ITPP2/443-1617/11/EB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1617/11/EB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2011 r. (data wpływu 18 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym indywidualną działalność gospodarczą od 1 lutego 1992 r. Jednym z przedmiotów działalności gospodarczej - sklasyfikowanej wg Polskiej Klasyfikacji Działalności z 2007 r. jako 77.11. Z - jest wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek. W sierpniu 2011 r. dokonał Pan zakupu samochodu osobowego, przeznaczonego wyłącznie dla celów wynajmu. W miesiącu zakupu samochód ten został wpisany do ewidencji środków trwałych. W tym samym miesiącu wynajął Pan zakupiony samochód innemu podmiotowi gospodarczemu, będącemu czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Umowa wynajmu została zawarta na okres dłuższy niż sześć miesięcy. Po zakończeniu tej umowy samochód będzie w dalszym ciągu przeznaczony na wynajem.

W składanej za miesiąc sierpień 2011 r. deklaracji VAT-7 - w części D.2 - wpisał Pan następujące kwoty, odpowiednio:

* wiersz nr 49 - wartość netto ceny zakupu samochodu wynikająca z faktury zakupu,

* wiersz nr 50 - cała wartość podatku naliczonego wynikająca z faktury zakupu, bez zastosowania ograniczenia w wysokości 60% podatku naliczonego, nie więcej niż 6.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie opisanego stanu faktycznego, w związku z zawartą umową wynajmu samochodu osobowego na okres przekraczający 6 miesięcy, ma Pan prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup tego samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającej z faktury dokumentującej zakup samochodu osobowego, gdyż spełnione zostały przesłanki, o których mowa w tym przepisie, tj.:

1.

przedmiotem działalności jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze,

2.

samochód został przeznaczony wyłącznie do wykorzystania na ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl postanowień ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zasady odliczenia podatku od nabycia samochodów osobowych zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze. zm).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 pkt 7 tego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z powołanych wyżej uregulowań prawnych wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenie to nie ma zastosowania w przypadku, o którym mowa m.in. w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., tj. gdy nabywane samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony są oddawane w najem, dzierżawę, leasing lub na podstawie innej umowy o podobnym charakterze, w związku z prowadzoną w tym zakresie działalnością podatnika.

Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność, której przedmiotem jest m.in. wynajem i dzierżawa samochodów osobowych. W sierpniu 2011 r. dokonał Pan zakupu samochodu osobowego, przeznaczonego wyłącznie dla celów wynajmu. W miesiącu zakupu samochód ten został wpisany do ewidencji środków trwałych. W tym samym miesiącu wynajął Pan zakupiony samochód innemu podmiotowi gospodarczemu. Umowa wynajmu została zawarta na okres dłuższy niż sześć miesięcy. Po zakończeniu tej umowy samochód będzie w dalszym ciągu przeznaczony wyłącznie na wynajem.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż przy nabyciu przedmiotowego samochodu przysługiwało Panu prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., o ile nie zaszły okoliczności wyłączające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl