ITPP2/443-259a/09/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu 18 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie prawa do łącznego "zafakturowania" materiałów oraz robocizny, jako elementów usług budowlano-montażowych - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 2 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. w zakresie prawa do łącznego "zafakturowania" materiałów oraz robocizny, jako elementów usług budowlano-montażowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką cywilną, której wspólnikami są: matka, ojciec i syn. Syn rozpoczął budowę domu jednorodzinnego, w którym Wnioskodawca będzie wykonywał instalację centralnego ogrzewania oraz niektóre prace budowlane. Po zakończeniu robót zostanie wystawiona faktura VAT.

W związku z powyższym, w piśmie z dnia 2 kwietnia 2009 r., zadano pytanie sprowadzające się do kwestii.

Czy zakupione materiały oraz robociznę należy ująć łącznie na fakturze w konsekwencji, czego materiały zużyte do świadczonej usługi i robocizna winny być wyszczególnione odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura która zostanie wystawiona nie powinna wyodrębniać materiałów oraz robocizny, tyko winna być wystawiona jako usługa hydrauliczna oraz usługa budowlana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Podstawą opodatkowania w myśl art. 29 ust. 1 ustawy jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Zgodnie z § 5 ust. 1 tego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W celu właściwego rozstrzygnięcia zagadnienia przedstawionego przez Wnioskodawcę należy na wstępie zaznaczyć, że świadczenie składające się co najmniej z dwóch czynności, które z ekonomicznego punktu widzenia tworzy jedną całość, nie powinno być w sposób nieuzasadniony dzielone. Należy ustalić zasadnicze cechy transakcji w celu określenia, czy w danym przypadku ma miejsce świadczenie kilku odrębnych usług zasadniczych, czy też jednej usługi, bądź niezależnych od siebie dostaw towarów oraz świadczenia usług. Pojedyncze świadczenie ma miejsce przede wszystkim wtedy, gdy jedną lub więcej czynności uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako świadczenia pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności (usługi) głównej. Czynność należy uznać za pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego zrealizowania (wykorzystania) usługi zasadniczej.

Wskazać również należy, iż to strony umów cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa budowlana lub budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na ilość, czy wartość jej poszczególnych elementów (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może dla celów podatkowych uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jako spółka cywilna będzie wykonywać instalację centralnego ogrzewania oraz niektóre prace budowlane na rzecz jednego ze wspólników. Po zakończeniu robót zostanie wystawiona faktura VAT. Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość co do możliwości łącznego "zafakturowania" zakupionych materiałów oraz robocizny, a w konsekwencji, kwestii obowiązku rozdzielenia wartości tych elementów na fakturze.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, wyżej wskazane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług, jak również wynikające z nich następstwa prawne, uznać należy, że jeżeli Wnioskodawca będzie - w świetle zawartej umowy cywilnoprawnej - świadczył usługę budowlaną lub budowlano-montażową, jako czynność zasadniczą i docelową, brak jest podstaw by wyodrębniać na wystawionej fakturze (fakturach) wartości poszczególnych elementów składających się na nią. W tej sytuacji przedmiotem sprzedaży będzie kompleksowa usługa, i wykonanie tej czynności winno być jednoznacznie odzwierciedlone na fakturze.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.