ITPP2/443-1705/14/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 27 lutego 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W toku postępowania egzekucyjnego o sygnaturze. Komornik Sądowy pismem z dnia 17 czerwca 2013 r. dokonał zajęcia nieruchomości położonej pod adresem J. K., ul. D., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość stanowi własność dłużnika P. K. Przedmiotowa nieruchomość to działka nr 178/2 o powierzchni 0,7583 ha. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem mieszkalnym mocno zdewastowanym i budynkami gospodarskimi w stanie zbliżonym do ruiny. Użytkowane jest pole.

"Budynek mieszkalny wzniesiony ok 1970 r. piętrowy z podpiwniczeniem, murowany z masywnymi stropami i stropodachem. Schody żelbetowe na zewnątrz i wewnątrz budynku. Od frontu garaż w piwnicy z betonowym podjazdem oraz schody do wejścia na parter. Budynek ma ocieplone ściany. Budynek nieużytkowany. Budynek ma od frontu zabudowane wejście na parter oraz wrota do garażu, a jedyne wejście do budynku jest od strony podwórza. Zdemontowane zostały okna na wszystkich poziomach, a jedynie zachowano rolety zewnętrzne okien i są one w większości zepsute. Posadzki, podłogi, okładziny schodów i glazura na ścianach mocno uszkodzona. Wszystkie instalacje wewnętrzne są usunięte. Powierzchni użytkowa ok. 150 m kw. Stan techniczny zły, budynek do pilnego remontu kapitalnego. Obora to budynek parterowy murowany pozbawiony całkowicie dachu i stolarki otworowej. Brak wygrodzeń i wszelkich instalacji. Stan techniczny zły, budynek do pilnej rozbiórki. Stodoła to budynek parterowy, murowany, pozbawiony całkowicie dachu i stolarki otworowej, brak wszelkich instalacji, stan techniczny zły, budynek do pilnej rozbiórki. Z powierzchni podwórza usunięto utwardzenie z kostki typu polbruk, teren siedliska nieogrodzony, otoczenie mocno zaniedbane i dostępne dla osób trzecich."

Zgodnie z odpowiedzią z ZUS, dłużnik jest zgłoszony do ubezpieczeń jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych. Z informacji uzyskanych z Urzędu Skarbowego wynika, że dłużnik nie prowadzi działalności gospodarczej, był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w okresie od 7 października 2003 r. do 29 sierpnia 2011 r., jednakże przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości w 2006 r. nie odliczył podatku naliczonego, gdyż zbywca nie był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nieruchomość nie była nigdy wykorzystywana przez dłużnika do prowadzenia działalności gospodarczej, jest to i był to jego majątek prywatny, nigdy nie był wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość była wykorzystywana jedynie do celów mieszkaniowych. Dłużnik oświadczył, że nigdy nie wydzierżawiał, nie wynajmował, ani nigdy nie oddawał w użytkowanie ww. nieruchomości osobom trzecim w ramach czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Obiekty posadowione na nieruchomości są budynkami w rozumieniu prawa budowlanego.

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika, nie dokonywał ulepszeń ani konserwacji na budynku stodoły, natomiast w budynku garażowym dokonał ulepszeń w kwocie ok 10.000 zł - remont budynku miał miejsce przed 2008 r., w budynku mieszkalnym dokonywał ulepszeń o wartości 90.000 zł, jednakże nie odliczał podatku od materiałów budowlanych ani robocizny, gdyż był to jego majątek prywatny, nigdy nie był w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez dłużnika. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika, dokonane ulepszenia niewątpliwie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości, jednakże nie odliczał podatku od towarów i usług, gdyż nie przysługiwało mu prawo do odliczenia ww. podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy przy sprzedaży w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym zajętej nieruchomości komornik sądowy jako płatnik podatku od towarów i usług będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług?

* W przypadku odpowiedzi twierdzącej - w jakiej wysokości naliczyć podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym nie powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 przywołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przepisów prawa podatkowego oraz treści wniosku prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż nieruchomości zabudowanej, której dokona Pan w trybie licytacji publicznej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż dłużnik nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Treść wniosku wskazuje, że nieruchomość była wykorzystywana jedynie do celów mieszkaniowych, nigdy nie była wykorzystywana przez dłużnika do prowadzenia działalności gospodarczej, jest to i był jego majątek prywatny. Wobec tego planowana sprzedaż licytacyjna tej nieruchomości będzie sprzedażą jego majątku osobistego, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.