ITPP2/443-147/07/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-147/07/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2007 r. (data wpływu 29 października 2007 r.), uzupełnionego w dniu 13 grudnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych powstałych w wyniku podziału gospodarstwa rolnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych powstałych w wyniku podziału gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1971 r. jest Pan właścicielem gospodarstwa rolnego położonego w obrębie administracyjnym miasta S. Źródło utrzymania stanowi działalność rolnicza oraz emerytura. Działalność rolnicza prowadzona jest na niewielką skalę. Nie jest Pan i nie był nigdy płatnikiem podatku VAT. Uchwałą nr XXXIV/406/04 Rady Miejskiej w S. z dnia 29 grudnia 2004 r. (Dz. Urz. Województwa P. z dnia 6 kwietnia 2005 r., Nr 32, poz. 640) teren Pana gospodarstwa znalazł się w obrębie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego opatrzonego nazwą "Dzielnica mieszkaniowa - Zachód", czyli został przekształcony w działki budowlane. Miasto zaznaczyło również, że w chwili obrotu nieruchomościami naliczy 30% podatku od wzrostu wartości gruntów. Miasto S. nie posiada w chwili obecnej wystarczającej dla jego rozwoju ilości terenów budowlanych.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych tut. organ pismem z dnia 6 grudnia 2007 r., na podstawie art. 169 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Pana do usunięcia braków w terminie 7 dni. W odpowiedzi na wezwanie w dniu 13 grudnia 2007 r. wpłynęło Pana pismo z dnia 11 grudnia 2007 r., w którym udzielił Pan odpowiedzi na zadane pytania. Wyjaśnił Pan, że posiadane gospodarstwo rolne o powierzchni 5,20 ha w najbliższych 5 latach nie zostanie zbyte w całości. Gospodarstwo obejmuje 3 działki o powierzchni 4,5 ha, 0,49 ha i 0,13 ha. Z uwagi na trudną sytuację materialną i kłopoty ze zdrowiem w ciągu najbliższych 5 lat planuje Pan sprzedać 0,49 ha, które zostanie podzielone na 6 działek o powierzchni 800 m2. Pozostałe grunty zamierza Pan użytkować dla celów działalności rolniczej. Działki pod zabudowę będące przedmiotem wniosku zamierza Pan oferować na rynku nieruchomości głównie poprzez ogłoszenia prasowe i znajomych. Podniósł Pan również, że nigdy nie zajmował się obrotem nieruchomościami. Posiadane gospodarstwo nabył Pan z małżonką od osoby prywatnej i do tej pory nie przeprowadził innych transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

czy jest Pan zobowiązany do zapłacenia podatku VAT w przypadku zbycia gospodarstwa rolnego podzielonego na działki budowlane.

Uważa Pan, że nie jest obowiązany do zapłacenia podatku VAT, ponieważ jest osobą fizyczną - rolnikiem. Nie płaci Pan podatku dochodowego tylko podatek od gruntów. Nie był Pan też nigdy płatnikiem podatku VAT. Posiada Pan gospodarstwo od dawna i nie było ono nigdy dla Pana obiektem handlowym. Miasto naliczając podatek od wzrostu wartości gruntów spowoduje duży wzrost ceny działek, które jednak powinny być dostępne dla mieszkańców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przez dostawę towarów natomiast, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu cyt. wyżej art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania tym podatkiem wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest by czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 powołanej ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać iż planowane przez Pana czynności w zakresie podziału i sprzedaży gruntu wykorzystywanego uprzednio do działalności rolniczej, noszą znamiona działalności gospodarczej. Bowiem rolnik w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 korzysta ze zwolnienia od podatku wyłącznie w zakresie dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc rolnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności wynika, że zamierza podzielić posiadany grunt na 6 działek, każda o powierzchni ok. 800 m2, a następnie sprzedać powstałe działki budowlane. Należy zaznaczyć, że przedmiotowy grunt był i jest nadal wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej, stanowiącej działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy.

Ponadto przygotowanie obiektu polegające na podziale gruntu na kilka działek z zamiarem ich sprzedaży, wystawianie do sprzedaży, pozyskiwanie potencjalnych nabywców poprzez ogłoszenia prasowe i znajomych wskazuje, iż działania te mają charakter zorganizowany i powtarzalny. Zatem w przedmiotowej sprawie warunek częstotliwości zostaje wypełniony.

W efekcie planowaną przez Pana sprzedaż przedmiotowych działek przeznaczonych pod zabudowę należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Biorąc pod uwagę powyższe jak i fakt, że w przypadku gruntów zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy), w zakresie zawieranych transakcji zbycia gruntów nie może Pan skorzystać z powyższego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl