ITPP2/443-1415/14/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 listopada 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1415/14/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2014 r. (data wpływu 14 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności sprzedaży wyodrębnionej jednostki organizacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności sprzedaży wyodrębnionej jednostki organizacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka działająca w ramach Grupy Kapitałowej zajmuje się wydobywaniem i konfekcjonowaniem soli oraz magazynowaniem i przechowywaniem towarów. Dla realizacji tych działań Spółka wykorzystuje trzy wydziały produkcyjne umiejscowione odpowiednio:

1. Wydział Robót Górniczych Kopalni Soli i Podziemnego Magazynu Ropy i Paliw w miejscowości G.,

2. Wydział Robót Górniczych w mieście M.,

3. Wydział Konfekcjonowania Soli (dalej: WKS) w mieście I.

Na Wydziale Konfekcjonowania Soli Spółka posiada zespół budynków, maszyn i urządzeń niezbędnych do suszenia i konfekcjonowania soli wraz z infrastrukturą magazynową i spedycyjną oraz zapleczem nietechnicznym.

WKS jest wyodrębnionym w strukturze organizacyjnej Spółki jako zorganizowana część przedsiębiorstwa pod nazwą Wydział Konfekcjonowania Soli.

Wspomniane powyżej wyodrębnienie ma miejsce na następujących płaszczyznach:

* funkcjonalnej,

* organizacyjnej,

* finansowej.

W ramach wyodrębnienia funkcjonalnego do WKS przypisane są:

1.

prawa użytkowania wieczystego gruntu działek gruntowych oraz prawo własności znajdujących się na nich budynków, budowli i urządzeń, w tym linii produkcyjnych i związanego z nimi zaplecza technicznego,

2.

wszelka dokumentacja techniczna związana z działalnością produkcyjną,

3.

zasoby związane z zarządzaniem jakością i rozwojem procesów produkcji,

4.

zasoby inżynierii produkcji,

5.

zasoby związane z utrzymaniem parku maszynowego znajdującego się w części produkcyjnej

6.

zespoły komputerowe wraz z oprogramowaniem,

7.

zasoby ludzkie,

8.

zobowiązania (w tym wobec kontrahentów i pracowników),

9.

należności,

10.

wartości niematerialne i prawne.

Dla WKS zostały opracowane specjalne cele strategiczne do zrealizowania. Jako że posiada własne zasoby majątkowe i odpowiednio wykwalifikowane zasoby kadrowe alokowane do poszczególnych procesów produkcyjnych i administracyjnych wewnątrz części produkcyjnej, a także przypisane są do niego w strukturze Spółki źródła pozyskiwania surowców i innych czynników niezbędnych do produkcji, czyli posiada zdolność funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy na rynku dystrybutorów soli bez konieczności ponoszenia dodatkowych nakładów inwestycyjnych.

W odniesieniu do wyodrębnienia organizacyjnego, Spółka chciałaby wskazać, że WKS jest wyodrębniony jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w Regulaminie Organizacyjnym Spółki, wskazane są konkretne komórki organizacyjne wchodzące w jego skład, określone jest jego miejsce w hierarchicznej strukturze organizacyjnej ze wskazaniem, który z członków Zarządu Spółki jest za niego bezpośrednio odpowiedzialny. Wyodrębnienie organizacyjne znajduje swoje odzwierciedlenie również w materiałach Spółki na dokumentach handlowych w obrocie solą.

Wyodrębnienie finansowe WKS w Spółce polega na wyodrębnieniu w systemie księgowym poszczególnych grup przychodów i kosztów ściśle powiązanych z tym wydziałem. Dodatkowo koszty podlegają ewidencji w oparciu o tzw. MPK-i tj. miejsca powstania kosztu, w układzie funkcjonalnym zakładowego planu kont Spółki. W celu uzyskania precyzyjnego obrazu rentowności tej części Spółki, prowadzi oddzielne analizy kontrolingowe w tym zakresie. Ponadto Spółka jest w stanie wyodrębnić zapisy księgowe na potrzeby ewidencji należności i zobowiązań WKS. W ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki wyodrębnione są środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wchodzące w skład WKS. Spółka prowadzi też dla nich tabelę amortyzacyjną. Sporządza także dla WKS specjalne plany budżetowe i analizy ekonomiczne opłacalności produkcji. Dla WKS istnieje możliwość sporządzania uproszczonego rachunku zysków i strat z własnej działalności oraz uproszczonego bilansu. Spółka może też generować w swoim systemie finansowym odrębne dla tego Wydziału raporty finansowo-księgowe, posiada też dla niego oddzielny budżet.

