwencji czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie dokumentowaniu fakturą VAT.

Wobec uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe i przesądzenia w niniejszej interpretacji, iż przekazanie Spółce przez Jej kontrahentów premii pieniężnych nie powoduje powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu, udzielenie odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku w zakresie określenia miejsca świadczenia tych usług stało się bezprzedmiotowe.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. wskazać należy, że zostało ono wydane na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.), w celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, w którym Minister wyjaśnił, że skutki podatkowe w podatku od towarów i usług dotyczące wypłacanych nabywcom premii pieniężnych powinny być ustalane w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego występującego u podatnika, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wiążących się z dokonaniem tych wypłat, m.in. od ustalenia za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone. Jednocześnie w przedmiotowym piśmie Minister Finansów zwrócił uwagę, iż "z uwagi jednak na różnorodny charakter wykonywanych czynności lub zachowań, w wyniku których są wypłacane premie pieniężne (...) należy mieć na uwadze określony stan faktyczny występujący u podatnika (...)".

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl