ITPP2/443-141/12/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.), uzupełniony dnia 20 lutego 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W latach 2010-2011 Gmina zrealizowała projekt, dofinansowany ze środków pochodzących z Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013. Celem projektu była modernizacja plaży miejskiej.

Zadania podjęte w ramach projektu polegały na zagospodarowaniu linii brzegowej jeziora i wybudowaniu na niej infrastruktury niezbędnej do korzystania z jeziora przez mieszkańców i turystów. W celu poprawy niekorzystnej dla nich sytuacji niezbędne było podjęcie działań inwestycyjnych. Potrzeba projektu wynikała z braku odpowiedniej infrastruktury na plaży miejskiej, zaspokajającej nie tylko podstawowe potrzeby mieszkańców i turystów, ale również potrzeby bezpieczeństwa.

W ramach projektu powstała następująca infrastruktura:

* pawilon wejściowy wraz z toaletami i przebieralnią,

* hangar na sprzęt wodny,

* obiekty małej architektury (wiaty na rowery, wiaty ze stołami i ławkami),

* budowa parkingu i oświetlenia,

* zagospodarowanie ternu zielenią,

* budowa linii energetycznej.

Gmina, jako beneficjent projektu realizując go nie mogła w żaden sposób odzyskać poniesionego kosztu podatku od towarów i usług.

Zrealizowana w ramach projektu inwestycja służy mieszkańcom miasta i gminy jako obiekt do bezpłatnego użytkowania.

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego zrealizowała zadanie własne, jako usługi publiczne świadczone nieodpłatnie, nie ma możliwości uzyskiwania żadnych dochodów z tytułu realizacji projektu. Nie prowadzi działalności gospodarczej, a wybudowana w ramach projektu infrastruktura utrzymywana jest z budżetu Gminy.

Właścicielem produktu jest Gmina, która nie pobiera żadnych opłat od mieszkańców i turystów. Jest to obiekt użyteczności publicznej. W projekcie o dofinansowanie kwota podatku od towarów i usług została określona jako koszt kwalifikowany.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie:

Czy Gmina może, zgodnie z zasadami, odzyskać koszt poniesionego podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, nie może odzyskać poniesionego kosztu podatku od towarów i usług związanego z realizacją projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

W analogiczny sposób kwestię tą regulowało w rozdziale 9 i § 7 ust. 3 i 4, obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r., rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina zrealizowała projekt polegający na modernizacji plaży miejskiej poprzez: budowę pawilonu wejściowego wraz z toaletami i przebieralnią, hangaru na sprzęt wodny, wiat na rowery i wiat ze stołami i ławkami linii energetycznej, parkingu i oświetlenia oraz zagospodarowanie terenu zielenią. Projekt dofinansowany był ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013. Infrastruktura powstała w ramach projektu jest własnością Gminy i jest udostępniana nieodpłatnie mieszkańcom i turystom.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem poniesione wydatki nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawcy nie przysługiwało również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku nie są środkami wymienionymi w powołanych wyżej rozporządzeniach Ministra Finansów.

Końcowo wskazać należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztytn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.