ITPP2/443-220a/10/MD - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 maja 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia do spółki komandytowej aportu w postaci przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia do spółki komandytowej aportu w postaci przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani współwłaścicielem (w 1/2) majątku wchodzącego w skład przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo stanowi współwłasność Pani i męża, przy czym z uwagi na umowę majątkową małżeńską jest to współwłasność ułamkowa, nie zaś wspólność majątkowa małżeńska. Prowadzeniem przedsiębiorstwa zajmuje się faktycznie Pani mąż i to on jest zarejestrowany jako przedsiębiorca w ewidencji działalności gospodarczej. Zamierza Pani wraz z mężem wnieść przedsiębiorstwo (ewentualnie przedsiębiorstwo z wyłączeniami), jako wkład niepieniężny do spółki komandytowej, w której będziecie komandytariuszami.

W skład przedsiębiorstwa będą wchodzić takie składniki majątkowe jak: nazwa przedsiębiorstwa, prawo własności rzeczy ruchomych, w tym środków trwałych (pojazdy mechaniczne, sprzęt RTV i AGD, meble), prawo używania określonych składników majątkowych na podstawie umów cywilnoprawnych, zapasy, wierzytelności, środki pieniężne, licencje, a także prawo do znaku, którym przedsiębiorstwo posługuje się od wielu lat i dzięki któremu jest identyfikowalne na rynku przez kontrahentów i konsumentów (na dzień wniesienia aportu będzie złożony wniosek o rejestrację ww. znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, jednak nie będzie znany jeszcze sposób jego rozpatrzenia) i prawo pierwszeństwa do uzyskania znaku towarowego.

Oznaczenie, którym posługuje się przedsiębiorstwo w swojej działalności i które zostanie wniesione do spółki komandytowej, jako znak towarowy, jest znakiem graficznym zawierającym nazwę przedsiębiorstwa, charakteryzującym się określoną, niezmienną kolorystyką, stałym kształtem i układem graficznym. Jest używane przez przedsiębiorstwo od wielu lat i od początku służy zapewnieniu rozpoznawalności. Znak towarowy nie był nigdy umieszczony w ewidencji środków trwałych ani amortyzowany. Znak towarowy, którym posługuje się przedsiębiorstwo, jest znany na terytorium Polski. Siedziba przedsiębiorstwa znajduje się w N., posiada ono również oddziały w O i O. Niezależnie od tego mąż Pani prowadzi - w ramach przedsiębiorstwa - sklep internetowy, w którym oferowane towary nabywają klienci z całego kraju oraz zagranicy. Strona sklepu internetowego jest oznaczona znakiem towarowym, stanowiącym element przedsiębiorstwa. O rozpoznawalności znaku towarowego przedsiębiorstwa świadczą również opinie klientów pochodzących z całego kraju, zamieszczane na stronach internetowych stworzonych w celu gromadzenia takich opinii. Zadowoleni klienci deklarują, że jeszcze nie raz skorzystają z oferty sklepu oraz że zamierzają polecić go znajomym (co świadczy o znacznym prawdopodobieństwie, że sklep oraz jego oznaczenie są znane znacznie szerszemu kręgowi potencjalnych odbiorców, niż wynikałoby to z danych zamieszczonych na stronach internetowych). Na stronach internetowych, na których klienci mogą zamieszczać swoje opinie na temat sklepu, widnieje oznaczenie w postaci używanego przez nich znaku towarowego. Na potrzeby wniesienia przedsiębiorstwa jako aportu, znak towarowy zostanie wyceniony przez powołanego w tym celu rzeczoznawcę.

Przedsiębiorstwo wniesione aportem i poszczególne jego składniki będą wykorzystywane przez spółkę komandytową do takich samych czynności, do jakich są wykorzystywane przez Pani męża, tj. do czynności opodatkowanych. Wraz z przedsiębiorstwem spółka komandytowa przejmie zobowiązania, co dodatkowo zostanie potwierdzone porozumieniami z jej wierzycielami w rozumieniu art. 519 Kodeksu cywilnego.

Ewentualne wyłączenia z przedmiotu aportu poszczególnych składników majątkowych nie pozbawią przedmiotu wkładu charakteru przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W związku z powyższym, niezależnie od tego, czy z aportu zostaną wyłączone określone składniki majątkowe, czy też nie, przedmiot aportu będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Jednocześnie wskazano, iż ww. spółka komandytowa nie istnieje i ma powstać dopiero w przyszłości, a w związku z tym jedynymi podmiotami, które w chwili obecnej są zainteresowane jej ewentualnymi zobowiązaniami podatkowymi, są jej przyszli wspólnicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność wniesienia do spółki komandytowej aportu w postaci przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z uwagi na fakt, iż przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo (ewentualnie przedsiębiorstwo z wyłączeniami), wniesienie aportu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazała Pani, że nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 tej ustawy. Zatem czynności przez Panią dokonywane, jako czynności realizowane przez podmiot niebędący podatnikiem, nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu). Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wniesienie przedsiębiorstwa aportem do spółki, będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, że planuje Pani utworzenie spółki komandytowej, w której będzie jednym ze wspólników. Do spółki tej zamierza wnieść (wraz z mężem) aport w postaci przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwa z wyłączeniami. Jak Pani wskazała niezależnie od tego, czy z aportu wyłączone zostaną określone składniki majątkowe, czy też nie, przedmiot aportu będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Utworzona spółka będzie kontynuowała działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, wykonywaną dotychczas przez Pani męża.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż o ile - jak Pani wskazała - przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to czynność ta na podstawie art. 6 ust. 1, podlegać będzie wyłączeniu spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy przy tym podkreślić, że skoro o wyłączeniu ww. transakcji spod zakresu działania przepisów ustawy o podatku od towarów decyduje jej przedmiot (przedsiębiorstwo), na powyższą kwalifikację prawnopodatkową nie ma wpływu fakt, czy jest Pani podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Jednocześnie wskazania wymaga, iż Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny kwalifikacji czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przedsiębiorstwem, o którym mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o informacje przedstawione przez Panią we wniosku oraz jego uzupełnieniu.

Końcowo informuje się, że kwestie obowiązku skorygowania przez Panią podatku naliczonego w związku z dokonaniem aportu do spółki komandytowej określonych środków trwałych i zapasów, oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przez spółkę komandytową, w związku z wniesieniem do niej w drodze aportu ww. składników majątkowych, zostały rozstrzygnięte w interpretacjach indywidualnych odpowiednio Nr ITPP2/443-220b/10/MD oraz ITPP2/443-220c/10/MD.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.