ITPP2/443-276/09/AP
Pismo z dnia 23 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-276/09/AP
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2009 r. (data wpływu 3 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismami z dni 2, 4 i 5 czerwca 2009 r. (data wpływu odpowiednio 5 i 12 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży działek zabudowanych pawilonem - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 kwietnia 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony pismami z dni 2, 4 i 5 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży działek zabudowanych pawilonem.
W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Z dniem 1 stycznia 1999 r. nieruchomości gruntowe, stanowiące działki o numerach 35/12, 35/13, 35/14 wraz z rozpoczętą budową pawilonu, stały się - z mocy prawa - mieniem Powiatu. Zostało to potwierdzone decyzją z dnia 30 września 2003 r.
Przejęcie nieruchomości nastąpiło na podstawie art. 60 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.) oraz art. 147 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. ustawy o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 z późn. zm.), w związku z art. 55c ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm.)
Starostwo zamierza sprzedać powyższe nieruchomości. Budowa wspomnianego pawilonu rozpoczęła się w 1988 r. z przeznaczeniem na budynek mieszkalny domu pomocy społecznej. Budowany budynek sklasyfikowany został pod symbolem PKOB 1130 - jako budynek zbiorowego zamieszkania. Po przejęciu działek przez Powiat, budowa była finansowana w latach 1999-2000 z budżetu wojewody. Inwestycja ta, zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.) stanowiła zadanie publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie pomocy społecznej. Od 2001 r. z uwagi na brak dotacji, Powiat nie kontynuował inwestycji. Wydział Architektury, Budownictwa i Inwestycji Starostwa, po przeprowadzeniu wizji lokalnej, stwierdził, iż przedmiotowy obiekt w budowie spełnia wymogi definicji "budynku", określonej w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.). Poszczególne segmenty pawilonu znajdują się na wszystkich trzech działkach o ww. numerach. Dom pomocy społecznej, który rozpoczął budowę ww. pawilonu, nie był i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, więc nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z prowadzoną budową. Starostwo jako urząd obsługujący Powiat, zarejestrowany został w dniu 16 stycznia 2001 r., jako podatnik podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane. Wobec powyższego Starostwu nie przysługiwało prawo do odliczenia - w trakcie trwania inwestycji - podatku naliczonego związanego z przedmiotowym zadaniem.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Jaką stawkę podatku należy zastosować przy sprzedaży przedmiotowych działek zabudowanych pawilonem.
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa budynków przed pierwszym zasiedleniem jest zwolniona (nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 ust. 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
W przepisach dotyczących podatku od towarów i usług nie została zawarta definicja legalna budynku i budowli - ustawodawca definiuje pojęcie obiektu budownictwa mieszkaniowego odwołując się w art. 2 pkt 12 ustawy do odpowiedniego grupowania PKOB. Należy w tym miejscu wskazać, iż zgodnie z pismem Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999 r. (pismo wydane zostało w okresie funkcjonowania obowiązującej do dnia 31 grudnia 1999 r. Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jednak wyrażone w nim stanowisko, w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia analizowanego zagadnienia, należy uznać za wciąż aktualne), obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.
W przedmiotowej sprawie Starostwo zamierza sprzedać nieruchomości gruntowe (3 działki), stanowiące mienie Powiatu, na których znajduje się niezakończona budowa pawilonu. Jak wskazano we wniosku budowany obiekt, po przeprowadzeniu wizji lokalnej przez Wydział Architektury, Budownictwa i Inwestycji Starostwa, został zaliczony jako spełniający wymogi definicji "budynku", wynikające z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Z wniosku wynika również, że pawilon pierwotnie stanowił inwestycję domu pomocy społecznej, który rozpoczął jego budowę z przeznaczeniem na nowy budynek mieszkalny, sklasyfikowany pod symbolem PKOB 1130. Powiat - po przejęciu nieruchomości, które nastąpiło w wykonaniu przepisów prawa - kontynuował budowę pawilonu, ale z powodu braku środków inwestycję wstrzymano. Ponadto wskazano, iż przy realizacji budowy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Z powyższego wynika, że obiekt nie został zakończony, w związku z czym nie nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie, a zatem nie mógł podlegać ulepszeniom, czy modernizacjom. W związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, dostawa przedmiotowego budynku w budowie korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.
Należy wskazać na treść art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, powołane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług oraz klasyfikację statystyczną wynikającą z cyt. wyżej pisma Głównego Urzędu Statystycznego, uznać należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości tj. budynku oraz działek gruntu, na których jest on posadowiony, podlegać będzie zwolnieniu od podatku, o ile w trakcie kontynuacji budowy nie przysługiwało Powiatowi prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w celu realizacji budowy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.