ITPP2/443-147a/11/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-147a/11/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniach 7 kwietnia i 12 maja 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodu marki Opel Combo - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 7 kwietnia i 12 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodów marki Opel Combo i Citroen Jumper.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług motoryzacyjnych oraz regeneracji rozruszników, opodatkowaną od dnia 1 stycznia 2011 r. stawką w wysokości 23%. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania od dnia 1 stycznia 2011 r. miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Spółka jest właścicielem samochodu ciężarowego marki Citroen Jumper, którego masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Przedmiotowy samochód, zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 16 listopada 2006 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, spełniał wymagania, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe zaświadczenie, zgodnie z zasadami określonym w art. 86 ust. 5 ww. ustawy, zostało w dniu 22 listopada 2006 r. złożone urzędzie skarbowym. Ponadto Spółka jest właścicielem samochodu ciężarowego marki Opel Combo, którego masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Przedmiotowy samochód, zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 19 listopada 2010 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, spełniał wymagania o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe zaświadczenie, zgodnie z zasadami określonym w art. 86 ust. 5 ww. ustawy, zostało w dniu 22 listopada 2010 r. złożone przez stronę w urzędzie skarbowym. W dowodach rejestracyjnych powyższych pojazdów widnieje adnotacja o treści: (VAT-1). Samochody są wykorzystywane dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Od dnia wydania ww. zaświadczeń do dnia sporządzenia uzupełnienia wniosku, w powyższych pojazdach nie dokonano zmian parametrów technicznych, w wyniku których przestałyby one spełniać wymagania potwierdzone tymi zaświadczeniami. Spółka wskazała, że do dnia uzupełnienia wniosku okręgowa stacja kontroli pojazdów na Jej wniosek nie wydała zaświadczeń, iż samochody, o których mowa wyżej, spełniają wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, a w dowodach rejestracyjnych pojazdów nie zostały umieszczone adnotacje o spełnieniu warunków określonych tym przepisem. W kolejnym uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że powyższe stwierdzenie należy uznać za bezprzedmiotowe. W dniu 7 kwietnia 2011 r. okręgowa stacja kontroli pojazdów na wniosek Spółki stwierdziła, iż samochód ciężarowy marki Fiat Panda spełnia wymagania, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy. Ponadto w dniu 8 kwietnia 2011 r. okręgowa stacja kontroli pojazdów stwierdziła, iż samochód marki Opel Combo także spełnia wymagania, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo, nieuzyskując po dniu 1 stycznia 2011 r. nowych zaświadczeń, o którym mowa w art. 3 ust. 3 "ustawy p.t.u. z 2011 r.", w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. pomniejszać podatek należny za dany miesiąc rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodów ciężarowych marki Opel Combo i Citroen Jumper o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku uzyskania po dniu 1 stycznia 2011 r. nowych zaświadczeń, o których mowa w art. 3 ust. 3 "ustawy p.t.u. z 2011 r.". Mając powyższe na uwadze Spółka stwierdziła, że ma prawo w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. pomniejszać podatek należny za dany miesiąc rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodów ciężarowych marki Opel Combo i Citroen Jumper, o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zdaniem Spółki nie znajdzie też zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 4 "ustawy o p.t.u. z 2011 r."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 4 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

Z obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. przepisu art. 86 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowiło 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem był ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z ust. 4 tego artykułu wynika, iż przepis ust. 3 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy tj.: agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno - montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdzało się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z treści obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wynikało, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Analizując powyższe przepisy należy wskazać, iż mimo zaistniałej z dniem 1 stycznia 2011 r. zmiany przepisów, zaświadczenia wydane przez okręgowe stacje kontroli pojazdów po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego do końca 2010 r., nie tracą swojej ważności i nie zachodzi konieczność przeprowadzenia ponownego dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Wymagania dla pojazdów samochodowych, których spełnienie potwierdzają te zaświadczenia, nie uległy bowiem zmianie po 31 grudnia 2010 r. Takie zaświadczenia pozostają nadal aktualne, o ile nie zostaną dokonane zmiany w badanym pojeździe, w wyniku których nie spełniałby już wymagań potwierdzonych tym zaświadczeniem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług motoryzacyjnych oraz regeneracji rozruszników. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej użytkuje samochód ciężarowy marki Opel Combo o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Przedmiotowy pojazd, zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 19 listopada 2010 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, spełnia wymagania, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w dowodzie rejestracyjnym tego pojazdu widnieje adnotacja VAT-1. W przedmiotowym pojeździe nie dokonano zmian parametrów technicznych, w wyniku których przestałby spełniać wymagania potwierdzone tym zaświadczeniem. Ponadto na wniosek Spółki okręgowa stacja kontroli pojazdów wydała w dniu 8 kwietnia 2011 r. zaświadczenie, iż samochód, o którym mowa wyżej, spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2011 r. przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu Opel Combo - w związku z tym, iż przed 1 stycznia 2011 r. było dla niego wydane zaświadczenie o spełnieniu warunków wymienionych w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w pojeździe tym nie dokonano zmian, w wyniku których przestałby spełniać warunki potwierdzone tym zaświadczeniem i stosownym wpisem w dowodzie rejestracyjnym, co potwierdza również nowe zaświadczenie wydane po ww. dacie.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa służącego do napędu ww. samochodu przysługuje w zakresie, w jakim pojazd ten wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych, o ile nie zachodzą przesłanki wyłączające to prawo, o których mowa w art. 88 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodu marki Fiat Panda, gdyż zagadnienie to pozostaje poza zakresem złożonego wniosku i wezwania z dnia 28 kwietnia 2011 r.

Należy wskazać, że w części dotyczącej odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodu marki Citroen Jumper wydano postanowienie nr ITPP2/443-147b/11/AD.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl