ITPP2/443-22a/10/EB - Możliwość zwolnienia od podatku VAT sprzedaży budynków i budowli trwale posadowionych na gruncie.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-22a/10/EB Możliwość zwolnienia od podatku VAT sprzedaży budynków i budowli trwale posadowionych na gruncie.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawionym we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 11 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2010 r. (data wpływu 11 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy zbyciu prawa użytkowania wieczystego gruntu, wraz z budynkami i budowlami posadowionymi na tym gruncie - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniu 11 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy zbyciu prawa użytkowania wieczystego gruntu, wraz z budynkami i budowlami posadowionymi na tym gruncie.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza sprzedać nieruchomość, w skład której wchodzą budynki i budowle trwale posadowione na gruncie w użytkowaniu wieczystym, stanowiącym ewidencyjnie jedną działkę.

Nieruchomość składa się z:

*

budynku kotłowni - wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w roku 1971,

*

budynku kotłowni - wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w roku 1988,

*

pomieszczenia na agregaty prądotwórcze - wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w roku 1979,

*

placu węglowego - wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w roku 1988,

*

muru oporowego - wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w roku 1988,

*

komina stalowego - wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w roku 1985.

Nieruchomość do chwili obecnej nie podlegała pierwszemu zasiedleniu na skutek opodatkowanej dostawy, wynajmu, dzierżawy. W trakcie użytkowania Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie ani modernizację wymienionych budynków i budowli, które są wykorzystywane do produkcji energii cieplnej sprzedawanej innemu przedsiębiorstwu z 22% stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować przy sprzedaży wymienionych budynków i budowli...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wymienionej nieruchomości winna podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług, bez możliwości wyboru opodatkowania przy zgodnym oświadczeniu stron będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Wartość gruntu na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r., podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w związku z zasadą nie wyodrębniania gruntu z podstawy opodatkowania.

Wskazał, że w przypadku nieruchomości, której dostawa nie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie w stosunku, do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawą opodatkowania w myśl art. 29 ust. 1 ustawy - jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego.

W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl ust. 1 pkt 10a powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku, do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14, definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W myśl § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

We wniosku wskazano, iż Spółka zamierza dokonać zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym są posadowione: dwa budynki kotłowni, pomieszczenie na agregaty prądotwórcze, a także budowle: plac węglowy, mur oporowy oraz komin stalowy. Przy nabyciu budynków i budowli nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a w trakcie ich użytkowania nie ponoszono wydatków na ich ulepszenie ani modernizację. Budynki i budowle zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w latach 1971-1988. Nieruchomość do chwili obecnej nie podlegała pierwszemu zasiedleniu na skutek opodatkowanej dostawy, wynajmu, dzierżawy.

Analizując okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących przepisów prawa, stwierdzić należy, że dokonywana przez Spółkę dostawa, będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, co wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z wniosku wynika, że przy nabyciu przedmiotowych obiektów nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a w trakcie użytkowania nie były ponoszone wydatki na ich modernizację i ulepszenie. Oznacza to, iż dostawa przedmiotowych budynków i budowli spełnia warunki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że zbycie przez Spółkę prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami i budowlami, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, przy czym w odniesieniu do transakcji zbycia budynków i budowli trwale posadowionych na gruncie, zastosowanie ma artykuł 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast w odniesieniu do zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu znajduje zastosowanie § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

Co prawda Spółka prezentując swoje stanowisko prawidłowo wywiodła, że planowana transakcja będzie podlegać zwolnieniu, jednak w odniesieniu do gruntu - błędnie podając przy tym artykuł, zamiast § 13 - wskazała rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które z dniem 1 stycznia 2010 r. utraciło moc obowiązującą. Z tego powodu stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazuje się, że kwestia dotyczącą stawki podatku obowiązującej przy dostawie urządzeń wykorzystywanych do produkcji energii cieplnej została rozstrzygnięta w interpretacji Nr ITPP2/423-22b/10/EB.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl