ITPP2/443-1462/14/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 6 listopada 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego do spółki komandytowo-akcyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 24 października 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego do spółki komandytowo-akcyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. W ramach restrukturyzacji swojej działalności polegającej na wydzieleniu istotnych aktywów oraz funkcji zarządzania tymi aktywami, wniósł w 2014 r. do spółki komandytowo-akcyjnej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "SKA") wład niepieniężny (aport) w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. W zamian za aport Wnioskodawca objął akcje w SKA.

Z uwagi na fakt, iż aktywa wniesione do SKA nie spełniały definicji przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części, transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego podlegała opodatkowaniu VAT.

Podmiotem zobowiązanym do uiszczenia należnego VAT w związku z dokonaną transakcją był Wnioskodawca, jako podmiot wnoszący aport.

Dla celów dokonania aportu znaku towarowego, Wnioskodawca zlecił wykonanie jego wyceny przez niezależny podmiot zajmujący się rzeczoznawstwem majątkowym, która następnie została potwierdzona co do jej zasadności przez biegłego rewidenta. Wniesione do SKA prawo ochronne do znaku towarowego zostało w części przeznaczone na podwyższenie kapitału zakładowego SKA, natomiast w pozostałej części zostało przeznaczone na podwyższenie kapitału zapasowego SKA. Suma podwyższenia kapitału zakładowego i zapasowego SKA była równa wartości rynkowej prawa ochronnego do znaku towarowego wraz z podatkiem VAT.

Podstawa opodatkowania VAT z tytułu dokonania przedmiotowej transakcji została ustalona w wysokości wartości rynkowej prawa ochronnego do znaku towarowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z przepisami ustawy o VAT, w sytuacji wniesienia wkładu niepieniężnego do SKA w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego, podstawa opodatkowania powinna zostać określona w oparciu o wartość rynkową przedmiotu aportu, czy w oparciu o wartość nominalną akcji SKA wydanych Wnioskodawcy w zamian za aport prawa ochronnego do znaku towarowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji wniesienia wkładu niepieniężnego do SKA w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego, podstawę opodatkowania stanowi wartość nominalna akcji SKA wydanych w zamian za aport prawa ochronnego do znaku towarowego (pomniejszona o podatek VAT).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT (obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy o VAT. I tak, stosownie do ww. przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:

#61485;

* podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;#61485;

* koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Katalog ten dotyczy kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Co jest niezmiernie istotne, w ramach nowelizacji ustawy o VAT obowiązującej od początku 2014 r. nie wprowadzono do art. 29a odpowiednika obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. przepisu art. 29 ust. 9 ustawy o VAT określającego podstawę opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przedmiotowy brak stanowi tym samym potwierdzenie, iż w omawianym przypadku zastosowanie powinna znaleźć zasada ogólna, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Nie ma tym samym podstaw do odwoływania się, w celu kalkulacji podstawy opodatkowania, do wartości rynkowej przedmiotu aportu (prawa ochronnego do znaku towarowego).

W konsekwencji, za podstawę opodatkowania należy uznać wszystko, co stanowi zapłatę (co jednak jak wskazano powyżej nie powinno być utożsamiane z wartością rynkową przedmiotu aportu). Przy czym zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE") wynika, iż podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik) a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 oraz C-154/80). Co więcej, zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych. Tym samym, również zdaniem TSUE - w celu kalkulacji podstawy opodatkowania podatnik nie powinien odwoływać się do wartości rynkowej, a do wartości faktycznie uzyskanej.

Co za tym idzie, w przedstawionym stanie faktycznym za zapłatę faktycznie otrzymaną przez Spółkę należy uznać wartość nominalną objętych akcji w SKA.

Tym samym, w przedstawionej w stanie faktycznym sytuacji, za podstawę opodatkowania uznać należy akcje SKA (w wartości nominalnej) wydane Wnioskodawcy pomniejszone o kwotę VAT.

Przedmiotowe stanowisko znajduje potwierdzenie w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2014 r. (sygn. akt I FPS 6/13), w którym Sąd stwierdził, iż z przepisów ustawy o VAT obowiązujących od 1 stycznia 2014 r. jasno wynika, iż w wypadku aportu podstawą opodatkowania jest wartość nominalna wydanych w zamian akcji. W przedmiotowym postanowieniu Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, iż przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2013 r. odwołujące się do wartości rynkowej były sprzeczne z prawem Unii Europejskiej, a przedmiotowa niezgodność została wyeliminowana poprzez wprowadzenie do ustawy o VAT od 1 stycznia 2014 r. art. 29a.

Stanowisko zaprezentowane w mniejszym wniosku, znajduje również; potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, np. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 stycznia 2014 r. (znak ILPPl/443-902/13-3/AWa), w której organ podatkowy stwierdził, że: "podstawa opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci znaku towarowego do spółki komandytowo-akcyjnej w zamian za objęcie akcji po dniu 31 grudnia 2013 r. będzie - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy - wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od SKA z tytułu dokonania aportu tego znaku towarowego, pomniejszone o kwotę podatku VAT.".

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej z dnia 19 sierpnia 2014 r. (znak IPPPl/443-851/14-2/IGo), zgodnie z którą: "przepisy ustawy o VAT nie określają szczególnych zasad określania podstawy opodatkowania podatkiem VAT dla czynności wniesienia aportu. (...) za podstawę opodatkowania uznać należy akcje (w wartość nominalnej) wydawane przez Wnioskodawcę pomniejszone o kwotę VAT".

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji podatkowej z dnia 19 sierpnia 2014 r. (znak ITPP2/443-699/14/PS) zgodził się z wnioskodawcą, iż: "wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a więc stanowi - w zależności od przedmiotu aportu - dostawę towaru lub świadczenie usługi (sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 u.p.t.u.), której ekwiwalentem jest objęcie (pozyskanie) określonej w umowie ilości udziałów o określonej wartości nominalnej (...) podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie wartość nominalna objętych udziałów".

Podobne zdanie zostało również wyrażone w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 maja 2014 r. (znak IPPP3/443-180/14-2/k.c.).

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, Spółka stoi na stanowisku, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem do SKA prawa ochronnego do znaku towarowego - powinno być zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT - wszystko, co stanowiło zapłatę, którą Wnioskodawca otrzymał od SKA z tytułu dokonania aportu (wartość nominalna akcji SKA) pomniejszona o podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.