ITPP2/443-282/07/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2007 r. (data wpływu 19 grudnia 2007 r.), uzupełnionego w dniu 5 marca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1985 r. rodzice przekazali Panu aktem notarialnym gospodarstwo rolne składające się z 6 działek o łącznej powierzchni 12,84 ha. W kwietniu 1998 r. uchwałą Rady Gminy teren 3 działek o łącznej powierzchni 6,10 ha ujęto w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod budownictwo jednorodzinne. Wskazał Pan, że ww. działki użytkowane były na potrzeby własne jako grunty rolne.

W 2003 r. Pana znajomy zgłosił chęć zakupu działki o powierzchni ok. 30 arów. Aby dokonać sprzedaży gruntu zainteresowanemu musiał Pan dokonać podziału nieruchomości. Stosownie do obowiązujących przepisów najpierw został wykonany (przez uprawnionego urbanistę) projekt zagospodarowania terenu podziału na działki budowlane. Następnie w styczniu 2004 r. decyzją Gminy zatwierdzono geodezyjny projekt podziału nieruchomości. Ww. nieruchomość została podzielona zgodnie z obowiązującymi warunkami na 29 działek budowlanych o powierzchni nie mniejszej niż 1500 m ² każda. W lutym 2005 r. sprzedał Pan wspomnianemu znajomemu 2 sąsiadujące ze sobą działki jednym aktem notarialnym. We wrześniu 2005 r. sprzedał Pan 2 działki jednym aktem notarialnym kuzynowi. W sierpniu 2006 r. okazjonalnie dokonał Pan trzeciej transakcji sprzedając jedną działkę. Notariusz sporządzając akty notarialne po upewnieniu się, że jako sprzedający nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, naliczył i pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych. Końcowo dodał Pan, że pozostałych działek nie zamierza zbywać i nie jest w stanie określić czy i kiedy ewentualnie zostaną one zbyte.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych tut. organ pismem z dnia 25 lutego 2008 r., na podstawie art. 169 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Pana do usunięcia braków. W dniu 5 marca 2008 r. wpłynęło Pana pismo z dnia 3 marca 2008 r., w którym uzupełniono opis stanu faktycznego. Wyjaśnił Pan, że przedmiotowe działki przez kilkanaście lat wykorzystywał do prowadzenia działalności rolniczej poprzez uprawę zbóż i ziemniaków. Poza podziałem gruntu na 29 działek budowlanych nie dokonywał Pan innych czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży. Nabywcami działek byli Pana znajomi i bratanek, którzy sami zgłosili się w celu ich nabycia. Ze swej strony w żaden sposób nie oferował Pan działek na rynku nieruchomości. W przeszłości przed zbyciem przedmiotowych działek nie zajmował się Pan obrotem czy handlem nieruchomościami, nie nabywał i nie zbywał jakichkolwiek nieruchomości. W przyszłości nie planuje Pan dokonywać transakcji zbycia posiadanych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy sporadyczną sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości gruntowej (będącej majątkiem osobistym i nie nabytej w celu jej odsprzedaży) dokonaną przez Pana jako osobę fizyczną niebędącą przedsiębiorcą i nie działającą jako podatnik VAT można uznać za działalność gospodarczą

.

* czy opisana sprzedaż działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług

.

Należy zaznaczyć, że drugie zapytanie wniósł Pan pismem z dnia 3 marca 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, okazjonalna sprzedaż kilku działek z majątku prywatnego, nie nabytego z zamiarem jego dalszej odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego i nie służyła prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie występował Pan w charakterze podatnika VAT jako producent, handlowiec czy usługodawca w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Uważa Pan, że ww. sprzedaży nie można uznać za działalność gospodarczą a Pana za podatnika VAT. W związku z tym dokonana sprzedaż gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przez dostawę towarów natomiast, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu cyt. wyżej art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania tym podatkiem wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest by czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż dokonane przez Pana czynności w zakresie podziału i sprzedaży gruntu wykorzystywanego uprzednio do działalności rolniczej, noszą znamiona działalności gospodarczej. Bowiem rolnik w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta ze zwolnienia od podatku wyłącznie w zakresie dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc rolnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu. A zatem, rolnik dokonując zbycia składników majątku, wykorzystywanych w działalności rolniczej, wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza treści art. 15 ustawy wskazuje, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która oprócz czynności typowych dla tej kategorii podmiotów obejmuje także sprzedaż gruntów. Istotnym elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności jest fakt że, przedmiotowe grunty wykorzystywane były przez Pana do działalności rolniczej. Dlatego też nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że sprzedaż przedmiotowych gruntów służących dostawom produktów rolnych ma charakter zbycia majątku prywatnego. W złożonym wniosku wskazano bowiem, że grunty przez wiele lat użytkowane były zgodnie z przeznaczeniem dla potrzeb produkcji roślinnej (uprawa zbóż i ziemniaków), nie służyły więc wyłącznie do zaspokajania Pana potrzeb osobistych. Dodać należy, że na pozostałych gruntach kontynuuje Pan działalność rolniczą. Zatem - w oparciu o przestawiony stan faktyczny - należy uznać, że Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.

Ponadto okoliczności faktyczne sprawy takie jak: przekształcenie pierwotnego przeznaczenia gruntu na grunt pod zabudowę mieszkaniową, podział nieruchomości na wiele odrębnych działek budowlanych, przeznaczenie wyodrębnionych działek dla celów sprzedaży, stanowią ciąg zdarzeń, które mogą świadczyć o zamiarze wykonywania czynności sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w warunkach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej. Podjęte przez Pana czynności mające na celu przygotowanie działek do sprzedaży są podstawą do uznania, iż zamierza Pan w sposób częstotliwy (powtarzalny) dokonywać ich sprzedaży, aby osiągnąć określony zysk. W końcu sprzedaż 5 działek w 2005 i 2006 r. kilku nabywcom wyznacza cel handlowy, a więc zachowanie Pana w tym zakresie wskazuje na podejmowanie działań handlowca.

W efekcie dokonaną przez Pana sprzedaż przedmiotowych działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową należy potraktować jako działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.