ITPP2/443-280/07/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. (data wpływu 19 grudnia 2007 r.) uzupełnionym pismami z dnia 15 i 29 lutego 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony pismami z dnia 15 i 29 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 21 listopada 1995 r. Gmina oddała aktem notarialnym działki gruntu o nr (...) i (...) w użytkowanie wieczyste Spółdzielni Usług Rolniczych, która zbyła to prawo wraz z prawem własności zabudowań na rzecz dwóch osób fizycznych. W dniu 10 stycznia 2005 r. jeden z użytkowników wieczystych sprzedał swój udział (potwierdzony aktem notarialnym) na rzecz drugiego z nich. Gmina wskazała, iż w związku z wejściem zmian do ustawy o podatku od towarów i usług, w dniu 15 grudnia 2004 r., powiadomiła użytkowników wieczystych o opodatkowaniu opłat rocznych stawką w wysokości 22%, gdzie obowiązek podatkowy powstał od dnia 1 stycznia 2005 r. Na żądanie użytkownika wieczystego Gmina wystawiła fakturę VAT potwierdzającą uregulowanie opłaty rocznej w wysokości - 1.600 zł, VAT w kwocie - 352 zł. Jednakże po ogłoszeniu uchwały NSA z dnia 8 stycznia 2007 r. użytkownik wieczysty wystąpił o zwrot podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji podatek od towarów i usług został słusznie naliczony od opłaty rocznej za 2005 r. z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, w przypadku udzielenia odpowiedzi negatywnej, czy winien podlegać zwrotowi.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od towarów i usług został słusznie naliczony i odprowadzony do Urzędu Skarbowego na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlega zwrotowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, zgodnie z którą, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych stanowi dostawę towaru, w przypadku której zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (...). Jeżeli wydanie towaru, w tym przypadku nieruchomości gruntowej oddanej w użytkowanie wieczyste, miało miejsce przed 1 maja 2004 r. czynność ta nie podlega obecnie obowiązującej ustawie o podatku od towarów i usług. Istotnym w sprawie jest również fakt, że w momencie ustanowienia użytkowania wieczystego czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie wcześniej obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że ustanowienie (przeniesienie) prawa użytkowania wieczystego nastąpiło 21 listopada 1995 r., a więc przed dniem 1 maja 2004 r.

Oznacza to, że jeżeli w odniesieniu do ww. umowy Gmina po dniu 1 maja 2004 r. wystawiła (na żądanie użytkownika wieczystego) fakturę VAT dokumentującą uregulowanie opłaty rocznej za 2005 r. z tytułu użytkowania wieczystego, naliczając podatek od towarów i usług, uprawniona jest w związku z tym do wystawienia faktury korygującej na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Zgodnie z § 17 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem użytkownikowi wieczystemu, któremu wystawiono fakturę VAT należy wystawić fakturę korygującą podatek należny od przedmiotowej opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste.

Wskazać należy, że tut. organ nie jest uprawniony do merytorycznego rozpatrzenia w ramach niniejszego postępowania kwestii ewentualnego rozliczenia z użytkownikiem wieczystym opłaty rocznej za 2005 r. z tytułu użytkowania wieczystego gruntu, gdyż mieszczą się one w zakresie uregulowań cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.