ITPP2/443-275/08/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2008 r. (data wpływu 18 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy samochodu nabytego w grudniu 2003 r. oraz obowiązku dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 marca 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zwolnienia od podatku dostawy samochodu nabytego w grudniu 2003 r. oraz obowiązku dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 grudnia 2003 r. zakupiono samochód zaliczony, według ówcześnie obowiązujących przepisów, do samochodów ciężarowych. Odliczono podatek VAT w kwocie wynikającej z faktury. Obecnie zamierza Pan sprzedać ten samochód.

W związku z powyższym, w piśmie z dnia 6 czerwca 2008 r., zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowego samochodu używanego będzie zwolniona od podatku i czy w związku z tym należy skorygować podatek VAT odliczony w kwocie wynikającej z faktury zakupu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w ww. piśmie, samochód należy sprzedać jako towar używany zwolniony od podatku i skorygować podatek VAT w całości odliczony w miesiącu zakupu na podstawie art. 91 ust. 5.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku dla towarów i świadczonych usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl postanowień art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W świetle art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się: pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Z uwagi na fakt, iż w momencie nabycia przedmiotowego samochodu przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o zawarty w cenie zakupu podatek naliczony, ww. przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 nie znajdzie zastosowania.

Ponadto wskazać należy, iż na podstawie przepisu § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Natomiast ust. 5 tego artykułu stanowi, iż spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W rozpatrywanej sprawie zwolnienie to również nie będzie mieć zastosowania, bowiem odliczenia podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowego samochodu nie dokonał Pan na mocy przepisu art. 86 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, lecz na podstawie przepisów uchylonej z dniem 1 maja 2004 r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), zaś przepis § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia jednoznacznie wskazuje, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego miało podatnikowi przysługiwać przy zakupie przedmiotowych pojazdów w związku z postanowieniami przepisu art. 86 ust. 3 i 5 ustawy obecnie obowiązującej. Należy zaznaczyć, że intencją ustawodawcy było zwolnienie od podatku sprzedaży tyko takich pojazdów samochodowych, w stosunku do których przysługiwało częściowe prawo do odliczenia kwoty podatku określonego w fakturze.

Reasumując, w świetle okoliczności przedstawionych we wniosku, planowana dostawa samochodu nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy ani też § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia i transakcję tę należy opodatkować - stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy - stawką podatku w wysokości 22%.

W tej sytuacji zastosowania nie znajdą również przepisy art. 91 ustawy, stanowiące o konieczności dokonywania korekt podatku naliczonego. Z uwagi na powyższe odstąpiono od oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w zakresie skorygowania odliczonego podatku w miesiącu, w którym nastąpiła sprzedaż.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.