ITPP2/443-1794/11/EK - Opodatkowanie sprzedaży mieszkań.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 grudnia 2011 r. (data wpływu 28 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 29 lutego 2012 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkań - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 29 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkań.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W maju 2007 r. nabyła Pani z mężem, z którym pozostaje w związku małżeńskim na prawach wspólności majątkowej, grunt od Urzędu Miasta i Gminy. W 2009 r. została rozpoczęta budowa budynku usługowo-mieszkalnego (głównym założeniem było wybudowanie lokalu użytkowego i przeniesienie tam prowadzonego przez Panią gabinetu stomatologicznego oraz mieszkań na użytek Pani i rodziny). Część usługowa budynku była budowana w ramach prowadzonej działalności (nie była amortyzowana i nie stanowiła kosztów prowadzonej przez Panią działalności), natomiast część mieszkalna była budowana "na osobę fizyczną", nie stanowiła kosztów, nie była amortyzowana oraz nie odliczała Pani podatku naliczonego. Sytuacja materialna oraz konieczność spłaty kredytu zmusiły Panią do zmiany pierwotnych założeń i sprzedaży części, tj. trzech z czterech mieszkań. Nigdy nie prowadziła Pani najmu, ani dzierżawy, gdyż nie jest to przedmiotem Pani działalności. Powyższe mieszkania nie były do tej pory w żaden sposób wykorzystywane. Budowała je Pani z myślą o własnym użytku, ale konieczność zakończenia budowy własnego gabinetu stomatologicznego zmusiła Panią do zmiany planów. Sprzedaż będzie prowadzona na rynku lokalnym, raczej wśród znajomych. W przeszłości nigdy nie prowadziła Pani sprzedaży nieruchomości. Nie posiada Pani żadnych innych nieruchomości, które planowałaby sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opodatkowanie podatkiem od towarów i usług dotyczy sprzedaży powyższych mieszkań.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli budowa nie stanowiła kosztów, nie była amortyzowana i podatek naliczony nie był odliczany, sprzedaż ww. mieszkań nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16 poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z późn. zm.), "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż nabyła Pani z mężem grunt, na którym w 2009 r. rozpoczęto budowę budynku usługowo-mieszkalnego. Głównym założeniem było wybudowanie lokalu użytkowego i przeniesienie tam prowadzonego przez Panią gabinetu stomatologicznego oraz mieszkań na użytek Pani i rodziny. Część usługowa budynku była budowana w ramach prowadzonej działalności, natomiast część mieszkalna była budowana "na osobę fizyczną", nie stanowiła kosztów, nie była amortyzowana oraz nie odliczała Pani podatku naliczonego. Sytuacja materialna oraz konieczność spłaty kredytu zmusiły Panią do zmiany pierwotnych założeń i sprzedaży części, tj. trzech z czterech mieszkań. Nigdy nie prowadziła Pani najmu, ani dzierżawy, gdyż nie jest to przedmiotem Pani działalności. Powyższe mieszkania nie były do tej pory w żaden sposób wykorzystywane. Sprzedaż będzie prowadzona na rynku lokalnym, raczej wśród znajomych. W przeszłości nigdy nie prowadziła Pani sprzedaży nieruchomości. Nie posiada Pani żadnych innych nieruchomości, które planowałaby sprzedać.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż pomimo, że mieszkania spełniają definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów, z okoliczności sprawy nie wynika, aby planując zbycie trzech z czterech mieszkań, które pierwotnie były budowane na użytek Pani i rodziny, działała Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Tak więc sprzedaż tych mieszkań nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.