ITPP2/443-1712/11/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 8 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szacowania szkód wykonywanych na rzecz zakładów ubezpieczeń a w szczególności oględzin uszkodzonego mienia, opisu miejsca zdarzenia, zaistniałej szkody, wykonania opinii technicznych dotyczących ustalenia przyczyn, skutków i rozmiarów szkody, sporządzenia dokumentacji z miejsca powstania szkód (fotograficznej, opisowej) - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szacowania szkód wykonywanych na rzecz zakładów ubezpieczeń a w szczególności oględzin uszkodzonego mienia, opisu miejsca zdarzenia, zaistniałej szkody, wykonania opinii technicznych dotyczących ustalenia przyczyn, skutków i rozmiarów szkody, sporządzenia dokumentacji z miejsca powstania szkód (fotograficznej, opisowej).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od dnia 11 sierpnia 2010 r. i od tego czasu jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Głównym przedmiotem działalności jest działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat - PKWIU 66.21.10. W ramach tej usługi dokonuje Pan oględzin uszkodzonego mienia, opisuje miejsca zdarzenia, zaistniałej szkody, sporządza opinię techniczną dotyczącą ustalenia przyczyn, skutków i rozmiarów szkody, sporządza dokumentację z miejsca powstania szkód (fotograficzną, opisową).

Informacje z przeprowadzonych czynności dla ubezpieczyciela przedstawiane są w postaci oceny technicznej zawierającej zakres uszkodzeń mienia, określenie wysokości roszczeń poprzez wykonanie kalkulacji kosztów napraw pojazdów, określenie wysokości pozostałości w przypadku tzw. szkód całkowitych, bądź też opinii o powstałym zdarzeniu związanym z kolizją lub wypadkiem.

Powyższe czynności wykonuje Pan w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń bezpośrednio na podstawie podpisanej umowy lub za pośrednictwem innego zleceniobiorcy, na podstawie pełnomocnictwa substytucyjnego w trybie przepisu art. 106 k.c., tym samym jest to umocowanie do działania w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować do świadczonych przez Pana usług w zakresie szacowania szkód na rzecz zakładów ubezpieczeń a w szczególności oględzin uszkodzonego mienia, opisu miejsca zdarzenia, zaistniałej szkody, wykonania opinii technicznych dotyczących ustalenia przyczyn, skutków i rozmiarów szkody, sporządzenia dokumentacji z miejsca powstania szkód (fotograficznej, opisowej).

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wymienione w pytaniu będą od dnia 1 stycznia 2011 r., tj. po zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, w dalszym ciągu korzystały ze zwolnienia.

Wskazał Pan, iż nowelizacja ustawy o VAT polegająca na likwidacji załącznika nr 4 i przeniesieniu jego treści do ustawy oraz odstąpienie od identyfikacji usług zwolnionych od podatku przy pomocy klasyfikacji statystycznych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi dotyczącymi usług ubezpieczeniowych.

Artykuł 135 pkt 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zwalnia od podatku transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Wskazał Pan, iż zwolnienie usług ubezpieczeniowych i finansowych nie jest uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi, co zostało wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach podatkowych. Oznacza to, że nie ma przeszkód, aby zwolnieniem był objęty podmiot inny niż zakład ubezpieczeń, jeżeli podmiot ten świadczy usługi w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń bezpośrednio lub za pośrednictwem innego zleceniobiorcy na podstawie posiadanego pełnomocnictwa substytucyjnego w trybie art. 106 k.c.- zgodnie z ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm.).

Ustawodawca wymieniając usługi zwolnione od podatku w art. 43 ust. 1 pkt 37 wymienił usługi ubezpieczeniowe, nie podał jednak ich definicji. W Pana ocenie, oznacza to konieczność dokonania wykładni tego pojada w oparciu o reguły interpretacyjne przyjęte w nauce prawa i orzecznictwie sądów (czyli w treści samej ustawy, następnie w aktach prawnych dotyczących prawa podatkowego, następnie w aktach regulujących daną dziedzinę życia i na końcu w języku potocznym). Definicję usługi ubezpieczeniowej wobec tego należy ustalić na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji "usługi ubezpieczeniowej", Pana zdaniem, należy odwołać się do samej ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Artykuł 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej zawiera opis czynności ubezpieczeniowych, wśród których również została wymieniona ocena ryzyka w ubezpieczeniach osobowych i ubezpieczeniach majątkowych, ustalenie przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, ustalenie wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań, ustalenie wartości przedmiotu ubezpieczenia, czynności zapobiegania powstawaniu albo zmniejszaniu skutków wypadków ubezpieczeniowych.

