ITPP2/443-22/11/EB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 1 marca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej w odniesieniu do opłat rocznych wnoszonych po 1 stycznia 2011 r. za użytkowanie wieczyste gruntów ustanowione przed dniem 31 grudnia 2010 r. - jest prawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej w odniesieniu do opłat rocznych wnoszonych po 1 stycznia 2011 r. za użytkowanie wieczyste gruntów ustanowione przed dniem 31 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina oddaje grunty będące jej własnością w użytkowanie wieczyste. Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami z dnia 21 stycznia 1997 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651) za oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Cechą charakterystyczną użytkowania wieczystego jest to, że cały okres trwania swego prawa, użytkownik uiszcza opłaty roczne. Co do zasady opłaty te płacone są do 31 marca danego roku. Ustalane są w oparciu o wartość rynkową nieruchomości gruntowej, określoną przez rzeczoznawcę majątkowego. Wysokość stawki procentowej opłaty rocznej uzależniona jest od celu, na jaki grunt został oddany w użytkowanie wieczyste. Dla ustanowienia prawa wieczystego użytkowania konieczne jest zawarcie umowy w formie aktu notarialnego, a następnie wpisanie tego prawa do księgi wieczystej. Podatkiem od towarów i usług opodatkowane są czynności ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntów, zgodnie z ustawą z dnia 11 maja 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dokonane po dniu 1 maja 2004 r. Ustawą z dnia 26 listopada 2010 r., art. 19, o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacja ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), w ustawie o podatku od towarów i usług wprowadzono kolejne zmiany, m.in. zwiększono stawkę podatku z 22% na 23%.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy w związku z oddaniem gruntów w użytkowanie wieczyste w okresie od 1 maja 2004 r. do 1 stycznia2011 r., ponoszone z tego tytułu opłaty roczne po dniu 1 stycznia 2011 r., będą opodatkowane stawką 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, do opłat rocznych za użytkowanie wieczyste gruntu, ustanowione przed dniem 1 stycznia 2011 r., należy zastosować stawkę podatku 22%. Urząd wskazał, iż Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale syg. akt I FPS 1/06 z dnia 8 stycznia 2007 r., zajął stanowisko odnośnie opodatkowania podatkiem od towarów i usług prawa użytkowania wieczystego, orzekając że czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest dostawą towarów. W świetle powyższego, Urząd stwierdził, że dostawa towarów następuje z chwilą wydania gruntu do używania i w konsekwencji wtedy czynność ta jest w całości wykonana. Zdaniem Urzędu, powołującego treść art. 19 ust. 16b ustawy, jeżeli użytkowanie wieczyste zostało ustanowione przed 1 stycznia 2011 r. to czynność ta była wykonana przed zmianą stawek, a obowiązek podatkowy powstał w terminach płatności kolejnych opłat rocznych. Odnosząc się do przepisów przejściowych, art. 41 ust. 14a ustawy, Urząd wskazał, iż użytkowanie wieczyste nie jest wykonywane na raty. W całości jest ono wykonane z chwilą wydania gruntu w użytkowanie wieczyste. Podniósł, iż kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za wykonanie czynności użytkowania wieczystego w kolejnych okresach, gdyż istotą użytkowania wieczystego jest to, że właściciel oddaje użytkownikowi wieczystemu do użytkowania grunt, pozbawiając się władztwa nad nim i godząc się na to, że grunt będzie używał użytkownik. Taka jest treść jego świadczenia. Wykonanie go w całości następuje z chwilą ustanowienia prawa wieczystego użytkowania, gdyż wtedy właściciel oddaje grunt do używania i przyjmuje na siebie określone zobowiązania, mocą których zgadza się na znoszenie ograniczenia swojego prawa własności gruntu. Nie można więc, niezależnie od tego kiedy czynności jako w części wykonanej w każdym kolejnym roku (którego dotyczą opłaty). Tak więc, niezależnie od tego kiedy będzie powstawał obowiązek podatkowy, opłaty roczne należy opodatkować stawkami obowiązującymi dniu wydania gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.