ITPP2/443-161/07/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2007 r. (data wpływu 9 listopada 2007 r.) uzupełnionego pismem z dnia 15 grudnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu niezabudowanego - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 listopada 2007 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu niezabudowanego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1990 r. nabył Pan wraz z żoną z majątku prywatnego dwie działki oznaczone nr o powierzchni 7602 m#178;, działki te były w momencie zakupu przeznaczone na cele rolnicze do zabudowy zagrodowej.

Od 1991 r. prowadził Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem był handel materiałami budowlanymi. Na potrzeby prowadzonej działalności przeznaczył Pan część gruntów o powierzchni 5000 m#178;. Pozostała część działki nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Następnie wybudował Pan na części działek wykorzystywanych do działalności gospodarczej wiatę magazynową służącą do prowadzonej działalności gospodarczej. Wybudowano ją z materiałów pochodzących ze złomowania. Wiata została wybudowana bez pozwolenia na budowę. Środki finansowe na posadowienie wiaty pochodziły z majątku prywatnego, a sama wiata nie była zaliczona do środków trwałych prowadzonego przedsiębiorstwa. W dalszej kolejności wskazał Pan, że również w 1995 r. wspólnie z małżonką kupił dwie następne działki oznaczone nr o powierzchni 5300 m#178; bezpośrednio przylegające do dwóch wcześniej zakupionych. Zakupu tych działek dokonano również z majątku prywatnego. Takie same było również przeznaczenie działek w momencie zakupu, a mianowicie rolne do zabudowy zagrodowej. Działki te nigdy nie były wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej. Działek tych nie wykorzystywał Pan również do działalności rolniczej ograniczając się jedynie do koszenia trawy.

Zakup wszystkich czterech działek miał na celu realizację zaspokojenie potrzeb własnych, tj. zabezpieczenie przyszłości dzieci, które miały się tam wybudować. Wszystkie cztery działki stanowią nieużytki (V i VI klasa bonitacyjna) i aktualnie są przeznaczone pod zabudowę handlowo-usługową.

W 2000 r. teren na którym prowadzona była działalność gospodarcza został podzielony na dwie części o powierzchni 1500 m#178; i 3500 m#178;. Na mniejszej części prowadził Pan działalność polegającą na składowaniu węgla. Pozostałą część przeznaczono do prowadzenia działalności gospodarczej, dla firmy "M", w której Pana żona jest współwłaścicielem. Grunt został przekazany nieodpłatnie, a działalność gospodarcza prowadzona jest do chwili obecnej. Dopiero po sprzedaży działek firma "M" ma opuścić teren działek.

Ponadto w 1997 r. zakupiliście Państwo mieszkanie w B., które w 2000 r. sprzedaliście. W 2002 r. dokonano zakupu mieszkania w W. Oba mieszkania były zakupione ze środków pochodzących z majątku prywatnego.

Aktualnie zamierza Pan sprzedać cztery przylegające do siebie działki jednemu nabywcy. Działki nie są uzbrojone i nie ponoszono żadnych kosztów związanych z ich ulepszeniem bądź przygotowaniem do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanych wyżej działek będzie opodatkowana.

Pana zdaniem nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług z uwagi na to, że działki zostały kupione dawno i nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Ich wykorzystanie zarówno przez Pana jak i jego małżonkę nie ma tu żadnego znaczenia. Działki te zakupione były z majątku prywatnego w celu zaspokojenia potrzeb rodziny. Późniejsze wykorzystanie części działek nie ma znaczenia dla ustalenia czy transakcja sprzedaży będzie opodatkowana czy też nie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Pojęcie "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami są osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 art. 15 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalności osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o powyższe przepisy należy stwierdzić, że prawo podatkowe, w tym również przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, nie zawierają definicji pojęcia "zamiar" i w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było prowadzenie działalności gospodarczej. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Zatem istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnością jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując danej czynności.

Zamiar ma istotne znaczenie zarówno dla uznania danej osoby za podatnika jak również dla odmowy przyznania osobie fizycznej takiego statusu.

W pierwszym przypadku decydujący jest zamiar częstotliwego wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W drugim przypadku by uznać daną transakcję za niepodlegającą opodatkowaniu musi istnieć zamiar wykorzystywania towaru będącego jej przedmiotem na cele prywatne osoby przez cały czas jego posiadania. Warunek ten będzie uważany za spełniony tylko w sytuacji gdy towar mający być przedmiotem dostawy będzie cały czas (od momentu nabycia do sprzedaży) wykorzystywany tylko i wyłącznie dla celów prywatnych. Zmiana przeznaczenia towaru np: przez wykorzystywanie go do działalności gospodarczej skutkować może, w przypadku sprzedaży nieruchomości gruntowej, opodatkowaniem takiej dostawy gruntu.

Okoliczność, iż podmiot wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem od towarów i usług, bowiem musi działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Warto wskazać, że wykorzystywanie majątku prywatnego przez osoby fizyczne stanowi działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły i dla celów zarobkowych, pomimo wskazania przez Pana, że nabył je z majątku prywatnego.

Analizując treść wniosku jak również pisma stanowiącego jego uzupełnienie stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży działek oznaczonych nr dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu. Wynika to z faktu, że działki te wykorzystywane były do prowadzonej działalności gospodarczej. Zmiana sposobu wykorzystania tych działek skutkuje tym, że ich dostawa będzie podlegała opodatkowaniu.

Natomiast sprzedaż działek nr nie będzie podlegała ustawie z uwagi na fakt, że ich dostawa odbywa się z majątku prywatnego Pana i były one wykorzystywane do celów osobistych przez cały okres posiadania. Dostawa tych działek nie będzie wykraczała poza ramy zwykłego zbycia składników majątku prywatnego.

Pamiętać należy również, że dostawa gruntów dokonywana przez podatnika podatku od towarów i usług - co do zasady - podlega opodatkowaniu. Wyjątek stanowi zwolnienie przedmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwolnieniu podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zatem gdy sprzedaż dotyczy gruntów przeznaczonych pod zabudowę, a transakcji dokonuje podatnik w rozumieniu przepisów ustawy, czynność ta będzie opodatkowana (stawką podstawową).

Reasumując, stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe. Sprzedaż działek wykorzystywanych do prowadzonej działalności gospodarczej będzie podlegała opodatkowaniu. Działki te nie były wykorzystywane przez cały czas ich posiadania jako majątek osobisty, służyły wykonywaniu działalności gospodarczej, w związku z którą jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto uregulowania zawarte w ustawie definiują daną osobę jako podatnika wyłącznie w sytuacji gdy okazjonalnie lub jednorazowo wykonywane czynności są czynnościami związanymi z działalnością między innymi producentów, handlowców, usługodawców.

Przeznaczenie części majątku osobistego na potrzeby prowadzonej działalności skutkuje tym, że dostawa gruntu, na którym prowadzono działalność gospodarczą podlegać będzie opodatkowaniu.

Nie będzie mógł Pan również skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z uwagi na fakt, iż przedmiotowe działki są przeznaczone pod zabudowę usługowo-handlową. Zgodnie ze wspomnianym już art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy ze zwolnienia korzystają grunty niezabudowane inne niż grunty budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast sprzedaż działek oznaczonych numerami nie będzie podlegała opodatkowaniu, ponieważ przez cały czas ich posiadania nie zmieniono sposobu ich wykorzystywania (przez cały okres użytkowania stanowiły majątek osobisty), w związku z czym dostawa ta nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług. Nie będzie Pan w tej części sprzedaży uznawany za podatnika.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.