W art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca rozszerzył zwolnienie od podatku (określone w art. 43 pkt 37 ustawy) do świadczenia usług stanowiących element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi ubezpieczeniowej, o ile nie jest to element usług pośrednictwa, czynność ścigania długów, doradztwa oraz usług w zakresie leasingu.

Likwidacja szkody i czynności z tym związane niewątpliwie stanowią odrębną całość usługi ubezpieczeniowej. Działania, począwszy od zgłoszenia szkody, zbadania jej przebiegu i rozmiaru po realizację świadczenia ubezpieczeniowego lub jego odmowie, mieszczą się w działalności ubezpieczeniowej i prowadzą do wypełnienia właściwej umowy ubezpieczeniowej w sytuacji wystąpienia zdarzenia objętego tą umową.

Ponadto stwierdził Pan, że ograniczenie zwolnienia od podatku od towarów i usług w zakresie likwidacji szkód tylko do usług świadczonych przez zakład ubezpieczeń prowadziłoby do zaburzenia konkurencji. Część usług byłaby bowiem zwolniona, a część nie, w zależności kto wykonuje samą usługę. Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, zakład ubezpieczeń może zlecić wykonanie niektórych czynności innym podmiotom, co stałoby się nieracjonalne stwarzając zwiększone koszty.

Kłóciłoby się to również z wykładnią art. 135 pkt 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazującą na wyłącznie przedmiotowy zakres zwolnienia.

W Pana ocenie, mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, usługi likwidacji szkód będą korzystały od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Treść ust. 2a ww. artykułu wskazuje, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Podkreślić należy, iż stosownie do art. 1 pkt 8 lit. a) nowelizacji z dnia 29 października 2010 r., uchyla się - z dniem 1 stycznia 2011 r. - art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41 oraz ust. 13-20. Tym samym załącznik nr 4 do ustawy, który zawierał wykaz usług zwolnionych od podatku poprzez ich odwołanie do odpowiedniego symbolu PKWiU, został zastąpiony przez ustawodawcę ujęciem opisowym, którego zakres określono wykorzystując przepisy prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Na podstawie ust. 13 ww. artykułu, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

W świetle ust. 14 powołanego artykułu, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Stosownie do treści ust. 15 tego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Przepisy unijne również zawierają regulacje odnoszące się do usług ubezpieczeniowych.

W świetle art. 135 ust. 1 lit. a.) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347.1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zajętym w wyroku C-8/01 z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Taksatorrigen, istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu to, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie "transakcje ubezpieczeniowe" nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

Jednak w akapicie 41 sprawy Skandia, Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, iż tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B (a) szóstej dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym. W ww. orzeczeniu rozstrzygnięto, że wyceny szkód pojazdów silnikowych dokonane przez stowarzyszenie w imieniu swoich członków, będących firmami ubezpieczeniowymi nie są transakcjami ubezpieczeniowymi ani usługami pokrewnymi transakcjom ubezpieczeniowym, które świadczą maklerzy lub przedstawiciele ubezpieczeniowi, w znaczeniu tego postanowienia.

Ze złożonego wniosku wynika, że przedmiotem Pana działalności jest działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat - PKWIU 66.21.10. W ramach tej usługi dokonuje Pan oględzin uszkodzonego mienia, opisuje miejsca zdarzenia, zaistniałej szkody, sporządza opinię techniczną dotyczącą ustalenia przyczyn, skutków i rozmiarów szkody, sporządza dokumentację z miejsca powstania szkód (fotograficzną, opisową). Informacje z przeprowadzonych czynności dla ubezpieczyciela przedstawiane są w postaci oceny technicznej zawierającej zakres uszkodzeń mienia, określenie wysokości roszczeń poprzez wykonanie kalkulacji kosztów napraw pojazdów, określenie wysokości pozostałości w przypadku tzw. szkód całkowitych, bądź też opinii o powstałym zdarzeniu związanym z kolizją lub wypadkiem. Powyższe czynności wykonuje Pan w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń bezpośrednio na podstawie podpisanej umowy lub za pośrednictwem innego zleceniobiorcy na podstawie pełnomocnictwa substytucyjnego w trybie przepisu art. 106 k.c., tym samym jest to umocowanie do działania w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, iż nie wykonuje Pan czynności ubezpieczeniowych w rozumieniu powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ubezpieczeniowa charakteryzuje się bowiem tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. W niniejszej sprawie nie występuje Pan w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do świadczenia na rzecz ubezpieczonego klienta.

Zauważyć należy, iż "czynność ubezpieczeniowa", w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między ubezpieczycielem, który na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia z tego podatku, a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisanego stanu faktycznego wynika, iż między Panem, a klientami nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia.

Ponadto z przedstawionych okoliczności wynika, iż przedmiotowe usługi nie stanowią usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż wykonując ww. usługi na rzecz i w imieniu zakładu ubezpieczeń, nie świadczy Pan usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Ponadto wskazać należy, iż wykonywanych przez Pana czynności nie można także uznać za usługi stanowiące element usługi ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej, bądź usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, która sama stanowi odrębną całość i jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia tych usług.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy, ustawodawca uzależnia od łącznego spełnienia określonych warunków. Przepis ten wyraźnie wskazuje, że przedmiotowe usługi muszą być właściwe oraz niezbędne do wykonania usługi podstawowej, tj. usługi ubezpieczeniowej. Zgodnie z obowiązującymi zasadami wykładni, w przypadku zwolnień od podatku, regulacji tych nie wolno interpretować w sposób rozszerzający, lecz możliwie wąsko. Aby uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej.

Warunek wypełnienia specyficznych i istotnych funkcji usługi głównej przez usługę pomocniczą, uprawniający tą ostatnią do zwolnienia od podatku, był wielokrotnie przywoływany w wyrokach Trybunału Sprawiedliwości UE, np. w sprawach C-235/00 (pkt 25), C-169/04 Abbey National (pkt 70 i 71), C-350/10 Nordea (pkt 24 i 27).

Zauważyć należy, że zgodnie z celowościową wykładnią przepisów art. 43 ust. 13 ustawy, uwzględniającą orzecznictwo Trybunału w tym zakresie, zwolnieniu od podatku nie podlegają usługi stanowiące element (część składową) usługi finansowej lub ubezpieczeniowej, które nie są dla danej usługi finansowej lub ubezpieczeniowej właściwe - w znaczeniu: specyficzne (specyficzny - właściwy wyłącznie dla danej osoby, danego przedmiotu czy zjawiska). W takim kontekście trudno uznać opisane usługi za specyficzne jedynie dla sektora ubezpieczeniowego, mogą one bowiem być wykorzystywane w innych niż ubezpieczenia dziedzinach życia, np. w postępowaniach sądowych, czy też w celu rozliczeń pomiędzy kontrahentami.

Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że usługa taka jest rzeczywiście niezbędna do wykonania usługi głównej. Jak orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie C-2/95 SDC (pkt 65), sam fakt, że jakiś istotny element jest niezbędny do zakończenia transakcji zwolnionej z podatku, nie daje podstaw do konkluzji, że usługa, która dany element reprezentuje, jest zwolniona z podatku.

W przedmiotowej sprawie, świadczone przez Pana usługi nie obejmują funkcji charakterystycznych dla usługi ubezpieczeniowej, zwolnionej od podatku od towarów i usług, świadczonej przez zakład ubezpieczeniowy, który dostarcza swoim klientom ochrony ubezpieczeniowej w ramach polisy ubezpieczeniowej. Z treści wniosku wynika bowiem, iż wykonywane przez Pana czynności zmierzają do wyceny szkód majątkowych. Tak więc czynności te nie są działaniami nastawionymi na świadczenie usług ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku od towarów i usług, a jedynie mają na celu ocenę wysokości szkód i rozmiaru odszkodowań. Przedmiotowe usługi mają wpływ na decyzje podejmowane przez zakłady ubezpieczeniowe, które zlecają Panu wykonanie opisanych czynności, nie obejmują one jednak funkcji charakterystycznych dla usługi ubezpieczeniowej.

Z uwagi na powyższe, przedmiotowe usługi wykonywane przez Pana na podstawie umów zawartych z zakładami ubezpieczeniowymi, nie stanowią usług właściwych do wykonania usługi podstawowej, tj. usługi ubezpieczeniowej zwolnionej od podatku od towarów i usług w związku z art. 43 ust. 13 ustawy, bowiem nie obejmują one funkcji charakterystycznych dla usługi ubezpieczeniowej.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, że usługi szacowania szkód na rzecz zakładów ubezpieczeń a w szczególności oględzin uszkodzonego mienia, opisu miejsca zdarzenia, zaistniałej szkody, wykonania opinii technicznych dotyczących ustalenia przyczyn, skutków i rozmiarów szkody, sporządzenia dokumentacji z miejsca powstania szkód (fotograficznej, opisowej) - zarówno w sytuacji, gdy wykonuje je Pan sam, jak i w przypadku, gdy odsprzedaje usługi nabyte uprzednio od podwykonawców - nie stanowią usług ubezpieczenia i nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku, przewidzianego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jak i ust. 13 tego artykułu.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że wykonywane czynności nie są objęte zwolnieniem, ani obniżonymi stawkami podatku na podstawie innych przepisów ustawy i rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, podlegają opodatkowaniu - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - 23% stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.