ITPP2/443-1548/14/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2014 r. (data wpływu 12 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do czynności oddania gruntu w użytkowanie wieczyste - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do czynności oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prezydent Miasta, działający w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa, jako starosta wykonujący zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej, prowadzi czynności zmierzające do oddania w użytkowanie wieczyste do dnia 5 grudnia 2089 r. nieruchomości, stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w granicach administracyjnych portu morskiego w miejscowości X., w rejonie... (tereny po dawnej...), oznaczonej jako dz. nr 42/2, k.m. 113, obręb X., o pow. 5 m², KW... na rzecz użytkownika wieczystego nieruchomości przyległej, oznaczonej jako dz. nr 30/2, k.m. 113, obręb X., o pow. 387 m², KW... - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w miejscowości W., w trybie bezprzetargowego dołączenia - art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Nieruchomość, będąca przedmiotem przyszłej transakcji, zabudowana jest częścią budowli i urządzeń trwale z gruntem związanych, służących do obsługi..., które w większości posadowione są na dz. nr 30/2 (użytkowanie wieczyste spółki). Budowle i urządzenia posadowione na dz. nr 42/2 (własność Skarb Państwa) stanowią własność i są w faktycznym władaniu spółki z o.o. oraz zostały poczynione przez jej poprzedników prawnych w latach 60-tych XX w.

Wartość ww. nakładów spółka oszacowała na kwotę: 10.010,38 zł. Wartość nieruchomości (gruntu oznaczonego jako dz. nr 42/2) Skarbu Państwa została oszacowana przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę: 1.400,00 zł. Przeniesienie na rzecz spółki z o.o. prawa własności przedmiotowych nakładów, posadowionych na działce Skarbu Państwa, nastąpiłoby za zaliczeniem wartości nakładów, stanowiących własność Spółki, w związku z czym do ustalenia opłaty za oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, będzie brana pod uwagę jedynie wartość gruntu, tj. 1.400,00 zł. Na podstawie art. 72 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, stawka procentowa opłaty za oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste zostanie określona na poziomie 25% ceny nieruchomości gruntowej (w przypadku bezprzetargowego dołączania jest to wartość gruntu).

Oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste uregulowałoby stan prawny nieruchomości. Część urządzeń służących do obsługi..., posadowionych na dz. nr 42/2, stanowiącej własność Skarbu Państwa, można uznać za budowle, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.). Prezydent Miasta, wykonujący zadanie starosty z zakresu administracji rządowej, informuje, że nie ponosił nakładów na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, części budowli, o której mowa we wniosku. W przedmiotowej sprawie została już wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy interpretacja indywidualna z dnia 6 października 2014 r., sygn. ITPP2/443-703/14/EK, w zakresie zastosowania art. 29a ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy w omówionym wyżej przypadku oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste będzie opodatkowane stawką 23%, czy będzie korzystało ze zwolnienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste należy opodatkować stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi ust. 8 powyższego artykułu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Według regulacji ust. 9 cyt. artykułu, przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według regulacji art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, gdyż zarówno sprzedaż, jak i najem lub dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosowanie do brzmienia art. 2 pkt 33 cyt. ustawy, przez tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518, z późn. zm.), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, nieruchomości są sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu.

Na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy, nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli przedmiotem zbycia jest nieruchomość lub jej części, jeśli mogą poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tę nieruchomość lub jej części nabyć, jeżeli nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości.

Zgodnie z art. 31 tej ustawy, oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje z równoczesną sprzedażą położonych na tej nieruchomości budynków i innych urządzeń.

Jak stanowi art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Według regulacji art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 Kodeksu).

Na podstawie § 3 powyższego artykułu, przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Jak wynika z brzmienia art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

W myśl art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym.

Zgodnie z § 2 tego artykułu, w wypadkach przewidzianych w przepisach szczególnych przedmiotem użytkowania wieczystego mogą być także inne grunty Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro - jak rozstrzygnięto w interpretacji znak ITPP2/443-703/14/EK czynność oddania działki nr 42/2 w użytkowanie wieczyste będzie stanowiła dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, wyłącznie w odniesieniu do gruntu, gdyż ekonomiczne władanie rzeczą (częścią budowli posadowionej na ww. działce) przysługuje spółce z o.o., to do czynności oddania tego gruntu w użytkowanie wieczyste nie może znaleźć zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a dla dostawy budowli. Transakcja ta nie będzie również objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż treść wniosku nie wskazuje, by zostały spełnione przesłanki przewidziane w tym przepisie. Nie będzie także korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż jej przedmiotem jest grunt zabudowany.

Wobec powyższego planowana czynność powinna być opodatkowana stawką 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.