ITPP2/443-1582/11/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu 10 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług edukacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług edukacyjnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności jest świadczenie usług w zakresie kształcenia, polegających na organizacji różnego typu szkoleń, warsztatów oraz konferencji o zróżnicowanej tematyce. W przeważającej większości organizowane przez Spółkę szkolenia związane są z podnoszeniem przez jej uczestników kwalifikacji zawodowych, z doszkalaniem i z kształceniem zawodowym. Szkolenia pomagają osobom biorącym w nich udział poszerzyć ich kwalifikacje, nabyć nowe umiejętności, niezbędne do wykonywania określonego zawodu, czy też uzupełnić bądź uaktualnić posiadaną wiedzę, wymaganą na danym stanowisku. Pozyskana w trakcie szkoleń wiedza może być wykorzystywana przez uczestników w ich pracy zawodowej. Przykładowe szkolenia prowadzone przez Spółkę dotyczą następujących tematów:

Klientami Spółki nabywającymi jej usługi i biorącymi udział w szkoleniach organizowanych przez Spółkę bywają podmioty prywatne, finansujące przedmiotowe szkolenia z własnych, prywatnych środków. W głównej mierze są to jednak instytucje państwowe, a właściwie pracownicy tych instytucji, którym instytucje opłacają udział w szkoleniach. Osoby te nie płacą za szkolenie ze środków prywatnych, koszty szkolenia są w tym przypadku pokrywane przez instytucję państwową, która wysłała wybrane osoby na dane szkolenie. Taką instytucją może być szkoła wyższa, urząd administracji państwowej lub samorządowej, jednostka sfery budżetowej, urząd/izba skarbowa, celna, itp. Instytucje te dysponują i gospodarują środkami publicznymi i finansują szkolenia swoim pracownikom z tych właśnie środków publicznych.

Spółka nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), a zatem nie jest kwalifikowana do podmiotów wskazanych w art. 2 tej ustawy. Nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji placówek niepublicznych. W chwili obecnej nie prowadzi szkoleń w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy słuszne jest przyjęcie wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług, że przez wyrażenie "finansowane ze środków publicznych" można rozumieć uiszczenie zapłaty za usługę szkoleniową ze środków pozostających w dyspozycji takich jednostek jak wyższe szkoły publiczne, urzędy administracji państwowej oraz urzędy administracji samorządowej, a także innej jednostki sfery budżetowej, urzędy skarbowe, izby skarbowe, urzędy celne, izby celne.

* Czy Spółka ma prawo stosować zwolnienie od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ww. ustawy, gdy nabywcą usługi szkoleniowej w zakresie kształcenia zawodowego są takie podmioty jak wyższe szkoły publiczne, urzędy administracji państwowej oraz urzędy administracji samorządowej, a także inne jednostki sfery budżetowej, urzędy/izby skarbowe, urzędy/izby celne.

* Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w przypadku gdy uczestnikami szkoleń w zakresie kształcenia zawodowego są zarówno osoby finansujące je ze środków publicznych, jak i osoby finansujące je ze środków prywatnych, Spółka musi dokonać podziału uczestników.

* Czy Spółka w odniesieniu do podmiotów płacących za określone szkolenie ze środków prywatnych powinna dokonać opodatkowania tych usług, w odniesieniu natomiast do podmiotów płacących za szkolenie ze środków publicznych zastosować zwolnienie od podatku.

* Czy w przypadku gdy Spółka realizuje usługi na rzecz beneficjenta środków publicznych, (usługa szkoleniowa jest finansowana wyłącznie ze środków publicznych - art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy lub w co najmniej w 70% ze środków publicznych - § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów) - prawidłowe jest wystawianie faktury VAT obejmującej jedynie kwoty netto z adnotacją, że usługa jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

* W jaki sposób należy udokumentować fakt, że szkolenie organizowane przez Spółkę finansowane jest przez podmioty korzystające ze środków publicznych.

