ITPP2/443-152/07/10-S/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 2073/08 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 września 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1096/08, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2007 r. (data wpływu 31 października 2007 r.), uzupełnionym w dniu 7 grudnia 2007 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2007 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 7 grudnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1993 r. nabyła Pani wraz z mężem, jako współwłasność małżeńską, grunt położony w sąsiedztwie Pani domu w S. Nabycie nie było związane z działalnością gospodarczą. Obecnie jesteście Państwo w trakcie podziału części tej nieruchomości, zgodnie ze szkicem zawartym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, dotyczącym wsi S. z roku 2005. Po podziale macie Państwo zamiar sprzedać wydzielone części, przeznaczone w miejscowym planie pod budownictwo, na tereny zielone i ciągi komunikacyjne.

Nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej, jak również nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży produktów rolnych, wykorzystując je do własnych potrzeb. Nabyta nieruchomość o powierzchni 3,2 ha ma zostać podzielona na 15 działek, do których nie będą budowane przyłącza. Nie zamierza Pani przekwalifikowywać ww. działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nabytego przed 14 laty majątku osobistego, na zasadach ustalonych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z roku 2005, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku odprowadzania podatku od towarów i usług z tytułu zamierzonej sprzedaży działek.

W interpretacji indywidualnej z dnia 28 stycznia 2008 r. znak ITPP2/443-152/07/KL oceniono stanowisko Wnioskodawcy jako nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji Wnioskodawca, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 24 września 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1096/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, stwierdzając, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym nie można było uznać aby przedmiotowa nieruchomość została nabyta w celach handlowych, tj. z zamiarem dalszej odsprzedaży. Działki te stanowiły majątek osobisty Skarżącej, niezwiązany z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu I instancji złożył skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 2073/08, została oddalona. Uzasadnienie wyroku oparto o tezę, iż nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowany w celach osobistych. Jeżeli sprzedawane działki zostały wydzielone z gruntu stanowiącego majątek osobisty sprzedawcy, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej, sprzedawca nie może być uznany za handlowca w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powołując się na wyrok składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, a także podzielając poglądy zawarte w innych orzeczeniach NSA: z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/06, z dnia 28 marca 2008 r. sygn. akt I FSK 475/07, z dnia 23 stycznia 2009 r. sygn. akt I FSK 1629/07 oraz z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt 1043/08, Sąd II instancji stwierdził, że planowana, sporna sprzedaż działek przez Skarżącą nie spełnia kryteriów uznania jej za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skoro Skarżąca nabyła sporny grunt z mężem w 1993 r. i dopiero obecnie zamierza dokonać jego zbycia, wynika z tego jednoznacznie, że nie nabyła go w celu odsprzedaży, a w celach jego wykorzystywania na potrzeby osobiste. Grunt ten w żadnym zatem przypadku nie miał charakteru towaru handlowego. Wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy - nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 7 kwietnia 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 24 września 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1096/08, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 2073/08 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 września 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1096/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.