W ramach procesu restrukturyzacji Spółka rozważa sprzedaż ww. Wydziału na rzecz oferenta wyłonionego w drodze przetargu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez Spółkę wskazanego w powyższym stanie faktycznym Wydziału Konfekcjonowania Soli, będzie zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), a więc tym samym - czy czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębniona w Spółce część produkcyjna znajdująca się w mieście I. w postaci Wydziału Konfekcjonowania Soli stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ww. ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego też jej sprzedaż na mocy art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, pod pojęciem zorganizowanej cześć przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W kontekście powyższego, aby mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zbywana część tego przedsiębiorstwa powinna wypełniać następujące przesłanki:

1.

musi istnieć zespół składników majątkowych obejmujący zarówno składniki o charakterze materialnym, jak i niematerialnym, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych - wyodrębnienie funkcjonalne,

2.

składniki te muszą być organizacyjnie wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te muszą być finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie,

4.

wyodrębniona cześć mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Ad. 1

Wyodrębnienie funkcjonalne:

Ustawa o podatku od towarów i usług, co do zasady, nie definiuje pojęcia "zespołu składników majątkowych" tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, można w tym zakresie posługiwać się stanowiskiem zawartym w doktrynie i orzecznictwie. Zgodnie z powszechnie obowiązującą wykładnią: składniki materialne i niematerialne tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli są one w takich wzajemnych relacjach, by można mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cecha wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można byłoby prowadzić odrębne przedsiębiorstwo, lecz zorganizowanym, autonomicznym zespołem składników o charakterze materialnym i niematerialnym, które łącznie służą wykonywaniu ściśle określonych zadań gospodarczych.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W przypadku Spółki, WKS stanowi samodzielnie funkcjonujący wydział produkcyjny, przeznaczony do ściśle określonych zadań produkcyjnych (konfekcja soli) i funkcjonalnie wydzielony w strukturach Spółki. W jego skład wchodzi wymieniony w dziesięciu punktach w opisie zdarzenia przyszłego, zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, których przeznaczeniem jest wytwarzanie z określonych surowców soli gotowej do sprzedaży (m.in. prawo wieczystego użytkowania gruntów, budynki, budowle, urządzenia, infrastruktura, wartości niematerialne i prawne, zobowiązania, należności, zasoby kadrowe).

Spółka zauważa, że specyfika technologiczna oraz uwarunkowania terytorialne WKS powodują, że wydział ten stanowi oddzielny segment działalności Spółki. Wydział jest usytuowany przy ul. P. 7, w odległości około 5 km od siedziby Spółki oraz około 13 km i 30 km od pozostałych dwóch wydziałów Spółki. Wydział Robót Górniczych Kopalni Soli oraz Podziemny Magazyn Ropy i Paliw mają niezależną od WKS specyfikę produkcji, nie sprzężoną w żaden sposób z produkcją WKS. Wydział zaopatruje się w surowce z rynku i sprzedaje swoje wyroby na rynek poprzez umowy handlowe. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, pierwsze kryterium istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w odniesieniu do WKS, należy uznać za spełnione. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, część produkcyjna stanowi na chwilę obecną zespół składników materialnych i niematerialnych, wystarczający do prowadzenia odrębnej działalności gospodarczej. Wykorzystanie tych składników jako zespołu umożliwia WKS prawidłową realizację zadań gospodarczych. Innymi słowy, składniki te nie stanowią przypadkowego nagromadzenia elementów należących do Spółki, ale są zorganizowanym zespołem składników współistniejących we wzajemnych relacjach i używanych do realizowania określonych zadań biznesowych, który posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Ad. 2

Pojęcie "wyodrębnienie organizacyjne" również nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług. Jednakże, zgodnie z praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstw powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze. Dodatkowo, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział lub wydział.

Zespół składników majątku określony mianem WKS został wyraźnie wyodrębniony jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w Regulaminie Organizacyjnym Spółki. W tym celu, jak wspomniano w stanie faktycznym, zostały zaalokowane do zorganizowanej części przedsiębiorstwa składniki aktywów i pasywów oraz zasoby kadrowe, aby ciągłość procesów produkcyjnych i administracyjnych wewnątrz części produkcyjnej została zabezpieczona i funkcjonowała niezależnie od pozostałej części przedsiębiorstwa. O wyodrębnieniu organizacyjnym świadczy też fakt, że WKS prowadzi działalność w miejscu wyodrębnionym terytorialnie z wykorzystaniem własnych służb sprzedażowych, marketingowych i logistycznych. Zdaniem Spółki, wymienione powyżej okoliczności świadczą zarówno o formalnym, jak i faktycznym wyodrębnieniu organizacyjnym WKS wewnątrz struktury organizacyjnej Spółki.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, warunek wyodrębnienia organizacyjnego w odniesieniu do WKS należy uznać za spełniony.

