ITPP2/443-1565b/11/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 30 stycznia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług projektowych, świadczonych na rzecz podmiotu niemieckiego - jest prawidłowe.

W dniu 7 listopada 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 30 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług projektowych, świadczonych na rzecz podmiotu niemieckiego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzona przez Pana działalność została sklasyfikowana pod nr PKD 71.12z - biuro inżynierskie projektowe. W ramach tej działalności m.in. sporządza Pan dokumentację projektową obiektów budowlanych (nieruchomości), znajdujących się poza granicami Polski, tj. na terenie Unii Europejskiej, np. Niemiec i poza Unią - kraje Afryki, czy Azji. Będzie Pan świadczył usługi projektowe na rzecz podmiotu, który jest podatnikiem niemieckim. Usługi te będą dotyczyły konkretnej nieruchomości zlokalizowanej poza terytorium Polski.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Jak określić miejsce świadczenia dla przedmiotowych usług projektowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, w przypadku świadczenia usług projektowych na rzecz podmiotu niemieckiego, a odnoszących się do nieruchomości znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie powinien opodatkowywać ich w Polsce. Pana zdaniem, przedmiotowe czynności będą podlegały opodatkowaniu w kraju położenia nieruchomości.

Po powołaniu treści art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, wskazał Pan, iż w przepisie tym przyjęto zasadę, że usługi projektowe związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego, dla jakiego podmiotu są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje się tę usługę. Zasada ta ma zastosowanie, gdy usługa jest przyporządkowana do konkretnej nieruchomości, możliwej do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z zasadą ogólną, wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Na potrzeby stosowania regulacji dotyczących miejsca świadczenia usług, ustawodawca zdefiniował pojęcie podatnika. Zgodnie z art. 28a pkt 1 ustawy, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

Od ogólnej zasady ustalania miejsca świadczenia usług, ustawodawca przewidział szereg wyjątków.

Jak stanowi art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Jak wynika z powyższego przepisu, katalog usług związanych z nieruchomościami jest otwarty. W przypadku, gdy usługa może mieć jakikolwiek związek z nieruchomością, należy dokonać analizy tego powiązania w świetle ww. regulacji. W przepisie tym przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego na czyją rzecz są wykonywane oraz gdzie mają siedzibę usługodawca i usługobiorca. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

W polskim systemie prawnym definicję nieruchomości zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), która w art. 46 § 1 stanowi, iż nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z treści złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan biuro inżynierskie-projektowe. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. W ramach prowadzonej działalności m.in. sporządza Pan dokumentację projektową obiektów budowlanych (nieruchomości), znajdujących się poza granicami Polski. Będzie Pan świadczył usługi projektowe na rzecz podmiotu, który jest podatnikiem niemieckim. Usługi te będą dotyczyły konkretnej nieruchomości zlokalizowanej poza terytorium Polski.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania ww. usług projektowych, zgodnie z brzmieniem art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, będzie miejsce położenia nieruchomości.

Treść wniosku wskazuje, iż usługi te będą dotyczyły konkretnej nieruchomości, znajdującej się poza granicami Polski, a więc ich świadczenie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, lecz w kraju położenia tej nieruchomości.

Końcowo informuje się, iż kwestię miejsca świadczenia i opodatkowania usług projektowych, wykonywanych na rzecz polskiej pracowni architektonicznej, rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej znak ITPP2/443-1565a/11/EK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.