ITPP2/443-24A/08/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2008 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.) uzupełnionym dnia 3, 12 i 25 marca 2008 r., (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia statusu Wspólnoty jako podatnika podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia statusu Wspólnoty jako podatnika podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnotę tworzą właściciele lokali użytkowych (osoby fizyczne i prawne) prowadzący działalność gospodarczą. W ramach zarządu nieruchomością Wspólnota zatrudnia dozorców, sprzątaczki, zawiera umowy z dostawcami prądu, ciepła, wywozu nieczystości i innych mediów. Wspólnota będąc jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej stanowi odrębny od właścicieli lokali podmiot, który pośredniczy przy zakupie mediów do poszczególnych lokali, a więc świadczy usługi odsprzedaży mediów na rzecz właścicieli. Odsprzedaż mediów dokonywana jest wyłącznie na rzecz członków Wspólnoty. Ponadto Wspólnota dokonuje odsprzedaży na rzecz osób trzecich umieszczanych na budynku reklam oraz dzierżawy pomieszczeń wspólnych na cele działalności gospodarczej (lokale użytkowe). Ponadto Wspólnota oświadczyła, że nie świadczy na zlecenie usług w zakresie zarządzania nieruchomościami mieszkaniowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota składająca się ze wspólników prowadzących działalność gospodarczą jest podatnikiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy Wspólnota jest podatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Powyższa działalność obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę. Wspólnota może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Przepis ten nie daje wspólnocie przymiotu osoby prawnej, lecz przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Jednostka powstała w oparciu o powyższy przepis, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy. Wspólnota, a więc jej członkowie są nabywcami mediów, których koszty pokrywane są przez członków wspólnoty. Zatem wspólnota lokali użytkowych, a więc jej członkowie, nie dokonują sprzedaży (w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług), na rzecz samych siebie nawet, gdy dotyczy to wyodrębnionych lokali. Wobec powyższego w zakresie czynności pobierania od członków wspólnoty stosownych opłat na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną jak i wyodrębnionych lokali użytkowych (np. za ciepłą wodę lub ogrzewanie) nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług wspólnoty mogą być traktowane jako samodzielni podatnicy tego podatku mieszczący się w zakresie innych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej jedynie w sytuacji, kiedy wspólnota wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu na rzecz osób trzecich tj. nie wchodzących w skład wspólnoty. Wówczas jest to działalność gospodarcza w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wspólnota oprócz świadczenia usług na rzecz członków (odsprzedaż mediów) również dokonuje czynności na rzecz osób trzecich a mianowicie udostępnia budynek na umieszczanie reklam oraz wydzierżawia lokale użytkowe a więc wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując w świetle wyżej przytoczonych regulacji prawnych należy uznać, że Wspólnota jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie wykonywania czynności opodatkowanych na rzecz osób trzecich nie będących członkami Wspólnoty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.