Ad. 3.

Wyodrębnienie finansowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co do zasady, nie musi oznaczać samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiednich strumieni przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. W szczególności, tego typu wyodrębnienie, może polegać na odpowiednim prowadzeniu ksiąg handlowych, aby zapewnić grupowanie strumieni finansowych na te związane z WKS oraz pozostałą działalnością Spółki.

Jak wspomniano powyżej, wyodrębnienie finansowe WKS w Spółce polega na wyodrębnieniu w systemie księgowym poszczególnych grup przychodów i kosztów ściśle powiązanych z WKS. Dodatkowo koszty podlegają ewidencji w oparciu o tzw. MPK-i, tj. miejsca powstania kosztów w układzie funkcjonalnym zakładowego planu kont Spółki. W celu uzyskania precyzyjnego obrazu rentowności tej części Spółki, prowadzi ona oddzielne analizy kontrolingowe w tym zakresie. Ponadto Spółka jest w stanie wyodrębnić zapisy księgowe na potrzeby ewidencji należności i zobowiązań WKS. W ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki wyodrębnione są środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wchodzące w skład WKS. Spółka prowadzi też dla nich tabelę amortyzacyjną. Spółka sporządza dla WKS specjalne plany budżetowe i analizy ekonomiczne opłacalności produkcji. Dla WKS istnieje możliwość sporządzenia uproszczonego rachunku zysków i strat z jego działalności oraz uproszczonego bilansu. Spółka może też generować w swoim systemie finansowym odrębne dla tego Wydziału raporty finansowo-księgowe, posiada też dla niego oddzielny budżet.

Zdaniem Spółki, wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie świadczą o wyodrębnieniu finansowym WKS wewnątrz struktury organizacyjnej Spółki.

W związku z powyższym warunek wyodrębnienia finansowego w odniesieniu do WKS należy uznać za spełniony.

Ad. 4

Zdaniem Spółki, zespół składników majątkowych stanowiący WKS posiadać będzie także zdolność do funkcjonowania jak niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, w praktyce wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie. Jak wskazano powyżej, WKS stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników, stworzony i przygotowany do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, tj. działalności polegającej na produkcji, suszeniu i konfekcjonowaniu soli i dokonywania jej sprzedaży.

WKS wyposażony jest we wszystkie składniki niezbędne do samodzielnego funkcjonowania bez konieczności dokonywania dodatkowych nakładów inwestycyjnych ani zatrudniania nowych pracowników. W konsekwencji, zespół składników majątkowych wchodzących w skład WKS może stanowić niezależną część przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Powyższe, zdaniem Spółki, oznacza, że zespół składników przypisanych do WKS może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Stąd również ostatni z czterech wspomnianych wyżej warunków należy uznać za spełniony.

Z uwagi na powyższe, część przedsiębiorstwa w postaci WKS stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów, a w związku z tym jego sprzedaż na mocy art. 6 pkt 1 ww. ustawy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Warto wskazać, że tożsame stanowisko do stanowiska Spółki wielokrotnie wyrażone było w odniesieniu do analogicznych stanów faktycznych w indywidualnych interpretacjach wydawanych w imieniu Ministra Finansów, jak choćby w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 maja 2014 r. nr IPTPP4/443-195/14-3/OS oraz z dnia 5 września 2013 r. nr IPTPP4/443-420/13-2/UNr, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 września 2014 r. nr IPPP1/443-975/14-2/EK oraz z dnia 19 lutego 2013 r. nr IPPP2/443-1253/12-2/KOM, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 lutego 2014 r. nr IBPP1/443-126/14/BM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać należy, że ocena zajętego stanowiska przez Spółkę odnosi się do sytuacji, w której przedmiotem sprzedaży będzie Wydział Konfekcjonowania Soli wraz z wszystkimi elementami wchodzącymi w skład jego struktury organizacyjnej wymienionymi we wniosku, jak również należnościami i zobowiązaniami (o ile będą istniały na ten dzień).

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl