ITPP2/443-144/07/EŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2007 r. (data wpływu 29 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży stolarki budowlanej wraz z montażem przez producenta - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży stolarki budowlanej wraz z montażem przez producenta.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i montażu stolarki budowlanej z PCV. Wyprodukowane wyroby, głównie okna i drzwi z PCV, są dostarczane odbiorcom jako towary (nabywca zajmuje się ich dalszą dystrybucją lub montuje je we własnym zakresie w obiektach budowlanych) albo w ramach usług montażu (instalacji) stolarki budowlanej, gdzie Spółka, na zlecenie zamawiającego (usługobiorcy), wykonuje usługi montażu wyprodukowanych przez siebie okien i drzwi w obiektach wskazanych przez zamawiającego. W takim przypadku, cena usługi montażu obejmuje zarówno wartość samej stolarki jak i koszty jej zamontowania w budynku lub innym obiekcie.

W przypadku wykonywania przez Spółkę usług montażu stolarki budowlanej, odbiór usługi przez zamawiającego odbywa się na podstawie protokołu odbioru wykonanych prac montażowych, podpisywanego przez Spółkę i zamawiającego (usługobiorcę). Protokół obejmuje całość lub tylko część prac montażowych i z chwilą jego podpisania, usługę montażu uważa się odpowiednio w całości lub w części za wykonaną. Podpisany protokół odbioru stanowi podstawę do wystawienia faktury za prace objęte protokołem. Sama czynność zamontowania (instalacji) stolarki w obiekcie wskazanym przez usługobiorcę wykonywana jest na ogół przez pracowników Spółki lub w innych uzasadnionych przypadkach, instalacji dokonuje wyspecjalizowany podmiot działający na zlecenie. Podmiot ten następnie wystawia Spółce fakturę za wykonanie przedmiotowej usługi, nie wchodząc w żadną bezpośrednią relacją gospodarczą z klientem. Z punktu widzenia klienta, Spółka jest w każdym przypadku wykonawcą całości świadczenia, tj. dostarcza stolarkę i dokonuje jej montażu. Faktura wystawiana przez Spółkę obejmuje zawsze jednorodną usługę polegającą na montażu okien lub drzwi w danym obiekcie (bez podziału na wartość samej stolarki i wartość czynności polegających na jej instalacji). Nie świadczy usług montażowych innych niż polegających na montażu stolarki wyprodukowanej przez siebie. Faktura wystawiana jest w terminie 7 dni od dnia podpisania protokołu odbioru, którego podpisanie jest równoznaczne z zakończeniem wykonywania usługi (lub jej części).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jakim momencie należy rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług, polegających na montażu wyprodukowanej przez Spółkę stolarki budowlanej.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z przepisem art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Obowiązek podatkowy powstaje zarówno w przypadku, kiedy fizyczną czynność instalacji okien w obiekcie budowlanym wykonują pracownicy Spółki, jak i w przypadku, kiedy czynność tę wykonuje wyspecjalizowany podmiot, działający na zlecenie Spółki.

Na uzasadnienie swojego stanowiska Spółka wskazała, iż zgodnie z Zasadami Metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, rozdział 5, punkt 5.3.4, - roboty instalacyjne i montażowe wykonywane na miejscu przeznaczenia, są klasyfikowane w odpowiednich grupowaniach podkategorii wyodrębnionych w tym celu w ramach klas obejmujących instalowane wyroby z zastrzeżeniami:

* roboty instalacyjne, wykonane przez producenta wyrobu siłami własnymi, są klasyfikowane łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu,

* gdy w określonej klasie nie została wyodrębniona odpowiednia podkategoria dla robót instalacyjnych i montażowych, to czynności te klasyfikuje się w grupowaniach obejmujących dany wyrób.

W dziale 25 PKWiU "Wyroby z gumy i tworzyw sztucznych" nie wyodrębniono osobnego grupowania, w którym sklasyfikowane byłyby usługi polegające na instalacji okien i drzwi. Roboty instalacyjne wykonane przez producenta tych wyrobów, są sklasyfikowane łącznie z tymi wyrobami, tj. w grupowaniu 25.23.14-50 "Drzwi, okna i ich ościeżnice oraz progi drzwiowe z tworzyw sztucznych". Z tego Spółka wywiodła, iż usługi montażu stolarki budowlanej wykonywane przez producenta, należy klasyfikować w grupowaniu PKWiU właściwym dla montowanych wyrobów (okien lub drzwi), a nie w grupowaniu obejmującym roboty budowlane (Dział 45). Stąd moment powstania obowiązku podatkowego powstawał będzie na zasadach ogólnych, tj. w dniu wystawienia faktury, nie później niż 7 dnia po wykonaniu usługi, a nie na zasadzie przewidzianej dla usług budowlanych lub budowlano-montażowych, tj. w dniu otrzymania zapłaty nie później niż 30 dnia od dnia wykonania usługi. Nie ma przy tym znaczenia kto wykonuje czynność montażu (pracownicy Spółki czy firma montażową działająca na zlecenie Spółki). Ponadto wskazano na zapis poz. 19, Załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (nowelizacja dnia 28 stycznia 2005 r.), z którego wynika, iż usługa montażu przez producenta nie jest traktowana jako usługa budowlana czy budowlano-montażowa, ponieważ gdyby tak było, to stawka na montaż okien i drzwi przez producenta wynosiłaby 7% już od 1 maja 2004 r. na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast pojęcie świadczenia usług zostało określone w art. 8 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