* Czy wystarczające jest oświadczenie nabywcy szkolenia, że środki, którymi płaci za szkolenie są środkami publicznymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, organizowane szkolenia są szkoleniami "finansowanymi ze środków publicznych", gdy uczestnikami szkoleń są osoby zatrudnione w instytucjach państwowych. Osoby te nie pokrywają kosztu szkolenia z prywatnych pieniędzy, ale otrzymują na to środki od instytucji, w których są zatrudnione. Te instytucje z kolei gospodarują środkami publicznymi (w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych).W związku z powyższym, środki otrzymane przez Spółkę jako zapłata za szkolenie pracowników instytucji państwowych są de facto środkami publicznymi, o jakich mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Spółki, należy uznać, że szkolenie jest w tym zakresie, w jakim płacą za nie instytucje publiczne, finansowane ze środków publicznych. Spółka ma zatem prawo stosować zwolnienie od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ww. ustawy, dla tych usług organizacji szkolenia, których nabywcą usługi szkoleniowej w zakresie kształcenia zawodowego są takie podmioty jak wyższe szkoły publiczne, urzędy administracji państwowej oraz urzędy administracji samorządowej, a także inne jednostki sfery budżetowej (np. urzędy/izby skarbowe, urzędy/izby celne), które wysyłają swoich pracowników na szkolenia organizowane przez Spółkę.

Zdaniem Spółki, usługi kształcenia zawodowego będą korzystały ze zwolnienia, w tej części, w jakiej finansowane są w co najmniej 70% ze środków publicznych. Spółka powinna zatem podzielić nabywców usług na tych, którzy finansują je ze środków prywatnych oraz tych, którzy finansują je ze środków publicznych. W odniesieniu do podmiotów, które płacą za szkolenie ze środków prywatnych usługa ta będzie opodatkowana wg właściwej stawki podatku od towarów i usług. Natomiast w przypadku podmiotów, które finansują usługę w co najmniej 70% ze środków publicznych, Spółka będzie mogła zastosować zwolnienie od podatku (zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia wykonawczego do ww. ustawy). W ocenie Spółki, najbardziej poprawnym sposobem postępowania w opisanym w stanie faktycznym (w przypadku gdy w szkoleniu, warsztatach, biorą udział zarówno podmioty finansujące je ze środków prywatnych, jak i podmioty finansujące je w co najmniej 70% ze środków publicznych) będzie rozdzielenie szkolenia na dwie części. W części w jakiej szkolenie będzie finansowane przez podmioty z ich prywatnych środków nie będzie ono korzystało ze zwolnienia i w tej części Spółka powinna opodatkować je zgodnie z odpowiednią stawką (w chwili obecnej 23%). W pozostałej części natomiast, tzn. w odniesieniu do podmiotów, które płacą za szkolenie ze środków publicznych, Spółka będzie mogła zastosować zwolnienie od podatku. W ocenie Spółki, jeżeli cena za szkolenie uczestnika finansowana jest ze środków publicznych (w co najmniej 70%), to będzie ono korzystało ze zwolnienia od podatku.

Zdaniem Spółki, w przypadku gdy realizuje usługi na rzecz beneficjenta środków publicznych, (usługa szkoleniowa jest finansowana wyłącznie ze środków publicznych - art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy lub w co najmniej w 70% ze środków publicznych - § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów) - prawidłowe jest wystawianie faktury VAT obejmującej jedynie kwoty netto z adnotacją, że usługa jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W ocenie Spółki, dla celów dokumentacyjnych wystarczające jest oświadczenie podmiotów nabywających szkolenie (np. na formularzu zgłoszeniowym na szkolenie), że finansują je ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. W oświadczeniu nabywca szkolenia wskaże również w jakiej części środki finansujące szkolenie są środkami publicznymi

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jednocześnie stwierdzić należy, że Spółka zobowiązana jest podjąć wszelkie działania zmierzające do tego by z posiadanej dokumentacji wynikało, że środki, z których pokrywany jest udział w szkoleniach pochodzą ze środków publicznych (np. jak wskazano we wniosku odbiór oświadczeń od "płatników" za te usługi, że zapłata pochodzi w całości ze środków publicznych). Sam fakt uczestnictwa w seminariach pracowników instytucji dysponujących takimi środkami nie będzie wystarczającym dowodem pozwalającym na zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług, a ewentualne niezgodności w tym zakresie (gdy środki wypłacane przez "płatnika" faktycznie stanowią inne środki, niż środki publiczne mogą spowodować dla Spółki ujemne konsekwencje w zakresie obciążeń podatkowych.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.