ITPP2/443-271D/07/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Starostwa przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2007 r. (data wpływu 10 grudnia 2007 r.) uzupełnionym w dniach 14, 23 i 29 stycznia 2008 r. (daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany nieruchomości niezabudowanej stanowiącej drogę gruntową - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie opodatkowania zamiany nieruchomości niezabudowanej stanowiącej drogę gruntową.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat dokonał zamiany (w formie aktu notarialnego) nieruchomości z osobą fizyczną, w wyniku której obie strony nabywają własność nie zabudowanej działki gruntowej stanowiącej drogę gruntową. Zamiana nastąpiła bez dopłat. Przedmiotową nieruchomość (w tym drogę) Powiat nabył w drodze "komunalizacji" na podstawie art. 60 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.), a więc nie korzystał z obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności. Ponadto w momencie nabycia Powiat nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z uwagi na fakt, że nie był zarejestrowany jako podatnik podatku VAT. Na podstawie decyzji z dnia 23 listopada 1999 r. Wojewody z dniem 1 stycznia 1999 r. nieruchomość ta stała się własnością Powiatu. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki nr 277/1 i 272/2 wchodzą w skład terenów leśnych. Działki położone te są w granicach parku krajobrazowego i są wykorzystywane jak gruntowe, utwardzone (bez masy bitumicznej) drogi dojazdowe. Na powyższe nieruchomości nie były ponoszone żadne nakłady inwestycyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie zamiany jest przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług i jaką stawką.

Zdaniem Wnioskodawcy darowizna jest przekazaniem towaru bez wynagrodzenia w sytuacji, gdy podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z powyższym zaistniałe zdarzenie nie podlega ustawie o VAT na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W oparciu o art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Istotne znaczenie w opisanej transakcji zamiany ma także spełnienie warunku wynikającego z art. 7 ust. 1 ustawy. Z przedstawionego opisu wynika, że obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność posiadanych nieruchomości (niezabudowanej działki gruntu stanowiącą drogę gruntową), a zatem jednocześnie występują w roli dostawcy i nabywcy towaru. Ponadto opisana transakcja ma charakter odpłatny, przy czym odpłatność może przybierać różne formy i nie jest warunkiem jej istnienia, aby dokonana była w pieniądzu. Odpłatnością może być także świadczenie zwrotne lub otrzymanie innego towaru (np. nieruchomości). Biorąc pod uwagę ww. regulacje prawne w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy zauważyć, że dokonanie zamiany przedmiotowych nieruchomości między dwoma podmiotami stanowi odpłatną dostawą towarów zdefiniowaną w powołanym art. 5 ust. 1 pkt 1 i tym samym podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie istotne znaczenie ma wyjaśnienie czy droga stanowi budowlę. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "budowli". Z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) wynika, że budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. W związku z powyższym utwardzoną drogę trwale związaną z gruntem, należy uznać za budowlę stanowiącą towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W myśl ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Zgodnie z treścią regulacji zawartej w art. 43 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Kwestię opodatkowania gruntu zabudowanego, na którym położone są budynki lub budowle, rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z ich brzmieniem w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak do dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w świetle przywołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, ww. budowla (droga utwardzona) jest towarem używanym w rozumieniu tego przepisu. We wniosku wskazano, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu drogi. W konsekwencji dostawa wyżej wymienionej budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o ile nie będą miały zastosowania, wprowadzone przepisem art. 43 ust. 6 ustawy, ograniczenia do stosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W rozpatrywanej sprawie, Powiat nie poniósł wydatków na ulepszenie przedmiotowej budowli oraz użytkował w okresie dłuższym niż 5 lat (od 1 stycznia 1999 r). Tym samym nie zrealizowały się przesłanki wymienione w art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, zamiana (dostawa) przedmiotowej nieruchomości - niezabudowanej działki gruntowej stanowiącej drogę gruntową - jest czynnością podlegającą opodatkowaniu przy czym korzysta ze zwolniona od podatku od towarów i usług, gdyż drogą będąca budowlą jest zwolniona z art. 43 ust. 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń