ITPP2/443-215/11/AW - Możliwość zwolnienia od podatku VAT usług świadczonych przez samorządowy zakład budżetowy na rzecz gminy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu 11 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych na rzecz Gminy - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lutego 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 8 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych na rzecz Gminy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zakład został powołany Uchwałą Rady Gminy i rozpoczął działalność jako zakład budżetowy z dniem 1 stycznia 2000 r. Nie posiada osobowości prawnej, działa w imieniu Gminy i na jej rzecz, wykonuje zadania własne Gminy w zakresie zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Rada Gminy, tworząc Zakład, określiła w statucie przedmiot Jego działalności. Do bezpośredniego działania Zakładu należy w szczególności:

* zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie ścieków,

* utrzymanie i eksploatacja stacji wodociągowych i oczyszczalni ścieków,

* wywóz ścieków bytowych.

Do zakresu działania Zakładu należy również odpłatne wykonywanie innych usług na rzecz Gminy (Urzędu Gminy), zlecanych każdorazowo przez Wójta, w tym m.in.:

* usługi remontowo-budowlane obiektów komunalnych,

* utrzymanie i remont dróg, placów i chodników,

* utrzymanie porządku i czystości na placach, drogach i chodnikach;

* utrzymanie przejezdności placów, dróg i chodników, oraz inne usługi doraźne i interwencyjne w zakresie gospodarki komunalnej.

Zakład, stosownie do zapisów art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług, swoją działalność dokumentuje fakturami VAT. Za usługi w zakresie dostarczania wody i odbioru ścieków na rzecz indywidualnych odbiorców, zgodnie z zawartymi umowami cywilnoprawnymi, wystawia faktury z podatkiem od towarów i usług wg właściwej stawki. Usługi (zadania) wykonane na potrzeby macierzystej jednostki samorządu terytorialnego (na pisemne zlecenie z podaniem następujących danych nabywcy: Urząd Gminy i jego NIP), dokumentuje fakturami VAT wystawianymi na rzecz Urzędu Gminy (jednostki budżetowej) i stosuje w odniesieniu do tych usług - na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - zwolnienie od podatku, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174, 175 załącznika nr 3 do ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo wystawiając za zlecane usługi faktury VAT na Urząd Gminy ze stawką "zwolnioną", z wyjątkiem usług w zakresie rozprowadzania wody i odbioru ścieków (wymienione w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone na rzecz Urzędu Gminy mogą korzystać ze zwolnienia określonego w § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl postanowień § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), w którym przedmiotowe zwolnienie uregulowane jest w tożsamy sposób w § 13 ust. 1 pkt 13.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej, nie definiują terminów: "jednostka budżetowa" i "samorządowy zakład budżetowy", wobec czego należy posiłkować się regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

W świetle zapisów art. 9 tej ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:

(...).

Jednostkami budżetowymi - w myśli art. 11 ust. 1 ww. ustawy - są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Z brzmienia art. 14 ustawy o finansach publicznych wynika, że zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie:

Stosownie do zapisów art. 15 ust. 1 analizowanej ustawy, samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 1991 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent).

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Urząd gminy jest zatem zorganizowanym zespołem osób i środków służebnym wobec jednostki samorządu terytorialnego. Urząd, jako jednostka pomocnicza, służy realizowaniu zadań gminy oraz obsługuje ją w aspekcie techniczno-organizacyjnym. Mając na uwadze nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu ją obsługującego należy stwierdzić, że również na gruncie podatku od towarów i usług nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy. Zatem urząd, działając w imieniu gminy, realizuje zadania własne gminy. Ponadto brak jest aktów prawnych, które stanowiłyby o samodzielności urzędu gminy oraz takich, które dokładnie określałyby jego pozycję względem podmiotów trzecich. Urząd gminy bowiem należy rozumieć jako wydzieloną część gminy, realizującą zadania w jej imieniu i na jej rzecz. Jest to więc rodzaj wewnętrznej jednostki organizacyjnej gminy. Natomiast gmina, jako podmiot posiadający zdolność do czynności prawnych, jest stroną stosunków zobowiązaniowych. Zatem każde działanie realizowane przez urząd gminy nie będzie w istocie jego działaniem o charakterze samoistnym, lecz działaniem samej gminy.

W art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Według dyspozycji zawartej w § 5 ust. 1 tego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej.:

(...).

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, że faktury VAT, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, winny zawierać nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej. Podkreślić należy, że prawidłowe oznaczenie nabywcy w treści faktury VAT jest bardzo istotne, bowiem posługiwanie się fakturą wystawioną na rzecz innego podatnika rodzi określone konsekwencje prawnopodatkowe.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca, prowadzący działalność jako samorządowy zakład budżetowy, nie posiada osobowości prawnej, działa w imieniu Gminy i na jej rzecz, wykonuje zadania własne Gminy w zakresie zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Usługi (zadania) wykonane na potrzeby macierzystej jednostki samorządu terytorialnego (na pisemne zlecenie z podaniem następujących danych nabywcy: Urząd Gminy i jego NIP), dokumentuje fakturami VAT wystawianymi na rzecz Urzędu Gminy i stosuje w odniesieniu do tych usług - na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - zwolnienie od podatku, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174, 175 załącznika nr 3 do ustawy.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy zauważyć, że zwolnieniem przewidzianym przez ustawodawcę w § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r., objęte jest świadczenie usług pomiędzy jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi. Skoro Gmina (Urząd Gminy) nie jest jednostką budżetową, ani samorządowym zakładem budżetowym, to do usług świadczonych na jej rzecz przez Wnioskodawcę (samorządowy zakład budżetowy), nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w ww. przepisie.

Wobec tego, dla zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług lub ewentualnego zwolnienia od tego podatku, należy stosować odrębne przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.