ITPP2/443-222/09/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu 19 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe w strefie rozwoju osadnictwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 marca 2009 r. został złożony wniosek, przekazany zgodnie z właściwością przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, uzupełniony pismem z dnia 3 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe w strefie rozwoju osadnictwa.

W przedmiotowym wniosku oraz piśmie uzupełniającym, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zarząd Powiatu przeznaczył do sprzedaży 13 działek położonych w obrębie miasta G. Sprzedaż tych działek ma polepszyć warunki zagospodarowania sąsiedniej nieruchomości, zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Sprzedawane działki stanowią wg ewidencji gruntów rolę klasy IV b.

Dla terenu, na którym położone są nieruchomości brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Potencjalni kupujący zostali poinformowani, że przy sprzedaży zostanie naliczony 22% podatek od towarów i usług, gdyż działki sprzedawane na powiększenie działek budowlanych należy traktować jako wykorzystywane na cele budowlane. Potencjalni kupujący podważyli powyższe, uznając, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, że przedmiotem sprzedaży jest niezabudowana działka sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako rolna. Wobec braku planu zagospodarowania przestrzennego za grunty budowlane należy przyjąć te grunty, które zgodnie z przepisami prawa geodezyjnego i kartograficznego figurują w ewidencji gruntów jako grunty budowlane.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy uchwalonym przez Radę Miejską z dnia 31 maja 2006 r. przedmiotowe działki przeznaczone są pod tereny budownictwa mieszkaniowego w strefie rozwoju osadnictwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntów rolnych celem polepszenia warunków zagospodarowania sąsiedniej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w piśmie z dnia 3 czerwca 2009 r., sprzedaż nieruchomości gruntowych jest co do zasady zwolniona z opodatkowania. Jeżeli jednak w grę wchodzi cel budowlany nieruchomości (przeznaczenie gruntu pod zabudowę) oraz fakt, iż przedmiotowe nieruchomości przeznaczone są do sprzedaży w drodze bezprzetargowej na polepszenie zagospodarowania nieruchomości przyległej - powiększenie działek budowlanych, to ich sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Na mocy tego przepisu zwalnia się od podatku jedynie dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Transakcja sprzedaży gruntu opodatkowana powinna być stawką podstawową wynosząca 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zwalnia się od podatku - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług - dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W treści wniosku wskazano, że dla działek będących przedmiotem sprzedaży nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, natomiast zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy przedmiotowe działki przeznaczone są pod tereny budownictwa mieszkaniowego w strefie rozwoju osadnictwa.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy. Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Z uregulowań zawartych w art. 9 ust. 1-5 cyt. ustawy wynika, że w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. W przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z powyższych przepisów wynika, że dla określenia przeznaczenia danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Odnosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe do treści przytoczonych przepisów wskazać należy, iż skoro przedmiotem sprzedaży będą działki przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe (zgodnie z miejscowym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy), zatem nie będzie miał zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, a ww. dostawa, jak słusznie zauważył Wnioskodawca, podlegać będzie opodatkowaniu 22% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż w przedmiotowej sprawie nie mógłby znaleźć zastosowania wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż odnosi się on do dostawy budynków, budowli lub ich części, a z treści złożonego wniosku nie wynika, aby planowane do sprzedaży działki były gruntami zabudowanymi - wobec powyższego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe. Jednocześnie należy zauważyć, że nieprawidłowe jest również stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zwolnienia - co do zasady - sprzedaży gruntów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.