ITPP2/443-239/08/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 8 oraz 26 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do złożenia korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2003 r. - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 8 oraz 26 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do złożenia korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2003 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2000 r. prowadził Pan działalność gospodarczą w zakresie produkcji i montażu stolarki aluminiowej dla budownictwa. Ze względu na fakt, że w owym czasie działalność Pana była obciążona podatkiem VAT w wysokości 7%, a zakupy dokonywane na jej potrzeby podatkiem w wysokości 22%, na Pana koncie w Urzędzie Skarbowym stale rosła nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym.

Na koniec działalności - czyli na dzień 31 grudnia 2003 r. - kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy wyniosła 68.296 zł. Po zamknięciu działalności zwrócił się Pan o zwrot tej kwoty, ale poinformowano Pana, że po zakończeniu działalności jest to niemożliwe. Uważa Pan, że jest to sytuacja bardzo krzywdząca, ponieważ gdyby po zakończeniu działalności pozostał podatek do zapłacenia, to bezsprzecznie podlegałby on uiszczeniu. Zaznaczył Pan, że przez cały okres swojej działalności nigdy nie zalegał z żadnymi zobowiązaniami podatkowymi.

W związku z powyższym - w piśmie z dnia 26 maja 2008 r. - zadano następujące pytanie.

Czy obecnie możliwe jest złożenie korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2003 r., w której wykazałby Pan nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym jako podlegającą zwrotowi, a nie do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w ww. piśmie uzupełniającym z dnia 26 maja 2008 r., aby odzyskać nadwyżkę naliczonego podatku VAT, należy w deklaracji wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku, a nie jego przeniesienie na następny okres rozliczeniowy. W tym celu konieczne jest złożenie przez Pana korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2003 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Uregulowania art. 87 ust. 1 ustawy wskazują, iż w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Przy czym - stosownie do postanowień art. 86 ust. 19 ustawy - jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 10, 11, 12, 16 lub 18, podatnik nie wykonał czynności opodatkowanych, kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Jak stanowi art. 87 ust. 2 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaci podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Zgodnie z art. 87 ust. 3 ww. ustawy różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22% obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.

Należy zaznaczyć, że ww. przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. obowiązują od dnia 1 maja 2004 r. Natomiast złożenie przez Pana deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc grudzień 2003 r. nastąpiło pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), w której zagadnienia związane ze zwrotem podatku regulowały przepisy art. 21 - 25 tejże ustawy. W szczególności przepis art. 25 ust. 3, który stanowił, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do podatników, którzy nie dokonali zgłoszenia rejestracyjnego lub zostali wykreśleni z rejestru, o którym mowa w art. 9 ustawy.

Dodać należy, iż zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, w przypadku gdy kwota nadwyżki podatku naliczonego u podatnika dokonującego sprzedaży towarów opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka określona w art. 18 ust. 1 przekracza kwotę wynoszącą 22% całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi, zwrotowi na rachunek bankowy podlega nadwyżka do wysokości tej kwoty. Pozostała część nadwyżki podlega rozliczeniu w trybie określonym w ust. 1.

Zdaniem tutejszego organu, sprzeczne z mechanizmem funkcjonowania podatku od towarów i usług byłoby pozbawienie określonego podmiotu prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, gdy uzyskał to prawo w okresie, kiedy był podatnikiem i wykonywał czynności podlegające opodatkowaniu. Jest to bowiem fundamentalne prawo podatnika, leżące u podstaw mechanizmu funkcjonowania podatku od towarów i usług.

W ocenie tutejszego organu, likwidacja działalności gospodarczej z dniem 31 grudnia 2003 r. nie może pozbawić Pana prawa do zwrotu podatku naliczonego, związanego z okresem, kiedy był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i nabył prawo do odliczenia podatku naliczonego i zwrotu różnicy podatku. Fakt zakończenia działalności gospodarczej i zawiadomienie o tym organu, powodujące wykreślenie z rejestru podatników, nie mogą powodować utraty nabytych prawidłowo praw podatnika.

Odnośnie możliwości złożenia korekty deklaracji, wskazać należy dyspozycję przepisu art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którą, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Stosownie do treści § 2 ww. artykułu, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie deklaracji korygującej wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż w myśl postanowień z art. 81b § 1, uprawnienie do skorygowania deklaracji:

Natomiast art. 81b § 3 Ordynacji podatkowej wskazuje, iż przepisu § 1 pkt 2 lit. a) nie stosuje się w zakresie podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że podatnikowi przysługuje prawo do skorygowania uprzednio złożonej deklaracji przy spełnieniu warunków wynikających z treści przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpowiedzi udzielono przy założeniu, że pod względem merytorycznym zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiąc grudzień 2003 r. był należny. Jednocześnie zaznacza się, iż zasadność tego zwrotu nie była przedmiotem oceny tutejszego organu. Taka ocena może być przeprowadzona jedynie przez właściwy miejscowo organ I instancji na podstawie przepisów działu IV Ordynacji podatkowej.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 146 § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.