ITPP2/443-146/12/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 23 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku szkoleń pracowników jednostek sektora finansów publicznych - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 23 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku szkoleń pracowników jednostek sektora finansów publicznych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 11 października 2007 r. W zakresie realizowanej działalności jest również świadczenie usług szkoleniowych dla jednostek sektora finansów publicznych. Organizuje Pani szkolenia z zakresu prawidłowej realizacji kontroli zarządczej oraz rachunkowości. Tematyka szkoleń ma zawsze związek z obowiązkami służbowymi uczestników szkolenia. Zleceniodawcą świadczonych usług są jednostki samorządu terytorialnego - gminy.

Wskazała Pani, że firma nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Świadczonych usług nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług. Prowadzone szkolenia obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem ich uczestników. W zakresie przedmiotowych usług nie uzyskała akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczy usługi szkoleniowe, których odbiorcami są jednostki sektora finansów publicznych, które w 100% finansowane są ze środków publicznych.

Organizuje Pani 1-2 dniowe szkolenia mające na celu wyjaśnienie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) - rozdział 6 "Kontrola zarządcza oraz koordynacja kontroli zarządczej w jednostkach sektora finansów publicznych". Zakres przedmiotowy szkolenia jest w ścisłym związku z obowiązkami służbowymi zamawiającego, wykonywanymi przez uczestników szkolenia.

Obowiązki kierownika jednostki określa w tym zakresie art. 69 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, który stanowi, że zapewnienie funkcjonowania adekwatnej, skutecznej i efektywnej kontroli zarządczej należy do obowiązków:

Obowiązki pracowników uczestniczących w szkoleniu polegają na zapewnieniu kontroli zarządczej w jsfp: " (...) efektywne funkcjonowanie kontroli zarządczej wymaga aktywnego działania ze strony kierownictwa jednostki i wszystkich pracowników, którzy mają udział w zarządzaniu jednostką - obowiązków i zadań w zakresie kontroli zarządczej nie można przydzielić lub ograniczyć do jednej komórki organizacyjnej".

Genezą szkolenia jest ustawa o finansach publicznych, więc klientami są pracownicy jednostek sektora finansów publicznych.

Do końca 2010 r. usługi szkoleniowe korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Stan ten zmienił się z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Od dnia 1 stycznia 2011 r. uchylono załącznik nr 4 do ustawy - wykaz usług zwolnionych od podatku od towarów i usług. Aktualnie zwolnienia od podatku w zakresie edukacji wskazane są w art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług powinny być opodatkowane szkolenia realizowane po 1 stycznia 2011 r. jeśli są w całości finansowane ze środków publicznych, których definicję podaje art. 5 ust. 1 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując szkolenia dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych, które dysponują środkami publicznymi, może korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług. Stwierdziła Pani, że jeśli szkolenie nie byłoby finansowane ze środków publicznych to prawidłowa jest 23% stawka podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zwolnił od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 tej ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Powyższe regulacje stanowią implementacje prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r. z późn. zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym", co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja "interesu publicznego", nie zostały również określone podmioty, które mogą działać "w interesie publicznym". Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu "interesu publicznego".

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Ponadto należy wskazać, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) środkami publicznymi są:

W myśl art. 9 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą:

Przepis art. 4. ust. 1 ustawy o finansach publicznych określa, iż przepisy ustawy stosuje się do:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności świadczy Pani usługi szkoleniowe dla jednostek sektora finansów publicznych (szkolenia z zakresu prawidłowej realizacji kontroli zarządczej oraz rachunkowości), które są w 100% finansowane ze środków publicznych. Zleceniodawcą usług są jednostki samorządu terytorialnego (gminy). Tematyka szkoleń ma zawsze związek z obowiązkami służbowymi uczestników szkolenia. Prowadzone przez Panią szkolenia mają bezpośredni związek z branżą lub zawodem uczestników. Firma nie jest jednostką objętą systemem oświaty, ani nie uzyskała akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Uwzględniając przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż do ww. usług nie ma zastosowania zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, gdyż firma Pani nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Z treści wniosku wynika, że szkolenia mają bezpośredni związek z branżą lub zawodem uczestników szkolenia. Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że są one w całości finansowane ze środków publicznych, są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.