Towary jak i usługi (za wyjątkiem usług elektronicznych) identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej zgodnie z art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 wyżej cytowanej ustawy.

Należy zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane przez Spółkę w stanie faktycznym. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi odpowiedzialny jest producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Zaś w przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi (ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź).

Działalność gospodarczą dzieli się na trzy grupy: produkcja, handel i usługi. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w grupowaniach statystycznych. Zgodnie z punktem 5.3.4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) w zależności od tego kto: producent, firma usługowa czy handlowa dokonuje montażu artykułów branży budowlanej - tak klasyfikowana jest wykonywana przez niego czynność. Roboty instalacyjne i montażowe wykonywane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane w odpowiednich grupowaniach podkategorii wyodrębnionych w tym celu w ramach klas obejmujących instalowane (montowane) wyroby z zastrzeżeniem, iż roboty instalacyjne, wykonywane przez producenta wyrobu siłami własnymi, są klasyfikowane łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu oraz gdy w określonej klasie nie została wyodrębniona odpowiednia podkategoria dla robót instalacyjnych i montażowych, to czynności te klasyfikuje się w grupowaniach obejmujących dany wyrób. Ponadto budowlane roboty instalacyjne i montażowe klasyfikuje się w dziale PKWiU 45, a roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, klasyfikowane są tak jak handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu PKWiU 52.

Jak wynika z obowiązującej w 2007 r. dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług roboty instalacyjne, wykonywane przez producenta wyrobu siłami własnymi, są klasyfikowane łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu. Ponadto w określonej klasie 25.23 nie wyodrębniono usług związanych z instalacją (montażem) wytwarzanych wyrobów budownictwa z tworzyw sztucznych.

Oznacza to, że jeżeli producent montuje lub instaluje własną stolarkę budowlaną z tworzyw sztucznych (okna, drzwi) to czynność taka klasyfikowana może być w grupowaniu obejmującym dany wyrób. Na gruncie cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług czynność ta stanowi dostawę towarów a nie usługę.

Spółka wskazała, iż zgodnie z tą zasadą produkcja i montaż stolarki budowlanej z tworzyw sztucznych (okna, drzwi) z materiałów własnych mieści się w grupowaniu - PKWiU 25.23.14-50.1 " Okna i ich ościeżnice z tworzyw sztucznych, dla budownictwa".

Tak więc w przypadku montażu wyrobów dokonywanego przez producenta tych wyrobów, jak również montażu wykonywanego przez innego wykonawcę na zlecenie producenta - cała czynność została zaklasyfikowana w grupowaniu wyrobów, nie zaś jako świadczenie usług budowlanych w dziale PKWiU 45.

Wskazać należy, iż rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2005 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 150), które weszło w życie z dniem 15 lutego 2005 r. zmieniona została tylko stawka podatku od towarów i usług na montaż okien i drzwi przez producenta tych towarów, dokonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego. Powyższe potwierdza zatem, że należy stosować obowiązującą klasyfikację PKWiU.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i montażu stolarki budowlanej z PCV (okna, drzwi) o symbolu PKWiU 25.23.14-50.1 "Okna i ich ościeżnice z tworzyw sztucznych, dla budownictwa". Wyprodukowane wyroby są dostarczane odbiorcom jako towary montowane (instalowane) przez Spółkę lub inny podmiot (nie wchodzący w żadną bezpośrednią relację gospodarczą z klientem). Zatem Spółka jest w każdym przypadku wykonawcą całości świadczenia, tj. dostarcza stolarkę i dokonuje jej montażu, a wystawiona faktura obejmuje jednorodną czynność polegającą na montażu okien lub drzwi w danym obiekcie, bez podziału na wartość samej stolarki i wartość instalacji.

A zatem w tak przedstawionym stanie faktycznym - moment powstania obowiązku podatkowego przy łącznej sprzedaży wyrobów z montażem stolarki budowlanej z tworzyw sztucznych, powstaje zgodnie z art. 19 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług tj. w sytuacji gdy dostawa towaru powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.