ITPP2/443-1406/11/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 6 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 20 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży infrastruktury wodno-kanalizacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 6 października 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1995-2009 Miasto finansowało zakup materiałów i usług w związku z budową nowych sieci wodno-kanalizacyjnych. Obecnie zamierza sprzedać zbudowane sieci przedsiębiorstwu wodno-kanalizacyjnemu spółka z o.o., które jest w 100% własnością Miasta, w wyniku czego nastąpi pierwsze zasiedlenie, gdyż wystąpią czynności podlegające opodatkowaniu. Miasto, zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, nie miało prawa odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę tej infrastruktury, wobec braku związku ze sprzedażą opodatkowaną, gdyż nie uzyskiwało i nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży wody. Eksploatacją i sprzedażą wody zajmowała się i w dalszym ciągu zajmuje się spółka. Ww. budowle są nieodpłatnie eksploatowane przez tę spółkę od 1995 r. do chwili obecnej. Spółka ta czerpie z nich dochody opodatkowane, natomiast Miasto pozostaje właścicielem majątku. Miasto nie dokonywało żadnych ulepszeń infrastruktury, od których miałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej we wniosku infrastruktury technicznej będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku, czy będzie z tego podatku zwolniona.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług, pomimo, że sprzedaż infrastruktury wodno-kanalizacyjnej dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, gdyż przy jej budowie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz Miasto nie dokonało w niej ulepszeń, od których miało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Miasto stwierdziło, iż mając na uwadze powyższe - sprzedaż tego majątku korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z treści art. 41 ust. 1 tej ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do brzmienia art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - stosownie do brzmienia art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem sprzedaży albo będzie oddany w najem, bądź dzierżawę. Zarówno bowiem dostawa, jak też najem, bądź dzierżawa, są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 43 ust. 10 podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Jak wynika z ust. 11 powyższego artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W świetle ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji legalnej pojęcia budowla, dlatego w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy się odnieść do przepisów prawa budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Przez obiekt liniowy - zgodnie z pkt 3a powyższego artykułu - należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wrazze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z treści wniosku wynika, iż w latach 1995-2009 Miasto finansowało zakup materiałów i usług w związku z budową nowych sieci wodno-kanalizacyjnych. Obecnie zamierza sprzedać te sieci spółce, w której jest 100% udziałowcem, w wyniku czego nastąpi pierwsze zasiedlenie. Miastu nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę tej infrastruktury. Ww. budowle są nieodpłatnie eksploatowane przez spółkę od 1995 r. do chwili obecnej. Spółka ta czerpie z nich dochody opodatkowane, natomiast Miasto pozostaje właścicielem majątku. Miasto nie dokonywało żadnych ulepszeń infrastruktury, od których miałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowych sieci wodno-kanalizacyjnych nie będzie podlegała zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Będzie natomiast korzystała ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, bowiem - jak wynika z treści wniosku - Miastu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z budową tych sieci oraz nie dokonywało żadnych ulepszeń ww. obiektów, od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.