ITPP2/443-176/07/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 5 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony dnia 9 stycznia 2008 r. i 21 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (będąca zarejestrowanym podatnikiem VAT UE) podpisała umowę z kontrahentem z Wielkiej Brytanii na wykonanie remontu statku. Na statku zostaną zainstalowane maszyny i urządzenia, które Spółka musi uprzednio zakupić od dostawców z Unii Europejskiej, będących podatnikami, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy. W 10% za maszyny zapłaci brytyjski kontrahent bezpośrednio dostawcy. Natomiast dla Spółki dostawca maszyn wystawi fakturę na kwotę, którą Spółka zobowiązana jest zapłacić, czyli na 90% wartości towaru. Pomiędzy Spółką a zleceniodawcą remontu podpisana została umowa cesji praw do nabycia maszyn i urządzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podstawą opodatkowania jest kwota wynikająca z faktury obejmująca 90% wartości towaru, czy jest to kwota stanowiąca wartość nabywanych maszyn i urządzeń.

Zdaniem Wnioskodawcy podstawą opodatkowania będzie kwota wynikająca z faktury, czyli kwota którą Spółka jest zobligowana zapłacić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wewnątrzwspólnotowe nabycie za wynagrodzeniem na terytorium kraju. W rozumieniu art. 9 ust. 1 przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. W myśl art. 9 ust. 2 przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

,

.

W oparciu o art. 31 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka zobowiązana jest zapłacić za zakupione maszyny i urządzenia okrętowe 90% ich wartości i na taką kwotę wystawiona zostanie przez dostawcę faktura. Zgodnie z powołanym wyżej art. 31 ust. 1 ustawy kwota ta będzie stanowiła dla Spółki podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.