ITPP2/443-179/11/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-179/11/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka leasinguje samochody osobowe. Planuje również leasing nowych samochodów osobowych w roku 2011. W związku z powyższym, niezależnie od tego czy Spółka kupuje samochód, czy zawiera umowę leasingu odlicza tylko 60 % kwoty podatku od towarów i usług (maksymalnie 6.000 zł) od ceny brutto samochodu lub od sumy rat leasingowych. Takie podejście powoduje, że w przypadku leasingu Spółka ponosi większy koszt, gdyż nie może odliczyć podatku od towarów i usług od części finansowej raty leasingowej. Suma rat leasingowych wraz z opłatą wstępną i tak zwanym wykupem jest równa wartości początkowej samochodu powiększonej o koszty finansowe. W przypadku zakupu samochodu możliwe jest odliczenie 60 % podatku naliczonego (maksymalnie 6.000 zł) od wartości początkowej. Natomiast w przypadku leasingu Spółka odlicza tylko 60 % podatku naliczonego (maksymalnie 6.000 zł) od kosztów leasingowych a to powoduje, że koszty leasingowe są większe niż wynikałoby to z samego kosztu finansowania, bo powiększone jeszcze o podatek od towarów i usług od części dotyczącej finansowania leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest pełne odliczenie podatku naliczonego od tej części rat leasingowych, która proporcjonalnie dotyczy części finansowej raty leasingowej, natomiast ta część podatku naliczonego, która przypada na część kapitałową raty leasingowej będzie dzielona na część (60 %), którą można odliczyć oraz pozostałą (40 %) stanowiącą koszt jako podatek nieobliczalny.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca nie powinien dyskryminować żadnej z form finansowania. Gdyby bowiem Spółka kupiła samochód osobowy zaciągając na ten cel kredyt bankowy, ponosiłaby koszt finansowania w postaci odsetek płaconych bankowi, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Spółki postępuje ona niewłaściwe nie odliczając podatku naliczonego od części finansowej rat leasingowych.

Spółka podała następujący przykład wyjaśniający istotę zagadnienia. Samochód osobowy kosztuje 50.000 zł netto, do tego 23 % podatku od towarów i usług, co razem daje kwotę 61.500 zł brutto. Leasing składa się z następujących elementów: opłata wstępna wynosi 10.000 zł netto, do tego podatek od towarów i usług 2.300 zł i składa się wyłącznie z części kapitałowej; wykup 1,6 % to jest 800 zł, do tego podatek od towarów i usług 184 zł, który składa się wyłącznie z części kapitałowej oraz 49 rat leasingowych. Rata leasingowa wynosi 1.000 zł netto, do tego podatek od towarów i usług 23 % 230 zł, co daje łącznie kwotę 1.230 zł brutto. Kwota netto raty leasingowej składa się z kwoty 800 zł część kapitałowa i 200 zł część odsetkowa. Cała kwota faktury reprezentującej ratę leasingową składa się z następujących elementów: 800 zł część kapitałowa netto i 184 zł podatek od towarów i usług od tej części oraz 200 zł część finansowa netto i 46 zł podatek od towarów i usług od tej części. Czy możliwe jest odliczenie podatku naliczonego w kwocie 46 zł w pełnej wysokości jako podatek naliczony od usługi finansowania oraz 60 % od kwoty 184 zł, czyli 110,40 zł jako kwoty podatku od części kapitałowej. Kwota 110,40 zł byłaby odliczana od każdej raty leasingowej, aż do czasu osiągnięcia limitu odliczenia podatku naliczonego równego 6.000 zł, przy czym kwota 46 zł byłaby odliczana od każdej raty, bez żadnego limitu, jako podatek od usługi finansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2010 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotyczącą jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł (ust. 6 ww. artykułu).

Analiza powyższego przepisu wskazuje, że w przypadku użytkowania samochodów osobowych na podstawie umowy leasingu, usługobiorcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących raty leasingowe, przy czym istotne jest to, że ustawodawca nie dokonuje podziału raty leasingowej na część kapitałową i leasingową. W powyższym przypadku kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) udokumentowanego fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów, dotyczącą jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka planuje leasing nowych samochodów osobowych w roku 2011. W związku z powyższym niezależnie od tego czy Spółka kupuje samochód, czy zawiera umowę leasingu odlicza tylko 60 % kwoty podatku od towarów i usług (maksymalnie 6.000 zł) od ceny brutto samochodu lub od sumy rat leasingowych. Takie podejście powoduje, że w przypadku leasingu Spółka ponosi większy koszt, gdyż nie może odliczyć podatku od towarów i usług od części finansowej raty leasingowej. Suma rat leasingowych wraz z opłatą wstępną i tak zwanym wykupem jest równa wartości początkowej samochodu powiększonej o koszty finansowe. W przypadku zakupu samochodu możliwe jest odliczenie 60 % podatku naliczonego (maksymalnie 6.000 zł) od wartości początkowej. Natomiast w przypadku leasingu Spółka odlicza tylko 60 % podatku naliczonego (maksymalnie 6.000 zł) od kosztów leasingowych a to powoduje, że koszty leasingowe są większe niż wynikałoby to z samego kosztu finansowania, bo powiększone jeszcze o podatek od towarów i usług od części dotyczącej finansowania leasingu.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego, z którego nie wynika, że leasingowane samochody są wykorzystywane do działalności, o której mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, jednakże tylko w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego od każdej raty (w sumie maksymalnie 6.000 zł), o ile przedmiotowe samochody będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i nie będą zachodziły przesłanki wykluczające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl